definicja
rzeczownik
lekko upakowana lub częściowo skondensowana forma chromatyny, która zawiera geny strukturalne i jest zwykle aktywna transkrypcyjnie
euchromatyczna
przymiotnik
, odnoszący się do lub charakterystyczny dla euchromatyny
Suplement
materiałem genetycznym chromosomów jest chromatyna. Chromatyna składa się z DNA, białka i RNA. W jądrze międzyfazowym występują dwie formy chromatyn: euchromatyna i heterochromatyna. Jedyną formą chromatyny występującą u prokariotów jest euchromatyna. U eukariotów występują zarówno euchromatyna, jak i heterochromatyna. Może to oznaczać, że heterochromatyna u eukariotów stała się niezbędna, aby eukarioty mogły radzić sobie z tak dużym rozmiarem genomu w porównaniu z prokariotami.
Euchromatyna jest genetycznie aktywnym regionem chromosomu. Zawiera geny strukturalne, które są replikowane podczas fazy G1 I S interfazy, umożliwiając polimerazy dostęp do genów.1 umożliwia również dostęp do genów regulatorowych białek RNA i kompleksów polimerazy RNA do tych genów w celu transkrypcji do produktów mRNA. Regiony euchromatyczne, które są zawsze dostępne do transkrypcji, to te zawierające geny. Geny te są niezbędne dla podstawowej funkcji i przetrwania komórki.
technika g-bandingu umożliwia wizualizację i rozróżnienie między regionami euchromatycznymi i heterochromatycznymi chromosomu. Plamy euchromatyny lekko, podczas gdy plamy heterochromatyny ciemno. Lżejsze zabarwienie wynika z ich lekko upakowanej struktury euchromatyny.
Porównaj:

Zobacz też: