© Stieber/.com

wcześniejsza wersja tego artykułu została opublikowana na blogu Britannica Advocacy for Animals.

partnerstwo między ludźmi i zwierzętami datuje się na pierwsze Udomowienie zwierząt w epoce kamienia łupanego, tak długo jak 9000 lat temu. Ale nigdy zwierzęta nie zapewniały ludziom tak oddanej i szczególnej pomocy, jak to czynią dzisiaj w formie wyszkolonej służby lub Pomocy Osobom Niepełnosprawnym. Zwierzęta te, zwykle psy, pomagają ludziom w wykonywaniu zadań, które w przeciwnym razie byłyby zbyt trudne lub po prostu niemożliwe. Zwierzęta służbowe nie są zwierzętami domowymi, ale pracującymi zwierzętami wykonującymi pracę. Tak więc, ustawodawstwo-takie jak American with disabled Act (1990) w Stanach Zjednoczonych i Disability Discrimination Act (1995) w Wielkiej Brytanii—czyni zwierzęta służbowe zwolnionymi z przepisów, które zabraniają zwierzętom korzystania z miejsc publicznych i przedsiębiorstw.

najbardziej znanymi zwierzętami służbowymi są psy przewodniki, które pomagają osobom niedowidzącym poruszać się bezpiecznie. Systematyczne szkolenie psów przewodników powstało w Niemczech w czasie I wojny światowej na rzecz niewidomych weteranów. Pod koniec lat dwudziestych Dorothy Harrison Eustis, Amerykańska treserka psów mieszkająca w Szwajcarii, usłyszała o programie i napisała o nim artykuł w czasopiśmie. Rozgłos doprowadził ją do jej pierwszego ucznia, Morrisa Franka, z którego pomocą założyła podobną szkołę szkoleniową w Stanach Zjednoczonych w 1929 roku, The Seeing Eye (obecnie znajduje się w Morristown, New Jersey).

szczenięta są często hodowane w tym celu przez różne organizacje, które szkolą psy przewodników. Owczarki niemieckie, Labrador Retriever, i Labrador-golden Retriever krzyże są najczęściej używane rasy ze względu na ich spokojny temperament, inteligencja, naturalne pragnienie, aby być pomocnym, i dobre konstytucje. Szczenięta pierwszy rok spędzają z rodzinami zastępczymi, które towarzysko je i przygotowują do późniejszego szkolenia, ucząc je podstawowych umiejętności posłuszeństwa. W wieku około 18 miesięcy psy przewodnicy przystępują do formalnego szkolenia, które trwa od około trzech do pięciu miesięcy. W tym okresie psy uczą się dostosowywać do uprzęży, zatrzymywać się na krawężnikach, mierzyć wysokość ludzkiego partnera podczas podróży w niskich lub zablokowanych miejscach i nieposłuszeństwo poleceniu, gdy posłuszeństwo zagraża osobie.

w ostatnich latach psy słuchowe stają się coraz bardziej powszechne. Psy te, zwykle mieszanych ras ratuje ze schronisk dla zwierząt, są szkolone, aby ostrzec swoich ludzkich partnerów do zwykłych dźwięków, takich jak budzik, płacz dziecka, lub telefon. Psy podnoszą alarm, dotykając partnera łapą, a następnie prowadząc go do źródła dźwięku. Są również przeszkoleni do rozpoznawania sygnałów niebezpieczeństwa – takich jak alarmy pożarowe i dźwięki intruzów—oraz do podnoszenia alarmu poprzez dotykanie łapą, a następnie leżenie w specjalnej pozycji „alarmu”, w którym partner ludzki może podjąć odpowiednie działania.

psy mogą być szkolone w wielu różnych celach pomocowych. Na przykład psy służbowe dla Ameryki(SDA) / Great Plains Assistance Dogs Foundation, Inc., szkoli kilka kategorii zwierząt towarzyszących, w tym psy-przewodniki, które pomagają osobom poruszającym się na wózkach inwalidzkich i innych urządzeniach do poruszania się; psy słyszące; napad-alert lub napad-reakcja psów, którzy pomagają osobom z zaburzeniami napadowymi poprzez aktywację elektronicznego systemu ostrzegania, gdy wystąpią objawy (niektórzy mogą nawet przewidzieć początek napadu); i terapeutyczne psy towarzyszące, którzy zapewniają wsparcie emocjonalne dla osób w hospicjach, szpitalach i innych sytuacjach, w których samotność i brak stymulacji są ciągłe problemy. Istnieje wiele programów, które szkolą i certyfikują zwierzęta domowe, zwłaszcza psy i koty, jako zwierzęta terapeutyczne, które odwiedzają takie instytucje i przynoszą mile widziane Towarzystwo pacjentom.

zwierzęta są również wykorzystywane w programach takich jak animal-assisted therapy (AAT). Według Australijskiego Stowarzyszenia Delta Society, AAT jest „interwencją ukierunkowaną na cele”, która wykorzystuje motywującą i satysfakcjonującą obecność zwierząt, ułatwianą przez wyszkolonych specjalistów ludzkich, aby pomóc pacjentom w poprawie poznawczej i fizycznej. Na przykład, starszy pacjent w domu opieki może otrzymać zadanie wyboczenia obroży psa lub karmienia małych smakołyków kota, czynności, które zwiększają umiejętności motoryczne. Cele są ustalane dla pacjentów, a ich postęp jest mierzony.

psy i koty nie są jedynymi zwierzętami, które mogą pomagać ludziom niepełnosprawnym. Małpy kapucynki-małe, szybkie i inteligentne—mogą pomóc osobom sparaliżowanym lub z innymi poważnymi upośledzeniami ruchowymi, takimi jak stwardnienie rozsiane. Małpy te wykonują podstawowe zadania, takie jak włączanie świateł i podnoszenie upuszczonych przedmiotów. Jednym z bardziej niezwykłych zwierząt pomocniczych jest koń przewodnik. Eksperymentalny program w Stanach Zjednoczonych szkoli miniaturowe konie do prowadzenia osób niedowidzących w taki sam sposób, jak psy przewodniki. Małe konie mogą być alternatywą dla osób, które są uczulone na psy lub mają pochodzenie jeździeckie i są bardziej komfortowe z końmi.

niektóre psy i inne zwierzęta mają specjalne umiejętności podobne do tych u psów wspomagających napady, takie jak zdolność do wykrywania spadku poziomu cukru we krwi cukrzycy i ostrzegania osoby przed wystąpieniem niebezpieczeństwa. Czasami niesamowite naturalne zdolności zwierząt mogą przynieść korzyści ludziom na wiele sposobów. Renomowane organizacje, które szkolą zwierzęta pomocnicze, podejmują również kroki w celu zapewnienia, że zwierzęta są cenione i prowadzą satysfakcjonujące, przyjemne i zdrowe życie. Kiedy skończą się kariery pomagające zwierzętom, zapewni się im zasłużoną emeryturę.