Articles

A SUMMARY OF LAWRENCE KOHLBERG ‘ s THEORY of Moral Development


Copyright 2000 by
Robert N. Barger, Ph.D.
University Of Notre Dame
Notre Dame, in 46556

Lawrence Kohlberg was, voor vele jaren, een professor aan Harvard University. Hij werd beroemd om zijn werk daar begon in de vroege jaren 1970. hij begon als ontwikkelingspsycholoog en vervolgens verhuisde naar het gebied van morele opvoeding. Hij was vooral bekend om zijn theorie van morele ontwikkeling die hij populariseerde door middel van studies uitgevoerd aan Harvard ‘ s Center for Moral Education. zijn theorie van morele ontwikkeling was afhankelijk van het denken van de Zwitserse psycholoog Jean Piaget en de Amerikaanse filosoof John Dewey. Hij werd ook geïnspireerd door James Mark Baldwin. Deze mannen hadden benadrukt dat de mens zich filosofisch en psychologisch op een progressieve manier ontwikkelt.

Kohlberg geloofde…en was in staat om aan te tonen door middel van studies…dat mensen vorderden in hun morele redenering (d.w.z., in hun basis voor ethisch gedrag) door middel van een reeks fasen. Hij was van mening dat er zes identificeerbare stadia waren die meer in het algemeen in drie niveaus konden worden ingedeeld.

Kohlberg ‘ s classificatie kan op de volgende manier worden geschetst:

 LEVEL STAGE SOCIAL ORIENTATIONPre-conventional 1 Obedience and Punishment 2 Individualism, Instrumentalism, and Exchange Conventional 3 "Good boy/girl" 4 Law and OrderPost-conventional 5 Social Contract 6 Principled Conscience

het eerste niveau van moreel denken is dat over het algemeen op het niveau van de lagere school. In de eerste fase van dit niveau gedragen mensen zich volgens sociaal aanvaardbare normen, omdat ze verteld worden dat te doen door een autoriteit figuur (bijvoorbeeld, ouder of leraar). Deze gehoorzaamheid wordt gedwongen door de dreiging of toepassing van straf. De tweede fase van dit niveau wordt gekenmerkt door een visie dat juist gedrag betekent handelen in eigen belang.

het tweede niveau van moreel denken is dat over het algemeen gevonden in de samenleving, vandaar de naam “conventioneel.”De eerste fase van dit niveau (fase 3) wordt gekenmerkt door een houding die probeert te doen wat de goedkeuring van anderen zal krijgen. De tweede fase is gericht op het naleven van de wet en het voldoen aan de verplichtingen. het derde niveau van moreel denken is een niveau dat volgens Kohlberg niet door de meerderheid van de volwassenen wordt bereikt. De eerste fase (fase 5) is een begrip van sociale wederkerigheid en een oprecht belang in het welzijn van anderen. De laatste fase (fase 6) is gebaseerd op respect voor het universele principe en de eisen van het individuele geweten. Terwijl Kohlberg altijd geloofde in het bestaan van Fase 6 en er enkele genomineerden voor had, kon hij nooit genoeg proefpersonen krijgen om het te definiëren, laat staan hun longitudinale beweging ernaar te observeren.

Kohlberg geloofde dat individuen slechts stap voor stap door deze stadia heen konden. Dat wil zeggen, ze konden niet” springen ” stadia. Ze konden bijvoorbeeld niet van een oriëntatie van egoïsme naar het stadium van wet en orde gaan zonder door het stadium van goede jongen/meisje te gaan. Zij konden slechts een stadium boven hun eigen morele grondgedachte begrijpen. Daarom was het volgens Kohlberg belangrijk om hen morele dilemma ‘ s voor discussie te presenteren die hen zouden helpen om de redelijkheid van een “hogere fase” moraliteit te zien en hun ontwikkeling in die richting aan te moedigen. De laatste opmerking verwijst naar Kohlberg ‘ s morele discussie benadering. Hij zag dit als een van de manieren waarop morele ontwikkeling kan worden bevorderd door middel van formeel onderwijs. Merk op dat Kohlberg geloofde, net als Piaget, dat de meeste morele ontwikkeling plaatsvindt door middel van sociale interactie. De discussiebenadering is gebaseerd op het inzicht dat individuen ontwikkelen als gevolg van cognitieve conflicten in hun huidige stadium. ik ben Professor F. Clark Power van de Universiteit van Notre Dame (een voormalige student van Kohlberg) en Professor Steve Chilton van de Universiteit van Minnesota dankbaar voor suggesties met betrekking tot deze samenvatting.