następujące wysokie chaty są przedstawione w kolejności, do której można by dotrzeć podczas wędrówki szlakiem Appalachów z południa na północ.

samotne Jeziorkoedytuj

samotne Jeziorko (44°08’19″N 71°42’12″W / 44.1385°N 71.7033°w) jest drugim najniżej położonym jeziorem w systemie. Zaczęło się w 1876 roku jako obóz rybacki na samotnym jeziorze, z domkami zbudowanymi przez autora W. C. Prime ’ a. Chata oficjalnie stała się częścią systemu AMC w 1929 roku, kiedy Stan New Hampshire kupił ziemię i zaprosił klub do prowadzenia jej jako schronienia.

Greenleafedit

Greenleaf Hut (44°09’37″N 71°39’37″W / 44.1603°N 71.6604°w) leży na wybitnym ramieniu Góry Lafayette, z widokiem na grzbiet Frankonii. Jego konstrukcja była pierwszą, która pozostawiła po sobie technikę kamienno-murowaną stosowaną przez wcześniejsze chaty i wykorzystała zespół mułów do przenoszenia materiałów. Został ukończony w 1930 roku i był pionierem bieżącej wody i wewnętrznych toalet, odzwierciedlając ewolucję chat AMC z prostych schronisk w kierunku coraz bardziej jak Schroniska górskie. Większość funduszy na budowę Greenleaf pochodziła od pułkownika Charlesa Greenleafa, od którego nazwa pochodzi. Posiada centralną jadalnię i kuchnię otoczoną dwoma sypialniami, projekt, który stał się wzorem dla galehead i Zealand Falls chaty, oba zbudowane w ciągu następnego roku. Znajduje się na wysokości 1300 m n. p. m.

Galeheadedit

Chata Galehead (44°11’16″N 71°34’08″W / 44.1879°N 71.5688°w) leży prawie 3800 stóp (1200 m) nad poziomem morza na nierównym Garfield Ridge. Budowę na miejscu pierwotnego obiektu rozpoczęto w 1931 roku, wykorzystując drewno z okolicznych drzew. Został ukończony w 1932 roku, wraz z Zealand Falls Hut, jej najbliższym północnym sąsiadem. Niewielka przestrzeń pod gankiem była wykorzystywana do przechowywania łatwo psujących się produktów spożywczych. W 1938 roku, galehead zyskał tymczasowy widok 360 stopni, gdy Wielki Huragan Nowej Anglii przetrzepał wszystkie okoliczne drzewa. W czerwcu 2000 roku zastąpiono ją nową, zgodną z Ustawą „American with Disabilities Act”, wraz z rampą dla wózków inwalidzkich, mimo że jest to 5 mil (8 km) szorstkiej trasy od najbliższej głowicy. Ze względu na jego wysokość i oddalenie, zdecydowana większość materiałów nowej konstrukcji musiała być przenoszona; dlatego wykorzystano głównie lekkie materiały. Nowe funkcje obejmują toalety kompostowania (już w użyciu w Mispah Spring Hut, Carter Notch Hut i Lonesome Lake Hut), zarówno panele słoneczne i wiatrowskazy do produkcji energii, a fundament przymocowany do granitowej skały z fugowanym prętem zbrojeniowym, dając chatę zdolność do wytrzymania wiatrów do 125 mil na godzinę (200 km/h). Schronisko znajduje się 1,4 km od szczytu South Twin Mountain i 0.5 mil (800 m) od szczytu góry Galehead.

Zealand FallsEdit

Zealand Falls Hut (44°11’46″N 71°29’40″W / 44.1960°N 71.4944°w) Został ukończony w 1932 roku wraz z Galehead i jest otwarty w sezonie zimowym od 1973 roku. To, podobnie jak Lonesome Lake hut, jest godny uwagi jako” rodzinny ” Chata ze względu na niską wysokość i stosunkowo łatwe podejście wspinaczki. Ma również najniższą pojemność ze wszystkich chat, śpi niewiele ponad jedną trzecią największej chaty.

