Nota wydawcy: Kalifornia, najwyższy stan produkujący żywność w USA, kończy stosowanie chloropiryfosu, pestycydu związanego z problemami neurorozwojowymi i upośledzonymi funkcjami mózgu u dzieci. Gina Solomon, główny badacz w Instytucie Zdrowia Publicznego, profesor kliniczny na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco i były zastępca sekretarza kalifornijskiej Agencji Ochrony Środowiska, wyjaśnia dowody naukowe, które doprowadziły Kalifornię do działania.

co to jest chloropiryfos i jak się go stosuje?

chloropiryfos jest niedrogim i skutecznym pestycydem, który istnieje na rynku od 1965 roku. Rolnicy w całych Stanach Zjednoczonych zużywają miliony funtów każdego roku na szeroką gamę upraw, w tym wiele różnych warzyw, kukurydzy, soi, bawełny oraz drzew owocowych i orzechowych.

podobnie jak inne insektycydy fosforoorganiczne, chloropiryfos jest przeznaczony do zabijania owadów poprzez blokowanie enzymu zwanego acetylocholinoesterazą. Enzym ten zwykle rozkłada acetylocholinę, substancję chemiczną, której organizm używa do przekazywania impulsów nerwowych. Blokowanie enzymu powoduje, że owady mają drgawki i umierają. Wszystkie insektycydy fosforoorganiczne są również toksyczne i potencjalnie śmiertelne dla ludzi.

do 2000 roku chloropiryfos był również stosowany w domach do zwalczania szkodników. Został zakazany do użytku w pomieszczeniach po uchwaleniu ustawy o ochronie jakości żywności z 1996 r., która wymagała dodatkowej ochrony zdrowia dzieci. Pozostałości po użyciu w pomieszczeniach były dość wysokie, a małe dzieci, które pełzały po podłodze i wkładały ręce do ust, były zagrożone zatruciem.

pomimo zakazu stosowania w gospodarstwach domowych i faktu, że chloropiryfos nie pozostaje w organizmie, ponad 75% ludzi w USA nadal ma ślady chloropiryfosu w swoich ciałach, głównie z powodu pozostałości na żywności. Wyższe narażenie zostało udokumentowane u pracowników gospodarstw rolnych i osób mieszkających lub pracujących w pobliżu pól uprawnych.

jakie są dowody na to, że chloropiryfos jest szkodliwy?

naukowcy opublikowali pierwsze badanie łączące chloropiryfos z potencjalnymi szkodami rozwojowymi u dzieci w 2003 roku. Odkryli, że wyższe poziomy metabolitu chloropiryfosu – substancji wytwarzanej, gdy organizm rozkłada pestycyd – we krwi pępowinowej były znacząco związane z mniejszą masą i długością urodzeń niemowląt.

kolejne badania opublikowane w latach 2006-2014 wykazały, że te same niemowlęta miały opóźnienia rozwojowe, które utrzymywały się w dzieciństwie, z niższymi wynikami standardowych testów rozwoju i zmian, które naukowcy mogli zobaczyć na skanach MRI mózgów dzieci. Naukowcy odkryli również, że genetyczny Podtyp wspólnego enzymu metabolicznego u kobiet w ciąży zwiększył prawdopodobieństwo, że ich dzieci doświadczą opóźnień neurorozwojowych.

te odkrycia zapoczątkowały walkę o ochronę dzieci przed chloropiryfosem. Niektórzy naukowcy byli sceptyczni wobec wyników badań epidemiologicznych, które następowały po dzieciach kobiet w ciąży z większym lub mniejszym poziomem chloropiryfosu w moczu lub krwi pępowinowej i szukali niepożądanych skutków.

badania epidemiologiczne mogą dostarczyć mocnych dowodów na to, że coś jest szkodliwe, ale wyniki mogą być również pomieszane przez luki w informacjach o czasie i poziomie narażenia. Mogą one również być skomplikowane przez narażenie na działanie innych substancji poprzez dietę, osobiste nawyki, domy, społeczności i miejsca pracy.

dlaczego tak długo trzeba było dojść do wniosku?

jako dowody zgromadzone na to, że niskie poziomy chloropiryfosu były prawdopodobnie toksycznymi nieludziami, naukowcy regulacyjni z Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska (EPA) i Kalifornii przeanalizowali je – ale obrali bardzo różne ścieżki.

początkowo obie grupy koncentrowały się na ustalonym mechanizmie toksyczności: hamowaniu acetylocholinoesterazy. Uznali oni, że zapobieganie znaczącemu zakłóceniu tego kluczowego enzymu chroni ludzi przed innymi skutkami neurologicznymi.

