Articles

Roberto Alomar

przez większość swojej kariery słowo „drugi” pojawiało się w tym samym zdaniu, co Roberto Alomar, gdy ktoś opisywał jego pozycję w polu.

na talerzu, ze skóry lub w końcowej klasyfikacji, Alomar był zwykle na szczycie.

Urodzeni w lutym 5, 1968 w Ponce, Portoryko, Alomar miał baseball we krwi. Jego ojciec, Sandy Alomar SR., był All-Star second baseman w jego 15-letniej karierze major league. Podobnie jak jego ojciec, Roberto grał na drugim miejscu, rzucał praworęcznie i rzucał na zmianę. Brat alomara, Sandy Jr., wystąpił także w pierwszej lidze jako łapacz.

w wieku 18 lat Roberto Alomar podpisał kontrakt z San Diego Padres i zdobył tytuł mistrza ligi Kalifornijskiej w drugiej klasie rozgrywek z a .346 Średnia uderzeń. W 1988 roku był z macierzystym klubem, robiąc splash z jego obrony i szybkości i kończąc piąty w National League Rookie of the Year głosowania. W 1990 roku zdobył swój pierwszy All-Star selection.

Po tym sezonie Alomar został oddany do Toronto, gdzie jego atak się zakończył. Alomar podniósł średnią .300 W latach 1992-93, pomagając Blue Jays wrócić do tytułów World Series, a kończąc na trzecim miejscu w wyścigu o tytuł al batting w 1993 roku .326 mark. Trafił w kombinację .354 w czterech seriach posezonowych w tych dwóch sezonach mistrzowskich,zdobywając tytuł MVP ALCS w 1992 roku.

„każdy może zobaczyć umiejętności na boisku,” powiedział kolega z drużyny Dave Winfield. „Jest akrobatyczny, ekstrawagancki, ma swój styl.”

Po sezonie 1995 Alomar podpisał kontrakt z Baltimore Orioles. Tworząc w Hall of Fame kombinację gry podwójnej z Calem Ripkenem Jr. Alomar pomógł swojej drużynie wrócić do play-offów-awansując do ALCS w 1996 i 1997 roku. Po sezonie 1998 Alomar podpisał kontrakt z Cleveland Indians i po raz pierwszy od 1989 roku związał się ze swoim bratem Sandy.

„przypomina mi kilku wspaniałych graczy, z którymi grałem, którzy wydają się pisać własny scenariusz” – powiedział Davey Johnson, który zarządzał Alomar z Orioles. „Jeden Frank Robinson, drugi Henry Aaron.”

to w Cleveland Alomar miał dwa najlepsze sezony. W 1999 roku trafił .323 z 24 homerami, 120 RBI i 37 skradzionymi bazami. Zajął trzecie miejsce w głosowaniu MVP i poprowadził ligę w biegach punktowanych (138) i ofiarnych (13). W 2001 roku trafił .336 z 20 homerami, 100 RBI i 30 skradzionymi bazami.

wspólnie z Omarem Vizquelem, Gra podwójna zdobyła trzy kolejne nagrody Gold Glove. Indianie awansowali do posezonu zarówno w 1999, jak i 2001 roku.

Alomar został sprzedany do Mets po sezonie 2001, zanim później zatrzymał się w White Sox i Diamondbacks. Na emeryturę przeszedł podczas wiosennych treningów 2005 roku.

w 17 sezonach major league Alomar zaliczył 2724 trafienia, 210 home runów, 1134 RBI, a .300 Średnia uderzeń i .984 procent fieldingu. Zdobył 12 kolejnych selekcji All-Star Game i 10 nagród Gold Glove.

Alomar został wybrany do Hall of Fame w 2011 roku.