Religia

wolność religii jest konstytucyjnie gwarantowana w Korei Południowej i nie ma religii narodowej. Istnieje również niewielka jednolitość przekonań religijnych, sytuacja, która często jest myląca dla zewnętrznych obserwatorów. Historycznie dominowało kolejno kilka religii: szamanizm (Religijna wiara w bogów, demony i duchy przodków, czyli szaman), buddyzm, taoizm i konfucjanizm. Żadna z tych religii nie została jednak porzucona, gdy jedna zastąpiła drugą w dominacji, a wszystkie odegrały rolę w rozwoju społeczno-kulturowym kraju. Tak więc rytuały szamanizmu (które istnieją w Korei od czasów starożytnych) są nadal praktykowane przez wielu. Zasady i społeczne poglądy konfucjanizmu są nadal widoczne w koreańskim życiu codziennym i relacjach rodzinnych, a Buddyzm pozostaje wpływowy—nawet wśród ludzi, którzy mogą być nominalnie Chrześcijańscy, na przykład. Około jedna czwarta ludności wyznaje chrześcijaństwo, z protestantami (szczególnie Prezbiterianami i Metodystami), niezależnymi chrześcijanami i katolikami. Mniej niż jedna szósta populacji to buddyści.

chrześcijaństwo jest stosunkowo nowe w Korei, misjonarze rzymskokatoliccy dotarli na Półwysep dopiero pod koniec XVIII wieku, a ich protestanccy odpowiednicy sto lat później. Chrześcijaństwo miało głęboki wpływ na modernizację społeczeństwa koreańskiego. Buddyzm został po raz pierwszy wprowadzony w IV wieku n. e.i był oficjalną religią dynastii Koryŏ, która rozpoczęła się w 918 roku. Około jedna szósta ludności wyznaje tak zwane nowe religie. Należą do nich Wŏnbulgyo (Buddyzm Wŏn), Taejonggyo („Wielka Religia przodków”) i Ch ’ ŏndogyo. Ch ’ sŏndogyo („Nauczanie Niebiańskiej drogi”), pierwotnie znany jako Tonghak („Nauka Wschodnia”), jest mieszanką buddyzmu, konfucjanizmu, chrześcijaństwa, a nawet taoizmu; rozpowszechnił się szeroko w drugiej połowie XIX wieku. Szamanizm i tradycyjna geomancja (p ’ ungsu) utrzymują się, chociaż ich praktyki są zwykle ograniczone do pewnych okazji, takich jak pogrzeby. Konfucjanizm był podstawą etyki narodowej za czasów dynastii Chosŏn (Yi) (1392-1910); chociaż liczba jego oficjalnych wyznawców jest obecnie niewielka, większość koreańskich rodzin nadal przestrzega jego zasad, w tym kultu przodków.