najnowsze dowody językowe, genetyczne i archeologiczne sugerują, że najwcześniejsze ludy tureckie wywodziły się ze społeczności rolniczych w północno-wschodnich Chinach, które pod koniec III tysiąclecia p. n. e.przeniosły się na zachód do Mongolii, gdzie przyjęli pasterski tryb życia. Na początku I tysiąclecia p. n. e.ludy te stały się koczownikami konnymi. W kolejnych wiekach stepowe populacje Azji Środkowej były stopniowo zastępowane i Turkizowane przez wschodnioazjatyckich Turków koczowniczych, wyprowadzających się z Mongolii.

w epoce brązu i żelaza w regionie, w którym obecnie żyje ludność Ałtaju, istniały niejednorodne osady etniczne. Od V wieku p. n. e.i dalej na tym obszarze osiedlili się ludy tureckie, które wkrótce zaczęły łączyć się z wcześniejszymi populacjami. Region został następnie podbity lub znalazł się w strefie wpływów Xiongnu, kaganatu Rourańskiego, Changanatu tureckiego, Imperium Ujgurów i Kirgistanu Yensei. W tych okresach miejscowa ludność stała się turecka kulturowo i językowo.

według jednego z badań z 2016 roku Ałtajczycy, a dokładnie niektórzy południowi Ałtajczycy, asymilowali miejscowych Jenisejczyków, którzy byli blisko spokrewnieni z grupami Paleo-Eskimoskimi.

od XIII do XVIII wieku lud Ałtajski był zdominowany politycznie i kulturowo przez Mongołów. Pochodzenie południowych Ałtajów można prześledzić w tym okresie w wyniku mieszania się plemion Kipczaków i Mongołów. Tymczasem Północni Ałtajowie byli wynikiem fuzji plemion tureckich z Samojedami, Ketami i innymi grupami syberyjskimi.

Ałtajowie zostali anektowani przez czterech Oiratów Zachodnich Mongołów w XVI wieku. Mongołowie nazywali je „Telengid” lub „Telengid aimag” w okresie Północnej dynastii Yuan. Po upadku Chanatu Zunghar w XVIII wieku, Ałtajowie zostali podporządkowani przez dynastię Qing, która nazywała ich Altan Nuur Uriyangkhai. Ale Ałtajczycy nie są genetycznie spokrewnieni z Uriyangkhai, który jest odrębną sąsiednią mongolską grupą etniczną Oirat w Mongolii.

Ałtaj wszedł w kontakt z Rosjanami w XVIII wieku. W okresie Carskim Ałtaj był znany jako oirot lub oyrot (nazwa ta oznacza oirat, a później została przeniesiona na Oyrot Obwód Autonomiczny). Ałtaj donosi, że wielu z nich uzależniło się od wódki Rosjan, którą nazywali „wodą ognia”.

jeśli chodzi o religię, niektórzy z Ałtaju pozostają szamanami, a inni (w nurcie rozpoczynającym się w połowie XIX wieku) przeszli do rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Misja Ałtajska została opracowana pod kierunkiem św. Makarego Głuchariewa (†1847), znanego jako „Apostoł Ałtaju”. W 1904 roku wśród tych ludzi powstał ruch religijny zwany Ak Jang lub Burkhanizm.

przed 1917 r.Ałtaj był uważany za złożony z wielu różnych grup etnicznych.

wraz z wybuchem rewolucji 1917 r.Ałtaj próbował uczynić swój region odrębną Republiką Burchanistyczną o nazwie Oyrot. Ich poparcie dla mienszewików podczas wojny domowej doprowadziło do upadku przedsięwzięcia po zwycięstwie bolszewików i późniejszym powstaniu Józefa Stalina. W latach czterdziestych XX wieku, podczas II Wojny Światowej i gdy kierował licznymi czystkami, jego rząd oskarżył Ałtaj o pro-japonizm. Słowo „oyrot” uznano za kontrrewolucję. Do 1950 roku sowiecka Polityka uprzemysłowienia i rozwój na tym obszarze spowodowały znaczną migrację Rosjan do tej republiki, zmniejszając udział Ałtaju w ogólnej populacji z 50% do 20%. Na początku XXI wieku etniczni Ałtajczycy stanowią około 31% ludności Republiki Ałtaju.

dzisiaj szczególne interesy Ałtajów są artykułowane i bronione przez Stowarzyszenie północnych etnosów Ałtaju.

• Altai people

• Altai man in national suit on horse

• Altai woman in national dress

• Altaian horseman

• Altaian woman