Klirens śluzowo-żółciowy
w górnej części dróg oddechowych włosy nosowe w nozdrzach zatrzymują duże cząstki, a w celu ich wydalenia może być również wywołany odruch kichania. Błona śluzowa nosa zatrzymuje również cząsteczki uniemożliwiające ich wniknięcie dalej do przewodu pokarmowego. W pozostałej części dróg oddechowych cząsteczki o różnych rozmiarach odkładają się wzdłuż różnych części dróg oddechowych. Większe cząstki są uwięzione wyżej w większych oskrzelach. Jak drogi oddechowe stają się węższe tylko mniejsze cząstki mogą przejść. Rozgałęzienia dróg oddechowych powodują turbulencje w przepływie powietrza na wszystkich ich skrzyżowaniach, gdzie cząstki mogą być odkładane i nigdy nie docierają do pęcherzyków płucnych. Tylko bardzo małe patogeny są w stanie uzyskać wejście do pęcherzyków płucnych. Klirens śluzowo-żółciowy usuwa te cząsteczki, a także zatrzymuje i usuwa patogeny z dróg oddechowych, w celu ochrony Delikatnego miąższu płuc, a także zapewnia ochronę i wilgoć w drogach oddechowych.
klirens śluzowo-żółciowy bierze również udział w eliminacji płucnej, która wraz z wydechem usuwa substancje odprowadzane z naczyń włosowatych płuc do przestrzeni pęcherzykowej.
Komponentyedytuj
w drogach oddechowych, od tchawicy do końcowych oskrzelików, wyściółka jest nabłonkiem oddechowym, który jest ciliowany. Rzęski są owłosionymi, mikrotubularnymi strukturami na luminalnej powierzchni nabłonka. Na każdej komórce nabłonka znajduje się około 200 rzęsek, które biją stale w tempie od 10 do 20 razy na sekundę.
rzęski są otoczone przez płynną warstwę obwodową (PCL), warstwę Zol, która jest nakładana na warstwę żelową śluzu. Te dwa składniki tworzą nabłonkowy płyn okładzinowy (ELF), znany również jako płyn powierzchniowy dróg oddechowych (ASL), którego skład jest ściśle regulowany. Kanały jonowe CFTR i ENaC współpracują ze sobą, aby utrzymać niezbędne nawodnienie cieczy powierzchniowej dróg oddechowych. Ważnym czynnikiem jest szybkość wydzielania mucyny. Śluz pomaga utrzymać wilgoć nabłonka i zatrzymuje cząstki stałe i patogeny poruszające się przez drogi oddechowe, a jego skład decyduje o tym, jak dobrze działa klirens śluzowo-żółciowy.
Mechanizmedit
w cienkiej warstwie cieczy obwodowej rzęski biją w skoordynowany sposób skierowane do gardła, gdzie transportowany śluz jest połykany lub kaszlony. Ten ruch w kierunku gardła jest albo w górę od dolnych dróg oddechowych lub w dół od struktur nosa, oczyszczając śluz, który jest stale produkowany.
każdy cylium ma około 7 µm długości i jest przymocowany do jego podstawy. Jego rytm ma dwie części skok mocy lub skok efektora i skok odzyskiwania. Ruch rzęsek odbywa się w cieczy obwodowej, która jest nieco krótsza niż głębokość wysokości rozszerzonej cilium. Dzięki temu rzęski przenikają przez warstwę śluzową podczas jej pełnego przedłużenia w udarze efektorowym i napędzają śluz kierunkowo, z dala od powierzchni komórki. W skoku odzyskiwania cilium wygina się z jednego końca na drugi, przenosząc go z powrotem do punktu wyjścia dla następnego skoku mocy. Powracające rzęski zginają się całkowicie W PCL, co ma wpływ na zmniejszenie odwrotnego ruchu śluzu.
ruch rzęsek w fali metachronalnej.
skoordynowany ruch rzęsek na wszystkich komórkach odbywa się w sposób, który nie jest jasny. Powoduje to ruchy przypominające fale, które w tchawicy poruszają się z prędkością od 6 do 20 mm na minutę. Wytwarzana fala jest falą metachronalną, która porusza śluz. Opracowano wiele modeli matematycznych w celu zbadania mechanizmów bicia rzęsek. Należą do nich modele do zrozumienia generowania i rytmu fali metachronalnej oraz generowania siły w skutecznym uderzeniu cilium.
Leave a Reply