jestem bardzo wdzięczny za ciebie. Za głupi sposób, w jaki marszczysz nos, za to, jak wyzywasz mnie, żebym była lepszą osobą. Jestem niesamowicie błogosławiony.

odkąd pojawiłeś się w moim życiu, nauczyłeś mnie, co to znaczy zwalniać, doceniać małe chwile, nieustannie znajdować powód do śmiechu.

twoja chęć słuchania pokazała mi, że dobrze jest otworzyć; Twój łagodny duch pokazał mi, że czasem można być zepsutym, bo wszyscy jesteśmy trochę niedoskonali.

to Ty nauczyłeś mnie być sobą. Uśmiechać się, gdy się boję, bronić tego, w co wierzę, kwestionować wszystko, co mnie ciekawi.

dzięki tobie nauczyłem się, co to znaczy kochać kogoś jak rodzinę i być tam naprawdę—nie tylko dla trudnych rzeczy.

to na Tobie nauczyłem się polegać we wszystkim, od najmniejszych pytań po największe pytania. Byłaś moją płytą rezonansową, kiedy potrzebowałem Rady, moich ramion, do których mogłem się pochylić, serca, któremu mogłem zaufać.

zawsze wiedziałeś, co chcę usłyszeć i powiedziałeś to, i powiedziałeś to szczerze. Byłeś racjonalny dla mojego szaleństwa, głupi dla mojego poważnego. Idealna równowaga.

dziękuję, że jesteś po prostu sobą.

dziękuję za długie, późne noce przez telefon lub jedzenie późnych przekąsek przy kuchennym stole. Dziękuję za zachęcające teksty, za „dzień dobry”, za „kocham cię”, zarówno gdy najbardziej ich potrzebowałem, jak i za małe przypomnienia.

Dziękuję Ci za pozytywne spojrzenie na życie, za Rady z wielu perspektyw i za nieoceniającą postawę.

dziękuję za wypełnienie mojego życia dobrymi myślami, solidną przyjaźnią i wspaniałą miłością, której nigdy nie mogłem znaleźć z nikim innym.

kiedy zamykam oczy i myślę o tym, jak minęły minione lata, nie mogę otrząsnąć się z życia bez ciebie.

z Tobą byłem niesamowicie błogosławiony.

dziękuję. Dziękuję, że jesteś wszystkim, czego nawet nie wiedziałem, że potrzebuję, i więcej. Dziękuję, że jesteś na tej planecie. I za to, że jestem moja.