średniowieczni alchemicy i mistycy wierzyli, że są usprawiedliwieni w poszukiwaniu mitycznego eliksiru życia, uniwersalnego leku rzekomo zawierającego przepis na odnowę młodości. Poszukiwanie tego eliksiru i poszukiwanie złota stały się głównymi celami alchemii.

nie było standardowej metody wytwarzania eliksiru życia. W grimoire, Le Petit Albert, na przykład, jeden jest poinstruowany, aby użyć osiem funtów cukru rtęci jako podstawy takiej mieszaniny. XV-wieczny Alchemik Bernard Trévisan powiedział, że wrzucenie kamienia filozofów do wody merkurialnej stworzy eliksir. Ten proces, gdy „opracowany do czerwonego”, transmutuje miedź i inne metale w czyste złoto, stwierdził; Jeśli „opracowany do Białego”, to wytworzy czyste srebro.

możliwość, że eliksir może przedłużyć życie, była niewątpliwie głównym powodem, dla którego alchemicy kontynuowali poszukiwania. Stary alchemik, zmęczony poszukiwaniem złota, pragnął łaski młodości i pragnął odnowionego zdrowia i siły, aby pomóc mu w realizacji jego wielkiego celu. Jako ilustrację alchemicznej koncepcji eliksiru życia, pouczający jest następujący wyciąg z pracy poświęconej tajemnicy odmłodzenia (pierwotnie miał być napisany przez Arnuldus de Villanova i opublikowany przez Longueville-Harcourt z Paryża w 1716 roku):

„odnowienie młodości to ponowne wejście w tę szczęśliwą porę, która nadaje ludzkiej ramie przyjemności i siłę poranka. Tutaj nie ma sensu mówić o tym problemie tak często omawianym przez mędrców, czy sztuka może być przeniesiona do takiego poziomu doskonałości, że starość sama powinna być młodsza. Wiemy, że Paracelsus chwalił metamorficzne zasoby Rtęci swego życia, która nie tylko odmładza ludzi, ale zamienia metale w złoto; ten, który obiecał innym lata Sybilli lub przynajmniej 300 zim Nestora, sam zginął w wieku trzydziestu siedmiu lat. Zwróćmy się raczej ku naturze, tak godnej podziwu w jej osiągnięciach, i uważajmy, że nie jest w stanie sama zniszczyć tego, co stworzyła w chwili, gdy je spłodziła. Czy jest możliwe, że odmówi człowiekowi, dla którego wszystko zostało stworzone, tego, co przyznaje jelonkom, orłom i wężom, którzy co roku odrzucają żałobne towarzyszki starości i przyjmują najwspanialsze, najbardziej łaskawe udogodnienia w najradośniejszej młodości? To prawda, że sztuka nie osiągnęła jeszcze szczytu doskonałości, skąd może odnowić naszą młodość; ale to, co było nieosiągalne w przeszłości, może być dokonane w przyszłości, cudowności, której można z pewnością oczekiwać po tym, że w odosobnionych przypadkach już miało miejsce, Jak pokazują fakty historyczne. Przez obserwowanie i naśladowanie sposobu, w jaki natura czyni takie cuda, możemy z pewnością mieć nadzieję na dokonanie tego pożądanego przekształcenia, a pierwszym warunkiem jest sympatyczny temperament, taki jak ten, który był w posiadaniu Mojżesza, o którym jest napisane, że przez sto dwadzieścia lat jego wzrok nigdy go nie zawiódł.”

Trithemius (1462-1516) na łożu śmierci podyktował przepis, który miał zachować umysł, zdrowie i pamięć z doskonałym wzrokiem i słuchem, dla tych, którzy z niego korzystali. W jej skład wchodziły m.in. kalomel, goryczka, cynamon, anyż, nard, koral, Tatar i maczuga. Pięć gramów miał być przyjmowany rano i wieczorem w winie lub brodium w pierwszym miesiącu; w drugim miesiącu miał być przyjmowany tylko rano; w trzecim miesiącu trzy razy w tygodniu i tak dalej przez całe życie. Była to bardziej zrozumiała receptura niż recepta Eugeniusza Filalethesa (1622-1666), który stwierdził:

