Nowoczesny ruch architektury reprezentuje dramatyczną zmianę w projektowaniu budynków, z dala od tradycyjnych form i technik budowlanych z przeszłości i w kierunku nowej ery projektowania. Style ruchu nowoczesnego, Art Deco, Moderne i International, rozpoczęły się w Europie i rozprzestrzeniły się na Stany Zjednoczone w latach 20. Europejscy architekci Eliel Saarinen, Le Corbusier, Walter Gropious i Mies van der Rohe podkreślali radykalnie nowe projekty na początku XX wieku, porzucając dawny precedens budowlany i odkrywając nowe materiały i technologie w swojej pracy. Styl Art Deco i późniejsza Sztuka Nowoczesna były promowane na Exposition des Arts Decoratifs w Paryżu w 1925 roku. Łącząc elegancki, ostry wygląd z charakterystycznymi dekoracyjnymi detalami, styl Art Deco prezentował Egzotyczny nowy wygląd budynków. Gładka powierzchnia ściany w stylu Art Deco została przeniesiona do rozwoju bardziej opływowego, mniej zdobionego stylu Art Moderne.

wpływ zarówno stylów Art Deco, jak i Art Moderne został wkrótce przyćmiony przez rozwój stylu międzynarodowego, który wywarł trwałe wrażenie na krajobrazie miejskim. Międzynarodowy styl z jego starkly unornamented wygląd prostokątnych kształtów, przerywane pasmami okien, ogłosił nowy „nowoczesny” widok stylu i przeznaczenia architektury. Inspirowane kubizmem Sztuki Nowoczesnej w Europie, pudełkowe kształty budynków w stylu międzynarodowym ucieleśniały również nową społeczną teorię architektury. Dzięki odważnym nowym kształtom i formom wykorzystującym nowe technologie budowlane, Międzynarodowy styl został przedstawiony jako nowy rodzaj architektury zaprojektowany wyłącznie w celu zaspokojenia potrzeb zwykłych ludzi w epoce maszyn. W okresie międzywojennym europejscy architekci przyjęli tę koncepcję i projektowali nie tylko budynki komercyjne, ale także domy w tej odważnej, nowej formie.

w tym samym czasie amerykańscy architekci nadal projektowali domy w bardziej tradycyjnym stylu, ale eksperymentowali z nowymi formami drapaczy chmur i budynków komercyjnych. Gdy Europa pogrążyła się w chaosie tuż przed II wojną światową, wielu wybitnych architektów wyemigrowało do USA, niosąc ze sobą nowe koncepcje architektoniczne. W 1932 roku w Museum of Modern Art w Nowym Jorku odbyła się pierwsza w Ameryce wystawa modern architectures, która przyniosła te nowe idee w architekturze na pierwszy plan. W tym samym roku ukazała się wpływowa książka zatytułowana The International Style autorstwa architektów Henry ’ ego-Russella Hitchcocka i Philipa Johnsona.

nowatorscy Amerykańscy architekci, tacy jak Louis Sullivan i Frank Lloyd Wright, również zmierzali w kierunku nowej teorii architektury. Podwaliny pod znaczące zmiany położono w rozwoju stylów Sullivanesque, Commercial, Bungalow i Prairie na przełomie XX wieku. Europejskie wpływy spadły na bardzo żyzne gleby w Ameryce, ponieważ idee Art Deco, Art Moderne i stylów międzynarodowych połączyły się z rozwijającymi się amerykańskimi trendami architektonicznymi. Podczas gdy dziedzictwo architektoniczne Franka Lloyda Wrighta obejmuje wiele stylów, jedna z jego najbardziej znanych prac, Fallingwater, znajdująca się w Stewart Township w hrabstwie Fayette , ucieleśnia elementy stylu międzynarodowego z jego poziomym naciskiem, geometrycznymi formami, organicznym wyglądem i pasmami okien. Architektura nowoczesnego ruchu była odważnie odmienna pod względem koncepcji i projektu, nieustannie testując granice formy, materiałów i funkcji.

Style

• Art Deco Style
• Moderne Style
• International Style

international Style, PSFS Building, Philadelphia