NASCAR was op Texas Motor Speedway dit weekend en als ik NASCAR was, zou ik beschaamd zijn.op zaterdagmiddag hielden ze daar een ronde van de Nascar Xfinity Series en er waren zo weinig mensen op de tribune dat ze hen hadden moeten voorstellen aan de coureurs in plaats van andersom. Dat zou veel tijd hebben bespaard.zondag, toen de grote klasse Monster Energy Series De groene vlag veroverde, was het beter, maar er waren nog steeds een heleboel lege plaatsen.

met nog twee races over na dit weekend – Phoenix volgend weekend en dan de finale op Homestead-Miami – lijkt dit een goed moment om te kijken waarom de bloei van die NASCAR rose is gekomen en waarom het bijna onmogelijk zal zijn om ooit te regenereren.

volg dit, omdat er later een test komt . . .

toen NASCAR voor het eerst begon, had je een stel goede oude jongens die arbeidersbanden werkten, meestal in garages, en hun handen vuil maakten en in het weekend gingen racen op lokale snelwegen en, als ze goed waren, een aanhang ontwikkelden. Ze werden beroemd vanwege mond-tot-mond (“Hey, heb je gehoord over die nieuwe jongen blowin’ ” hen weg bij Hickory?”), weekbladen als National Speed Sport News (simpelweg “Speed Sport” genoemd en Who ’s Editor’ s Notebook door wijlen Chris Economaki was een must lezen) en tijdschriften als Stock Car Racing. Als je sexy was, zou je op de cover van dat tijdschrift belanden en zouden nog meer mensen van je weten.naarmate de zaken vorderden, begonnen sommige van die garage monteurs genoeg geld te winnen op vrijdag – en zaterdagavonden en zondagmiddag dat ze hun baan opgaven om fulltime racers te worden, zoals Lee Petty en zijn zoon Richard (die oorspronkelijk als Dick Petty Reed), David Pearson, Bobby en Donnie Allison, Buddy Baker en Benny Parsons.de top van de berg in NASCAR-kringen stond toen bekend als de Grand National Division, maar in 1971 werd de R. J. Reynolds Tobacco Co., dan-fabrikant van Winston sigaretten, gecontracteerd met NASCAR om titelsponsor en de Winston Cup-serie (te worden daarna bekend als gewoon “Cup,” ongeacht latere sponsoring) werd geboren,. Er was plotseling heel veel prijzengeld beschikbaar en andere fulltime concurrenten zoals Bill Elliott, Dale Earnhardt en Darrell Waltrip sloten zich aan om achtervolging te geven.

en vervolgens, in 1979, kwam flag-to-flag TV-verslaggeving van de Daytona 500 en andere NASCAR “Cup” races. Dit bracht nog meer aandacht en geld naar de sport en school was al snel uit. Ricky Rudd, Ken Schrader, Geoff Bodine, Rusty Wallace en Trevor Boys behoorden tot enkele tientallen coureurs wiens namen al snel bekend werden, zo niet bekend.het enige wat al die coureurs gemeen hadden – Petty, Pearson, Parsons, Bodine, Waltrip, Earnhardt, Wallace en de rest – is dat ze allemaal begonnen te racen op lokale circuits en reputatie voor zichzelf creëerden als hard chargers die winnaars waren. Hun reputatie en regionale faam volgden hen naar het nationale podium.

en nog iets over NASCAR in die dagen: de races waren open voor iedereen die zich kon kwalificeren. Ja, je moest in staat zijn om te bewijzen dat je wist wat je deed daar maar als uw auto door de technische inspectie en je kon ofwel kwalificeren om te racen door tijdritten of Kwalificatie races, je was in. En terwijl sommige runden hun eigen auto ‘ s, de meeste waren onafhankelijke aannemers die hun kosten betaald door hun auto-eigenaar en vervolgens splitsen de winst (die verdeling van het geld was meestal 60-40) met de eigenaar, die de rekeningen betaald.

sinds het begin van het millennium is echter de belangstelling voor NASCAR – zowel op de snelwegen als op televisie – afgenomen. In 2006, bijvoorbeeld, meer dan 19 miljoen mensen afgestemd op de Daytona 500 kijken op TV; in 2018, slechts iets meer dan negen miljoen gekeken. En dat is voor de Indianapolis 500 van de voorraad auto ‘ s. Wekelijkse races op kleinere locaties zijn nog slechter af gekomen. Het is niet ongebruikelijk om speedway tribunes half leeg te zien en slechts enkele miljoenen zullen afstemmen vanuit huis.

