Name: 1874.6.1.6 Species: Chelonoidis darwiniDates: 1834-1837claim to fame: Darwin ’ s Pet tortoisgdzie teraz: Natural History Museum, London

Kiedy w Galapagos, Charles Darwin a jego koledzy z beagle zjadli kilkadziesiąt gigantycznych żółwi, wyrzucając puste muszle na pokład w drodze na Tahiti. Ale w swojej opowieści o podróży kapitan Robert FitzRoy wyjaśnił, że kilka małych żółwi przeżyło. „Kilka zostało przywiezionych żywcem do Anglii” – napisał.

ponieważ FitzRoy zabrał dwa maleńkie żółwie z Espanoli (Wyspy na południu archipelagu) i zainteresował się nimi na tyle, aby monitorować ich wzrost podczas początkowego odcinka podróży: „jeden mały urósł o 3/8 cala długości w ciągu trzech miesięcy, a drugi o 2 cale długości w ciągu jednego roku.”

na pokładzie znajdowały się co najmniej dwa inne małe żółwie Galapagos, jak zauważył sam Darwin. Jeden – „mały żółw Covingtona” – został przywieziony z Floreany przez jego asystenta Symsa Covingtona. Drugi – „Mój od Jamesa” – wydaje się należeć do Darwina, zebrany podczas jego pobytu na Santiago (lub James Island, jak wtedy było znane). Miło jest sobie wyobrazić, że krąży po ciasnej kabinie, kiedy zaczął katalogować swoje okazy z Galapagos.

ale gdzie skończył żółw Darwina? To wspaniałe pytanie, które dało początek wspaniałemu mitowi, który jest szczegółowo udokumentowany w chronionym życiu przez Paula Chambersa. W skrócie, żółw Darwina miał stać się Harriet, olbrzymim żółwiem, który mieszkał w australijskim Zoo w Queensland aż do swojej śmierci w 2006 roku (rzekomo przetransportowany przez Johna Clementsa Wickhama, pierwszego porucznika Beagle ’ a pod Fitzroyem).

na swojej stronie internetowej Australia Zoo nadal twierdzi, że „Harriet została zebrana z Wysp Galapagos w 1835 roku przez Sir Charlesa Darwina, gdy była wielkości talerza obiadowego.”To, co Chambers wyraźnie pokazał w swojej książce i w kontynuacji New Scientist, jest po prostu pobożnym życzeniem. Podał wiele przekonujących powodów, w tym fakt, że Harriet wydaje się pochodzić z Santa Cruz (Wyspy Galapagos nie odwiedzanej przez Beagle). Niestety, Chambers nie był w stanie wyśledzić żółwia Darwina w inne miejsce, co ostatecznie obaliłoby bajkę Harriet. Jednak kilka lat po śledztwie Chambersa żółw Darwina-zaginiony od ponad 170 lat-ostatecznie znalazł się w Muzeum Historii Naturalnej w Londynie.

wysłałem maila do Colina McCarthy ’ ego, byłego kierownika kolekcji gadów, płazów i ryb w muzeum, z prośbą o opracowanie. „Mogę wskazać moje odkrycie na koniec marca 2009 roku”, mówi. W ciągu poprzedniego roku McCarthy był zajęty przygotowywaniem listy gadów i płazów zebranych przez Darwina podczas podróży Beagle. Jeśli chodzi o żółwie, które przywiózł, były pewne niedokończone sprawy, ” okazy, które były wymienione we wczesnych rejestrach, ale nie w późniejszych katalogach.”

w podziemiach Muzeum, w słynnym suchym magazynie zoologicznym nr 1, McCarthy przechodził przez nieoznakowane okazy, kiedy natknął się na małego żółwia z jego plastronem (podwoziem) luźno przymocowanym do jego karapaksu (skorupy). „Trzymając plastron z powrotem zauważyłem 'James '” wyryte na powierzchni, mówi. „Nie mogłem uwierzyć własnym oczom i natychmiast odłożyłem okaz z powrotem na półkę, na wypadek, gdybym upuścił go w moim podnieceniu!”

na wewnętrznej stronie plastronu, ukrytego przed poprzednikami McCarthy ’ ego, znajdował się numer rejestracyjny: 37.8.13.1. Uzbrojony w te informacje, przeczesał rejestr zoologiczny i tam, zalogowany 13 sierpnia 1837, znaleziono dwa żółwie „przedstawione przez Charlesa Darwina Esq”, jeden odpowiadający zwierzęciu Darwina z Santiago (James), a drugi zwierzęciu Covingtona z Floreany (Charles).

z tego wpisu wynika, że Darwin odwiedził South Kensington w sierpniu 1837 roku i podarował te dwa żółwie Johnowi Edwardowi Grayowi, ówczesnemu asystentowi działu zoologii w Muzeum. Do tego czasu Darwin zorientował się, że każda z Wysp Galapagos ma prawdopodobnie zestaw sprzymierzonych, ale subtelnie różnych gatunków. FitzRoy zdeponował już swoje dwa Żółwie Espanola z Grayem na początku tego roku, a Darwin miał nadzieję, że mogą istnieć wyraźne różnice w morfologii żółwi z jednej wyspy na drugą.