„dziesięć części śluzu coelestiall; oddziel samca od samicy, a każdy potem od własnej ziemi, fizycznie, zaznacz, i bez przemocy. Połączą się po rozdzieleniu w odpowiedniej, harmonicznej proporcji życiowej; i natychmiast, dusza zstępująca ze sfery piroplastycznej, przywróci, w mirycznym uścisku, swoje martwe i opuszczone ciało. Postępuj zgodnie z teorią Volcanico magica, aż zostaną wywyższeni do piątej metafizycznej Roty. Jest to ta znana na całym świecie medycyna, o której tak wielu nabazgrało, o czym jednak tak niewielu wiedziało.”

w swojej historii magii (1913) Éliphas Lévi opisuje wielką tajemnicę odmłodzenia w Cagliostro w następujący sposób:

” przejdźmy teraz do tajemnicy fizycznej regeneracji, aby do niej dojść—według okultystycznej recepty Wielkiego Kopta—czterdziestodniowe odosobnienie, po sposobie jubileuszu, musi odbywać się co pięćdziesiąt lat, począwszy od pełni księżyca w maju, w towarzystwie tylko jednej wiernej osoby. Musi to być również Post czterdziestodniowy, picie majowej rosy zebranej z kiełkującej kukurydzy ściereczką z czystego białego płótna i jedzenie nowych i delikatnych ziół. Repast powinien zaczynać się od dużej szklanki rosy i kończyć herbatnikiem lub skórką chleba. Siedemnastego dnia powinno być lekkie krwawienie. Balsam Azoth należy przyjmować rano i wieczorem, zaczynając od dawki sześciu kropli i zwiększając o dwie krople dziennie do końca trzydziestego drugiego dnia. O świcie, który następuje następnie odnowić lekkie krwawienie; potem idź do swojego łóżka i pozostań w nim do końca czterdziestego dnia.

” przy pierwszym przebudzeniu po krwawieniu weź pierwsze ziarenko medycyny uniwersalnej. Po trzygodzinnym omdleniu nastąpią drgawki, poty i duże oczyszczenie, co wymaga zmiany zarówno pościeli, jak i pościeli. Na tym etapie należy wziąć bulion z chudej wołowiny, doprawiony ryżem, szałwią, walerianą, werbeną i balsamem. W tym dniu po przyjęciu drugiego ziarna medycyny uniwersalnej, którym jest Astralna rtęć połączona z siarką Złota. Następnego dnia weź ciepłą kąpiel. Trzydziestego szóstego dnia wypij kieliszek egipskiego wina, a trzydziestego siódmego weź trzecie i ostatnie ziarno medycyny powszechnej. Nastąpi głęboki sen, podczas którego włosy, zęby, paznokcie i skóra zostaną odnowione. Recepta na trzydziesty ósmy dzień to kolejna ciepła kąpiel, moczące aromatyczne zioła w wodzie, tego samego rodzaju, co te określone dla bulionu. Trzydziestego dziewiątego dnia wypij dziesięć kropli eliksiru Acharat w dwóch łyżkach czerwonego wina. Dzieło zostanie zakończone w czterdziestym dniu, a Stary człowiek zostanie odnowiony w młodości.

” za pomocą swojego Jubileuszowego planu Cagliostro twierdził, że żył przez wiele stuleci. Okaże się, że jest to odmiana słynnej łaźni nieśmiertelności używanej wśród Menandryjskich gnostyków.”

Arysteusz podobno pozostawił swoim uczniom tajemnicę czyniącą Wszystkie metale i człowieka nieśmiertelnym. Proces ten polegał najwyraźniej na mistycznym potraktowaniu atmosfery, która miała być zatkana i destylowana, dopóki nie wytworzy „di-vine sparkle”, a następnie ulegnie upłynnieniu. Po tym, jak powietrze zostało poddane działaniu ciepła i poddane kilku innym procesom, podobno pojawił się eliksir.

podobno Wielki XVI-wieczny lekarz Paracelsus odkrył eliksir życia. W przypisywanym mu de Tintura Physicorum (1570) znajduje się opis nalewki, która umożliwiała ludziom życie przez wieki.

opis współczesnego twierdzenia, że uczynił eliksir życia, zobacz wpis o ks. W. A. Ayton.