Hoe komt dat?

ik geloof dat er twee belangrijke redenen zijn:

1) net als alle andere grote raceseries in de wereld, is NASCAR een gelddeal geworden. Vertaling: de coureurs betalen voor het plezier van het racen. Niet allemaal, natuurlijk, maar de meeste. Niet langer doen jonge NASCAR racers beginnen bij hun lokale tracks en werken hun weg omhoog. Nu kopen ze hun weg naar binnen. Dat betekent niet dat ze geen talent hebben, of niet dapper zijn. Verre van dat. Maar er is een groot verschil tussen het veranderen van uw eigen bougies en vechten je weg naar de voorkant op uw lokale speedway in de hoop van het vangen van de aandacht van een NASCAR auto-eigenaar en het oproepen van dezelfde NASCAR auto-eigenaar op de telefoon en het zeggen van twee woorden aan hem: “hoeveel?”

NASCAR racing is net zo geworden als de Europese Formule-auto en IndyCar racing in Noord-Amerika. Het is nu een elitaire sport, omdat alleen degenen die het zich kunnen veroorloven om te betalen om te spelen, van toepassing moeten zijn.

2) Toen NASCAR in 2016 het franchisesysteem oprichtte, werd de league in wezen een gesloten winkel. Of je had een franchise en kon spelen, of je deed het niet en werd buitengesloten. Niet langer kon een late-model coureur uit Syracuse of Spokane krijgen een auto en een team samen en opdagen om te proberen te kwalificeren voor een van de NASCAR ‘ s races. Nu mogen alleen de economische elite het binnenste heiligdom binnengaan en als er één ding is dat NASCAR vroeger verafschuwde, was het elitisme van welke aard dan ook.

Oké, er zijn mensen die zullen beweren dat andere dingen verantwoordelijk waren. Bijvoorbeeld:

– de non-stop promotie van Danica Patrick, alsof ze de tweede komst was (dat was ze niet), schakelde veel fans uit. En vergeet Danica-de non-stop promotie en kont-kussen van alle dingen NASCAR door de aankondigers-serieus, vergelijk ze met omroepen van een andere grote competitie sport-heeft mensen die ooit waren fans veranderen van het kanaal permanent. En we zullen niet ingaan op de moord op de Engelse taal die week na week doorgaat, tot vervelens toe. Wat in de vorige eeuw acceptabel was, zelfs kleurrijk, is vandaag niet genoeg.

– het playoff-systeem elimineert 25 of meer coureurs uit contention met bijna een derde van het seizoen nog te gaan. En misbruik en manipulatie van dat systeem. door beide kanten, boos fans, maar ze waren vooral boos op NASCAR, die ooit verhoogde Jeff Gordon naar het jachtveld toen hij niet gekwalificeerd was voor het. En podiumraces zijn ook niet goed overgekomen bij puristen.

– welvaart. Er was eens een tijd, als de “Cup” serie had een weekend vrij, bestuurders als Earnhardt Sr.en/of Earnhardt Jr. zou gaan naar Disney World en bier drinken met NASCAR fans ze botste in de line-up voor een kleine wereld. Tegenwoordig vliegen chauffeurs als Jimmie Johnson liever drie dagen naar Italië om wijn te drinken.Jeff Gordon woonde in een penthouse in Manhattan met zijn tweede vrouw, een model, in plaats van in North Carolina, waar hij naast een meer woonde met zijn eerste vrouw, een diep religieuze vrouw die wedergeboren was.

– veel mensen zeiden dat ze klaar waren toen de order van NASCAR naar “have at it, boys” kwam. En vandaag hoor je er meer en meer over. Een coureur domineert een race tot de laatste ronde en wordt dan expres neergestort door de man die gaat winnen. Dit wordt niet alleen getolereerd door NASCAR, maar ook aangemoedigd. Veel voormalige fans vinden deze stand van zaken belachelijk.

Ja, al deze factoren zouden kunnen hebben bijgedragen aan de afname van de interesse in NASCAR, maar, uiteindelijk, denk ik dat het franchise systeem en de rit-buying zijn wat NASCAR in. En het zal vrij moeilijk zijn om de klok terug te zetten op een van deze.

Wat zou kunnen verklaren waarom, ondanks de ontkenningen, de mensen die afstammen van” Big Bill ” France, de man die het allemaal begon, stilletjes het bedrijf rondkopen en hopen weg te komen terwijl het goed gaat.

andere weergaven? E-mail de auteur op [email protected]