Niestety młodociane żółwie – nawet te z różnych wysp – wyglądają dość podobnie. „Okazy,” przyznał Darwin, „były Młode; i prawdopodobnie z tego powodu, ani pan Gray, ani ja nie mogłem znaleźć w nich żadnych szczególnych różnic”, napisał w wzmocnionym drugim wydaniu swojego Journal of Researches opublikowanym w 1845 roku.

jeśli żółw Darwina był cały czas w Muzeum Historii Naturalnej, dlaczego nikt tego nie zauważył? Cóż, zrobili i nie zrobili. Pisząc w Chelonian Conservation and Biology w 2010 roku, McCarthy (i kolega Aaron Bauer) byli w stanie zidentyfikować żółwie Darwina i Covingtona w kolejnych katalogach muzealnych opracowanych przez kolejnych kuratorów, ostatecznie otrzymując nowy numer akcesyjny w 1874 roku (1874.6.1.6). Co najważniejsze, imię Darwina nigdy nie pojawia się obok tych wpisów. Na przykład w 1844 roku Gray stworzył w kolekcji Katalog żółwi, krokodyli i płazów. Żółwie Darwina i Covingtona są, ale to wszystko, co pisze:

f. Młody, 7 cali. Nuchal plate brak.
g. Young, 6 cali . Nuchal plate brak, stopy złe.

opierając się na niedawnej publikacji dotyczącej tempa wzrostu młodych żółwi w niewoli, 7-calowy karapaks sugeruje, że żółw Darwina miał nieco ponad trzy lata w chwili śmierci. Zakładając, że zmarł w 1837 roku, co skłoniło Darwina do zabrania go ze sobą do Muzeum, rozsądne wydaje się założenie, że wylęgł się na Galapagos w 1834 roku (lub w okolicach).

może się wydawać dziwne, że Gray nie wpisał nazwiska Darwina do katalogu. Więc po co miałby to robić? Pamiętajcie, to było pełne 15 lat przed publikacją przez Darwina O pochodzeniu gatunków. Nie było możliwości, by Gray mógł przewidzieć, jaką gwiazdą będzie Darwin, a tym bardziej, jak wielkie zainteresowanie wzbudzi ten mały i skromny gad 170 lat później.

cieszę się, że to przetrwa. Można go zobaczyć podczas zwiedzania kolekcji Spirit.

Wszystkiego Najlepszego Chuck!

Tale ends

jest kilka niedokończonych wątków tej historii, które pozostają do wyjaśnienia. Jeśli możesz pomóc rozwiązać którąś z tych niezwykłych tajemnic, zostaw komentarz lub wyślij mi wiadomość na Twitterze @WayOfThePanda.

• gdzie jest żółw Covingtona? Ponieważ pochodzi z Floreany, należy do gatunku wymarłego od połowy XIX wieku. Kiedy McCarthy szukal go w Muzeum Historii Naturalnej (i to bylo bardzo dokladne spojrzenie)to nie bylo. „Chciałbym, aby kiedyś się pojawił, ale niestety jest to bardzo mało prawdopodobne”, mówi. „Być może jego stan uległ dalszemu pogorszeniu, a przy zakładanym braku jakichkolwiek danych został odrzucony” – napisali wraz z Bauerem w swoim referacie z 2010 roku. Jeśli żółw Covingtona przeżyje, musiałby spełniać ten opis: muszla o długości 6 cali; prawdopodobnie ma” 37.8.13.2 Charles ” podrapany na plastronie; stopy „złe”.
• gdzie jest badanie DNA Harriet? Według Paula Chambersa, został on przeprowadzony przez biologa Scotta Davisa, ale nie wiem, czy kiedykolwiek go opublikował. Może być coś wspomniane w Scott Thomson, Steve Irwin, Terri Irwin (1996) Harriet: La Tortuga de Galapagos. Reptilia 2 (4): 46-49. Czy ktoś może mi dać kopię?
• Jeśli Harriet nie jest żółwiem Darwina, to jak dostała się do Australii? Myślę, że Wickham mógł mieć z nią coś wspólnego. A gdyby też zebrał żółwie? Po powrocie Beagle do Anglii, statek wyruszył ponownie do Australii z Wickhamem jako kapitanem. Chambers nie mógł znaleźć żadnych dowodów na obecność żółwi na pokładzie tego rejsu ani powodu, dla którego Wickham zostawiłby je w Australii. Ale z drugiej strony?
• prawie na pewno są jeszcze inne żółwie Beagle do odkrycia. Chambers natknął się na interesujący list Darwina do Alberta Günthera w 1874 roku, w którym Darwin miał „niejasną pamięć, że okazy zostały przekazane instytucji wojskowej w Whitehall.”Na pewno nie zostaliby wyrzuceni?
• Chambers wspomniał również o „byłym kustoszu” w Down House (Domu Darwina), który usłyszał, że żółwie Beagle zostały przekazane biskupowi Llandaff. Ktokolwiek?

If there is a zoological specimen with a great story that you would like to see profiled, please contact Henry Nicholls @WayOfThePanda.

{{#ticker}}

{{topLeft}}

{{bottomLeft}}

{{topRight}}

{{bottomRight}}

{{#goalExceededMarkerPercentage}}

{{/goalExceededMarkerPercentage}}

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/paragrafy}}{{highlightedText}}

{{#CTA}}{{text}}{{/cta}}

Przypomnij mi w maju

będziemy w kontakcie, aby przypomnieć, aby przyczynić. Zwróć uwagę na wiadomość w skrzynce odbiorczej w maju 2021 roku. Jeśli masz jakieś pytania dotyczące współpracy, skontaktuj się z nami.

• Share on Facebook
• Share on Twitter
• Share on email
• Share on LinkedIn
• Share on Pinterest
• Share on WhatsApp
• Share on Messenger