Zdjęcie: Skeeze

od wieków Kultury wymyślają twórcze sposoby artystycznego podejścia, przyjęcia i adaptacji papierowego rzemiosła. Podczas gdy wiele z tych praktyk, w tym Koreańskie Hanji, można indywidualnie przypisać konkretnym krajom pochodzenia, większość—w tym papier–mâché, francusko brzmiące rzemiosło, które powstało w starożytnych Chinach-ma barwne historie, które obejmują Kultury, kraje, a nawet kontynenty. Jedną z popularnych praktyk, która pozostawiła szczególnie rozległy papierowy ślad na całym świecie, jest origami, sztuka składania papieru.

choć najbardziej związany z Japonią, origami ma również korzenie w Chinach i Europie. Tutaj badamy unikalną historię praktyki, aby zrozumieć, w jaki sposób każda kultura ukształtowała piękną i ukochaną formę sztuki.

Zdjęcie: Dev Benjamin

czym jest Origami?

Origami to sztuka składania papieru. Jego nazwa pochodzi od japońskich słów ori („składany”) i kami („papier”). Tradycyjne origami polega na złożeniu pojedynczego arkusza kwadratowego papieru (często z kolorową stroną) w rzeźbę bez cięcia, klejenia, naklejania, a nawet znakowania.

Zdjęcie: Biblioteka Publiczna Kalamazoo

Historia Origami

twórcy z kilku krajów pomogli ukształtować origami w praktyce, jaką jest dzisiaj.

Chiny

papier został wynaleziony w Chinach około 105 r.n. e., a złożony papier—lub zhezhi—najprawdopodobniej pojawił się wkrótce potem. W 900 roku n. e.papier yuanbao, czyli samorodki złota, były podstawą Tradycyjnych Chińskich pogrzebów.

Zdjęcie: Benjwong (praca własna) , za pośrednictwem Wikimedia Commons

stworzone przez skrupulatne składanie złotego lub żółtego papieru w sztabkę waluty, te efemeryczne ozdoby zostały wykonane z zamiarem wrzucenia ich do ognia pod koniec ceremonii.

Zdjęcie: Internet Archive Book Images

ostatecznie składanie papieru stało się powszechną praktyką. Choć podobne do japońskiego origami, bardziej nowoczesne chińskie składanie papieru wykazuje zainteresowanie przedstawianiem przedmiotów nieożywionych, takich jak łodzie i pudełka.

Japonia

papier został wprowadzony do Japonii w VI wieku. W tym czasie praktyka składania papieru pojawiła się jako ceremonialny rytuał shintō. Dopiero w japońskim okresie Edo (1603-1868) origami będzie również postrzegane jako forma aktywności i sztuki.

Zdjęcie: Metropolitan Museum of Art

podobnie jak Japońskie drzeworyty—forma sztuki, która również zyskała popularność w tym czasie—prace origami często zawierały kwiaty, ptaki i inne motywy natury. Tematy te są również powszechne we współczesnym origami, które pozostaje wierne tradycyjnej japońskiej praktyce na wszystkie sposoby, z wyjątkiem jednego: pierwotnie praktyka pozwalała artystom strategicznie ciąć arkusze papieru. Dziś jednak prawdziwe origami jest wyrzeźbione w całości poprzez fałdy-atrybut japoński przyjęty z Europy.

zdjęcie: Biblioteka Kongresu

Europa

w Europie uważa się, że składanie papieru wyewoluowało z składania serwetek, praktyki spopularyzowanej w XVII wieku. Podobnie jak japońskie origami, składanie serwetek miało różne metody i techniki, które zaowocowały szeregiem abstrakcyjnych i figuratywnych form.

zdjęcie: Deutsche Fotothek via Wikimedia Commons{PD-1923}

ostatecznie zainteresowanie składaniem przeszło poza serwetki na przyjęciach i trafiło do szkół—a mianowicie do przełomowego programu nauczania Friedricha Fröbela.

jako założyciel przedszkola, Fröbel włączył kilka praktycznych zajęć do swoich instytutów „zabawy i aktywności”, w tym składanie papieru. To zapoznało dzieci z origami i ostatecznie umożliwiło rozwój tej formy sztuki na całym kontynencie.