przestępczość, zachowanie przestępcze, zwłaszcza to, które wykonuje nieletni. W zależności od kraju pochodzenia, nieletni staje się dorosły w wieku od 15 do 18 lat, chociaż wiek jest czasami obniżany za morderstwo i inne poważne przestępstwa. Przestępczość oznacza zachowanie, które nie jest zgodne z normami prawnymi lub moralnymi społeczeństwa; zwykle odnosi się tylko do czynów, które, jeśli są wykonywane przez osobę dorosłą, można nazwać przestępstwem. W związku z tym odróżnia się go od przestępstwa statusowego, terminu stosowanego w Stanach Zjednoczonych i innych krajowych systemach prawnych do czynów uważanych za bezprawne, gdy zostały popełnione przez nieletniego, ale nie, gdy zostały popełnione przez dorosłego. Zobacz też: sąd dla nieletnich; wymiar sprawiedliwości dla nieletnich.

w krajach zachodnich zachowania przestępcze występują najczęściej w grupie wiekowej 14-15 lat. W wieku 14 lat większość wykroczeń wiąże się z drobną kradzieżą. W wieku 16 lub 17 lat, bardziej brutalne i niebezpieczne akty, w tym napaść i użycie broni, stają się powszechne. Większość przestępców nie kontynuuje tego zachowania w dorosłym życiu, ponieważ, w miarę jak zmieniają się okoliczności ich życia i dostają pracę, biorą ślub lub po prostu dojrzewają po burzliwym okresie dojrzewania, ich zachowanie zwykle odpowiada standardom społecznym. Chociaż dowody są niejednoznaczne, większość przestępców dostosowuje się do życia przestępców, jednak odsetek przestępców, którzy stają się przestępcami, jest wyższy niż przestępców. W Stanach Zjednoczonych chłopcy stanowią 80 procent przestępczej populacji, a ten odsetek jest podobny w całej Europie i Japonii.

szkoły są często forum, w którym powstają zachowania przestępcze. Większość przestępców wypada słabo w szkole i jest nieszczęśliwa w środowisku szkolnym. Wielu przestępców to osoby porzucające naukę w młodym wieku, które nie mają możliwości zatrudnienia. Młodociane gangi często dokonują czynów przestępczych, nie tylko z powodu frustracji ze społeczeństwem, ale także z potrzeby uzyskania statusu w swojej grupie. Gang może zapewnić nagrody, których nieletni nie może uzyskać ze swojej szkoły lub innej instytucji.

podjęto starania, aby zidentyfikować potencjalnych przestępców w młodym wieku w celu zapewnienia leczenia zapobiegawczego. Takie przewidywania dotyczące przestępczości na ogół zależą nie tylko od zachowania dziecka w szkole, ale także od jakości życia rodzinnego dziecka. Jest wiele elementów, które delikwenci dzielą w swoim życiu rodzinnym. Ich rodzice często są pijakami, którzy sami są zaangażowani w przestępczość i nie są w stanie zapewnić emocjonalnego lub finansowego wsparcia swoim dzieciom. Dyscyplina jest niespójna i często opiera się na sile fizycznej. Jednak większość prób wykrycia przyszłych przestępców nie powiodła się. Rzeczywiście, stwierdzono, że piętno bycia zidentyfikowanym jako potencjalny przestępca często powoduje, że dziecko popełnia czyny przestępcze.

obowiązkiem państwa jest postępowanie z przestępcami przestępczymi. Okres próbny, najczęściej stosowana metoda postępowania z przestępcami, to układ, w którym przestępca otrzymuje karę w zawieszeniu, a w zamian musi żyć według określonego zestawu przepisów pod nadzorem kuratora sądowego. Okres próbny jest najczęściej przyznawany pierwszym przestępcom i przestępcom oskarżonym o drobne przestępstwa. Okres próbny może być mandatem prawnym, lub może być pozostawiony do uznania sądu. Okres próbny wymaga od przestępcy prowadzenia umiarkowanego, produktywnego stylu życia, z odpowiedzialnością finansową. Jeżeli wymogi te nie są spełnione, przestępca może zostać umieszczony w instytucji. Delikwent jest czasami umieszczany w rodzinie zastępczej stabilnej rodziny, jako ostateczna metoda trzymania nieletniego z dala od instytucji.

leczenie przestępców w okresie próbnym i w instytucjach waha się od ścisłej metody Dyscyplinarnej do bardziej psychologicznego podejścia, koncentrując się na psychoanalizie i terapii grupowej. Kurator musi próbować połączyć autorytet i współczucie w bliźniaczej roli egzekutora i pracownika socjalnego. To sprawia, że rola kuratora jest niezwykle trudna, a obowiązki są wielkie. Pomimo problemów związanych z systemem zawieszenia, badania wykazały, że okres zawieszenia jest skuteczny w większości przypadków.