zygomycetes są stosunkowo niewielką grupą grzybów należących do rzędu Zygomycota. Należą do nich znana pleśń chlebowa, Rhizopus stolonifer, która szybko rozmnaża się na powierzchniach chleba, owoców i warzyw. Większość gatunków to saproby, żyjące z rozkładającego się materiału organicznego; kilka to pasożyty, zwłaszcza owadów. Zygomycetes odgrywają znaczną rolę handlową. Na przykład produkty metaboliczne niektórych gatunków Rhizopus są półproduktami w syntezie półsyntetycznych hormonów steroidowych.

Zygomycetes mają plechę coenocytic hyphae, w której jądra są haploidalne, gdy organizm jest w stadium wegetatywnym. Grzyby zwykle rozmnażają się bezpłciowo, wytwarzając sporangiospory (ryc. 1).

Rysunek 1. Cykl życiowy Zygomycete. Zygomycetes mają fazy bezpłciowe i płciowe w swoim cyklu życiowym. W fazie bezpłciowej zarodniki powstają w wyniku haploidalnej sporangii w wyniku mitozy (nie występuje). W fazie płciowej, Plus i minus haploidalne typy kojarzenia koniugują się tworząc heterokariotyczne zygosporangium. Kariogamia następnie wytwarza diploidalną zygotę. Diploidalne komórki zygoty przechodzą mejozę i kiełkują tworząc haploidalne sporangium, które uwalnia następną generację haploidalnych zarodników.

czarne końcówki pleśni Chlebowej to spuchnięte sporangie wypełnione czarnymi zarodnikami (ryc. 2). Gdy zarodniki lądują na odpowiednim podłożu, kiełkują i wytwarzają nową grzybnię. Rozmnażanie płciowe rozpoczyna się, gdy warunki środowiskowe stają się niekorzystne. Dwa przeciwstawne szczepy godowe (typ + i typ -) muszą znajdować się w bliskiej odległości, aby gametangia z hyphae mogła się wytworzyć i połączyć, co prowadzi do kariogamii. Każdy zygospor może zawierać kilka diploidalnych jąder. Rozwijające się diploidalne zygospory mają grube powłoki, które chronią je przed wysuszeniem i innymi zagrożeniami. Mogą pozostać w stanie uśpienia, dopóki warunki środowiskowe nie będą sprzyjające. Kiedy zygospore kiełkuje, ulega mejozie i wytwarza haploidalne zarodniki, które z kolei wyrastają w nowy organizm. Ta forma rozmnażania płciowego u grzybów nazywana jest koniugacją (choć różni się znacznie od koniugacji u bakterii i protistów), dając początek nazwie „grzyby sprzężone”.

Rysunek 2. Aseksualne sporangia wyrastają na końcu łodyg, które pojawiają się jako (a) biały fuzz widziany na tej pleśni Chlebowej, Rhizopus stolonifer. Czarne końcówki (b) pleśni Chlebowej są sporangią zawierającą zarodniki. (kredyt b:

przyczyń się!

popraw tę stronęucz się więcej