naukowcy pracujący w ramach Kontraktu dla Dow Chemical, który produkował chloropiryfos, opublikowali złożony model w 2014 roku, który mógłby oszacować, ile pestycydu osoba musiałaby spożywać lub wdychać, aby wywołać hamowanie acetylocholinoesterazy. Ale niektóre z ich równań opierały się na danych od zaledwie sześciu zdrowych dorosłych, którzy połknęli kapsułki chloropiryfosu podczas eksperymentów w 1970 i na początku 1980-metoda, która teraz byłaby uważana za nieetyczną.

kalifornijscy naukowcy zastanawiali się, czy oceny ryzyka oparte na modelu Dow finansowanym odpowiednio uwzględniają niepewność i zmienność człowieka. Zastanawiali się również, czy hamowanie acetylocholinoesterazy było naprawdę najbardziej wrażliwym efektem biologicznym.

w 2016 roku amerykańska EPA opublikowała ponowną ocenę potencjalnych skutków zdrowotnych chloropiryfosu, która przyjęła inne podejście. Koncentruje się na badaniach epidemiologicznych opublikowanych w latach 2003-2014 na Uniwersytecie Columbia, które wykazały wpływ na rozwój u dzieci narażonych na chloropiryfos. Naukowcy z Columbii przeanalizowali poziom chloropiryfosu we krwi pępowinowej matek po urodzeniu, a EPA spróbowało obliczyć z powrotem, na ile chloropiryfosu mogły być narażone przez całą ciążę.

na podstawie tej analizy administracja Obamy stwierdziła, że chloropiryfos nie może być bezpiecznie stosowany i powinien zostać zakazany. Jednak administracja Trumpa odwróciła tę decyzję w 2017, argumentując, że nauka nie została rozwiązana i potrzebne są dalsze badania.

ze swojej strony, kalifornijscy regulatorzy starali się pogodzić te rozbieżne wyniki. Jak to widzieli, badania epidemiologiczne i model acetylocholinoesterazy wskazywały w różnych kierunkach i oba miały znaczące wyzwania.

co przekonało Kalifornię do wprowadzenia zakazu?

trzy nowe prace na temat prenatalnej ekspozycji na chloropiryfos, opublikowane w 2017 i 2018 roku, złamały logjam. Były to niezależne badania przeprowadzone na szczurach, w których oceniano subtelny wpływ na uczenie się i rozwój.

wyniki były spójne i jasne: chloropiryfos powodował zmniejszenie uczenia się, nadpobudliwość i lęk u szczurów w dawkach niższych niż te, które wpływały na acetylocholinoesterazę. Badania te wyraźnie określiły ilościowo dawki dla szczurów, więc nie było wątpliwości co do ich poziomu narażenia w czasie ciąży. Wyniki były niesamowicie podobne do efektów obserwowanych w badaniach epidemiologicznych na ludziach, potwierdzając obawy zdrowotne dotyczące chloropiryfosu.

Kalifornia ponownie oceniła chloropiryfos za pomocą tych nowych badań. Organy regulacyjne stwierdziły, że pestycyd stwarzał znaczne ryzyko, którego nie można było złagodzić – zwłaszcza wśród osób mieszkających w pobliżu pól uprawnych, na których był stosowany. W październiku 2019 r.Państwo ogłosiło, że na mocy wykonalnej umowy z producentami, cała sprzedaż chloropiryfosu Kalifornijskim plantatorom zakończy się do lutego. 6, 2020, a hodowcy nie będą mogli go posiadać ani używać po grudniu. 31, 2020.

Hawaje zakazały już chloropiryfosu, A Stan Nowy Jork stopniowo go wycofuje. Inne państwa również rozważają podjęcie działań.

Jakie jest zdanie U. S. EPA?

w lipcowym oświadczeniu 2019 EPA stwierdziła, że „twierdzenia dotyczące toksyczności neurorozwojowej muszą zostać odrzucone, ponieważ nie są poparte ważnymi, kompletnymi i wiarygodnymi dowodami.”Agencja zaznaczyła, że będzie kontynuować przegląd dowodów i planuje podjąć decyzję do 2021 roku.

EPA nie wspomniała o badaniach na zwierzętach opublikowanych w 2017 i 2018, ale zgodnie z prawem musi je uwzględnić w swojej nowej ocenie. Kiedy tak się stanie, uważam, że przywódcy EPA będą mieli wielkie trudności z udowodnieniem, że chloropiryfos jest bezpieczny.

moim zdaniem mamy spójne dowody naukowe, że chloropiryfos zagraża rozwojowi neurologicznemu dzieci. Wiemy, co ten pestycyd robi z ludźmi i nadszedł czas, aby przejść do bezpieczniejszych alternatyw.