Mispah Spring Hut

Mispah Spring Hut (44°13’09″N 71°22’10″W / 44.2193°N 71.3695°W) został pierwotnie zbudowany w 1964 roku i chociaż w systemie są nowsze budynki, to czyni Mispah najnowszym miejscem chaty w systemie. Budynek ma wytrzymać wiatry z prędkością 320 km / h i został zbudowany z materiałów przywiezionych helikopterem.

Jeziora chmur Chata o zachodzie słońca

Jeziora chmur Chata (44°15’32″N 71°19’08″w/44.2588°N 71.3190°w) jest Najwyższą i największą chatą w systemie. Został zbudowany jako schronisko w 1901 roku w odpowiedzi na śmierć dwóch turystów w poprzednim roku, którzy zostali złapani w czasie burzy w drodze na spotkanie AMC na szczycie Mount Washington. W 1915 r. został przebudowany na hutę, a w latach 1922, 1927, 1947, 1969 i 2005 był remontowany. Chociaż jest to najwyższa z chat, na wysokości 5030 stóp (1533 m), jest najłatwiej dostępna ze względu na bliskość szczytu Mount Washington, dostępny zarówno samochodem, jak i koleją Mount Washington Cog. Znajduje się w sąsiedztwie jego imiennych Jezior chmur, dwóch małych alpejskich Tarnów i tuż poniżej 5372 stóp (1637 m) szczytu Mount Monroe. Chata zapewnia koje dla 90 turystów. Jest czasami nazywany „jeziorami tłumów” ze względu na jego wielkość i popularność.

Madison SpringEdit

Madison Spring Hut

Madison Spring Hut (44°19’40″N 71°17’00″W/44.3277°N 71.2832°w), pierwotnie zbudowany w 1888 roku, jest najstarszym miejscem Hut w Stanach Zjednoczonych. Pierwsi goście nocowali zimą 1889 r., a w 1906 r. wprowadzono opłatę w wysokości 50 centów za noc za korzystanie ze schroniska. Pierwotna Huta została rozbudowana w tym samym roku, a także w latach 1911, 1922 i 1929. Jednak w 1940 roku pożar-spowodowany zapłonem benzyny do generatora benzynowo-elektrycznego-zniszczył znaczną część chaty. W następnym roku został odbudowany i ponownie otwarty. Jesienią 2010 r.i na początku 2011 r. schronisko poddano gruntownej rehabilitacji.

na wysokości 1466 m n. p. m.jest drugim co do wysokości schroniskiem w łańcuchu i trzecim co do liczby gości. Do chaty można dostać się bezpośrednio ze szlaku Valley Way (z parkingu Appalachia). Ogólnie uważa się, że jest to najtrudniejsza z chat z pełnym zakresem usług, w zależności od odległości i wysokości wymaganej do jej osiągnięcia.

Chata Cartera NotchEdit

Chata Cartera Notcha (44°15’33″N 71°11’44″W / 44.2591°N 71.1955°w) jest najdalej na wschód wysuniętą chatą w systemie i jest otwarta przez cały rok. W latach 1996-2006 działała na zasadzie samoobsługi; od tego czasu wznowiła działalność jako Chata z pełnym zakresem usług w sezonie letnim, pozostając samoobsługową przez resztę roku. Budynek został przebudowany na chatę w 1914 roku, czyniąc Cartera Notcha najstarszym budynkiem w łańcuchu chat, rzekomo autorstwa Miltona McGregora, znanego jako „Red Mac”. W niewielkiej odległości od głównej struktury chaty znajdują się dwa bunkry; stąd z góry klify Chata jest postrzegana jako mały kompleks. W pobliżu znajdują się dwa małe stawy, a także ogromne pole głazów. Carter Notch pomógł ustalić chatę jako realną pogoń za AMC, a po początkowym sukcesie grupa zaczęła układać plany systemu chaty.