wśród wielu problemów związanych z przedłużającymi się okresami suszy jest niezdolność roślin do wydobycia wody w tempie wystarczająco szybkim, aby nadążyć za szybkościami ewapotranspiracji (połączona utrata wody z transpiracji roślin i ewapotranspiracji gleby), na które pozwolą warunki atmosferyczne. Szybkość potencjalnej ewapotranspiracji (PET), czyli ilość wody, która mogłaby zostać potencjalnie utracona w wyniku parowania na powierzchni roślinnej, biorąc pod uwagę warunki meteorologiczne w danym czasie, zależy od natężenia promieniowania słonecznego, temperatury powietrza, wilgotności i prędkości wiatru. Z tych czynników meteorologicznych, promieniowanie słoneczne i temperatury powietrza są najważniejsze tutaj w Michigan, z nieco mniejszym wpływem wilgotności i prędkości wiatru.

trzy czynniki (natężenie promieniowania słonecznego, Temperatura powietrza i prędkość wiatru) są dodatnio skorelowane z PET (tj., im większa intensywność promieniowania słonecznego, tym większy PET), podczas gdy wilgotność jest ujemnie skorelowana (tj. im większa ilość pary wodnej już w atmosferze, tym mniej może odparować). PET zależy również od rodzaju rośliny i jej powierzchni liści, Stadium fenologicznego i ilości dostępnej dla roślin wilgotności gleby w strefie ukorzenienia.

jak widać, istnieje prawie nieskończona liczba kombinacji tych czynników, co komplikuje oszacowanie stóp PET dla danej uprawy będącej przedmiotem zainteresowania. Dla uproszczenia i zgodnie z międzynarodową konwencją, stawki dla zwierząt domowych są zwykle szacowane dla określonego zestawu okoliczności, w tym wysokiej na 4 cale, niezasłoniętej, pokrytej trawą powierzchni bez ograniczeń wody glebowej. Ten szczególny przypadek jest ogólnie określany jako ewapotranspiracja potencjału referencyjnego (czasami oznaczana jako ET0), która może być statystycznie powiązana z określonym typem plonu i etapem wzrostu zainteresowania (tj. plonem kukurydzy o wysokości 8 stóp podczas wczesnego etapu napełniania ziarna), aby zapewnić idealne oszacowanie zapotrzebowania na wodę w uprawie.

ET0 jest podstawową zmienną wejściową dla większości systemów planowania nawadniania. System informacji pogodowej Enviro codziennie zapewnia ET0 dla stacji pogodowej i interesującego okresu czasu. Po wejściu na stronę wybierz interesującą Cię stację, a następnie wybierz „Więcej pogody” u góry, znajdujący się w poziomym zielonym pasku. Przewiń stronę w dół do sekcji „Narzędzia do użycia wody”. Wartości ET0 są dostępne w aplikacji „potencjalna Ewapotranspiracja”. Więcej informacji, które pomogą dostosować dzienne wartości ET0 do szacunków zapotrzebowania na wodę dla określonego etapu uprawy i wzrostu, można znaleźć w sekcji „Narzędzia Do wykorzystania wody” w opcjach menu „planowanie nawadniania” i „książka kontrolna planowania nawadniania”. Zobacz przykłady PET podane dla wielu upraw na różnych etapach wzrostu i jak ta koncepcja jest wykorzystywana w harmonogramie nawadniania.

innym krytycznym czynnikiem w tej dyskusji jest ilość wody faktycznie utraconej przez powierzchnię roślin, określana jako rzeczywista ewapotranspiracja lub ET. Rzeczywista szybkość ewapotranspiracji osiąga potencjalne prędkości tylko wtedy, gdy woda nie jest ograniczona (tj. po serii intensywnych opadów deszczu, gleba o pojemności pola lub większej). Jednak gdy ilość wody dostępnej dla roślin w glebie maleje, Rzeczywista szybkość ET szybko spada do ułamka PET. Po długich okresach suchej pogody stosunek rzeczywistej do potencjalnej ewapotranspiracji zwykle spada do wartości poniżej 0,50, a skumulowana częstotliwość tego stosunku w trakcie sezonu wegetacyjnego jest silnie skorelowana z plonami wielu rodzajów plonów (suchego lądu).

podczas suszy w 2012 r.wskaźniki PET przekroczyły zarówno rzeczywiste wskaźniki ewapotranspiracji, jak i normalne wskaźniki PET. Skumulowane zwierzę domowe w sezonie wegetacyjnym 2012 w porównaniu ze średnią długoterminową przedstawiono na rysunku 1 Dla East Lansing, Mich., co jest na ogół reprezentatywne dla warunków w południowej części Dolnego Michigan. Jak widać na rysunku, stawki PET były nienormalnie wysokie od połowy maja (pierwsza połowa tego miesiąca była bardziej wilgotna i zachmurzona niż normalnie), z różnicą 2.85 cali (21.6 procent powyżej normy) przez 24 lipca. Różnica w tym okresie jest spowodowana kilkoma różnicami meteorologicznymi, w tym większymi niż normalnie poziomami promieniowania słonecznego (8,5% większe niż normalnie), wyższymi temperaturami powietrza (3,1 stopnia Fahrenheita wyższe niż normalnie) i niższą wilgotnością (10,6% niższa niż normalnie).

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli chodzi o zapotrzebowanie na wodę uprawną, spowodowało to „podwójne zachwianie” w tym sezonie wegetacyjnym. Nie tylko gleby na ogół nie były w stanie dostarczyć wystarczającej ilości wody, aby zaspokoić potrzeby upraw ze względu na przedłużoną suchość, ale wskaźniki PET oparte na warunkach atmosferycznych były znacznie większe niż normalnie w tym roku, co pogorszyło skutki suszy.

informacje dodatkowe: