składniki komórkowe, które mogą być obecne w moczu obejmują leukocyty, erytrocyty, komórki nabłonkowe i plemniki. Proszę również zapoznać się z tabelą kompilacji komórek, które mogą być widoczne w moczu i atlasie moczu. Ocena składników komórkowych wymaga stężenia moczu w jakiś sposób, najczęściej przez odwirowanie, ale sedymentacja grawitacyjna moczu w płytce mikrotitera może być również wykonywana (i wizualizowana za pomocą odwróconego mikroskopu, który jest prawdopodobnie dostępny tylko w wybranych laboratoriach) (Chase et al 2017). Objętość odwirowanego moczu prawdopodobnie wpłynie również na liczbę składników komórkowych w rozmazie. Standaryzacja tej objętości może być trudna, gdy laboratoria weterynaryjne często otrzymują zakres objętości do zbadania (<0,5 do >100 mL). W naszym laboratorium standaryzujemy objętość moczu do 5 ml, jeśli to możliwe.

białe krwinki

białe krwinki (WBC) są zgłaszane półilościowo jako liczba obserwowana na polu wysokiej mocy (HPF) przy użyciu celu wysokiej suchej (40x):

interpretacja

mniej niż 5 WBC/HPF jest powszechnie akceptowana jako normalna (jednak nie jest jasne, skąd pochodzi ta liczba z i w czystym moczu [np. minimalny krwiomocz, pobranie cystocentezy,<5 WBC/HPF może być nieprawidłowy). Większa liczba (pyuria) na ogół wskazuje na obecność procesu zapalnego gdzieś wzdłuż przebiegu dróg moczowych (lub dróg moczowo-płciowych u chorych). Pyuria często jest spowodowana zakażeniem dróg moczowych, a wiele razy bakterie można zobaczyć na preps osadu. W zależności od objawów klinicznych, pyuria może być wskazaniem do hodowli moczu, nawet jeśli nie stwierdzono obecności bakterii. Nie-septyczne przyczyny zapalenia, takie jak uroliths i guzy, również muszą być brane pod uwagę.

Identyfikacja

w regularnych osadach moczu, WBC to małe komórki, zwykle 1,5 – 2 x większe niż RBC (patrz rysunek poniżej), są regularnie okrągłe, bezbarwne i mają lekko ziarnisty wygląd. Podobnie jak erytrocyty, WBC może lyse w bardzo rozcieńczonym lub silnie zasadowym moczu. Typ WBC (neutrofile, limfocyty, monocyty itp.) nie może być określony na podstawie zwykłego mokrego preparatu w moczu, ale są to zazwyczaj neutrofile. Badanie cytologiczne byłoby wymagane do określenia, które typy WBC są obecne w moczu, jednak rzadko jest to wskazane w tym celu.

WBC należy odróżnić od RBC i małych komórek nabłonkowych.

WBC i komórki nabłonkowe

białe i czerwone krwinki

• WBC vs RBC
  ziarnisty charakter WBC pomaga odróżnić WBC od RBC, które są gładsze. WBC są również bezbarwne, podczas gdy RBC są lekko zabarwione na Czerwono od hemoglobiny. Identyfikacja segmentowanego kształtu jądrowego neutrofilu jest pomocna, ale ta cecha jest często nieprzejrzysta, szczególnie jeśli okaz nie jest świeży (jądro pęcznieje i zaokrągla się z magazynowaniem).

• WBC vs małe komórki nabłonkowe
  to rozróżnienie jest znacznie trudniejsze i może polegać na badaniu cytologicznym osadu moczu. WBC są na ogół mniejsze niż komórki nabłonkowe i są bardziej okrągłe (należy pamiętać, że WBC może pęcznieć z przechowywania i wydają się większe niż normalnie). Komórki nabłonkowe mają bardziej kanciaste brzegi lub wielokątne kształty i jądra okrągłe do owalnych.

czerwone krwinki

czerwone krwinki (RBC) są zgłaszane półilościowo jako liczba widoczna na polu wysokiej mocy (HPF):

brak widać; <5, 5-20, 20-100 lub >100/HPF.

pojawienie się RBC w świeżym i przechowywanym moczu.

interpretacja

do 5 RBC / HPF ogólnie uznaje się za dopuszczalne dla „normalnego” moczu.

zwiększona liczba czerwonych krwinek w moczu jest określana krwiomocz, który może być spowodowany krwotokiem, zapaleniem, martwicą, urazem lub nowotworem gdzieś wzdłuż dróg moczowych (lub dróg moczowo-płciowych w próbkach unieważnionych).

metoda pobierania powinna być brana pod uwagę przy interpretacji krwiomoczu, aby pomóc w lokalizacji, a także dlatego, że cewnikowanie, cystocenteza i ręczna kompresja mogą powodować jatrogenne krwawienie.

Identyfikacja

pojawienie się czerwonych krwinek w moczu zależy w dużej mierze od stężenia próbki i czasu ekspozycji czerwonych krwinek.

w świeżym moczu RBC są okrągłymi gładkimi komórkami i są lekko zabarwione na Czerwono (od hemoglobiny). W świeżych próbkach o ciężarze właściwym 1,010-1,020 RBC może zachować swój normalny kształt tarczy, szczególnie u psów. W bardziej stężonym moczu (>1.025) czerwone krwinki tracą gładką teksturę, mają tendencję do kurczenia się i pojawiają się jako małe, krenowane komórki (patrz obrazek po prawej stronie). W bardziej rozcieńczonych próbkach mają tendencję do pęcznienia. Przy ciężarze właściwym moczu <1,008 i/lub silnie zasadowym pH, prawdopodobna jest liza krwinek czerwonych. Lysed czerwone komórki pojawiają się jako bardzo słabe „duchy”, lub mogą być praktycznie niewidoczne.

komórki nabłonkowe

w moczu można zaobserwować różne typy komórek nabłonkowych. Niektóre z nich są łatwo identyfikowalne, jednak trudno jest odróżnić małe przejściowe komórki nabłonkowe z WBC i komórek nabłonkowych cewek nerkowych z przejściowych komórek nabłonkowych. Tak więc, wszystkie Nie-płaskonabłonkowe komórki w moczu są uważane za pochodzenia przejściowego. W przypadku wątpliwości co do pochodzenia komórek w moczu, możemy zabarwić osad moczu plamą Wrighta (lub Diff-Quick) i wykonać badanie cytologiczne osadu moczu.

komórki nabłonkowe są subiektywnie półwytrawne w moczu (zwykle przy małej mocy przy użyciu celu 10x) jako: nie widziano, niewiele, umiarkowane, wiele

komórki nowotworowe pochodzenia nerkowego, moczowego lub rozrodczego mogą złuszczać się w moczu, a badanie moczu jest zdecydowanie wskazane, jeśli podejrzewa się u zwierzęcia nowotwór w jednym z tych miejsc. Badanie regularnego przygotowania osadu moczu może być pierwszą wskazówką do identyfikacji komórek nowotworowych, jednak rozpoznanie nowotworu opiera się na cytologicznych kryteriach złośliwości w komórkach, które nie są łatwe do rozpoznania w tych mokrych preparatach. W przypadku podejrzenia nowotworu zaleca się przeprowadzenie analizy cytologicznej moczu (przy użyciu standardowej plamy hematologicznej, takiej jak plama Wrighta).

przejściowa komórka nabłonkowa

przejściowe komórki nabłonkowe

drogi moczowe od miednicy w dół moczowodów do pęcherza moczowego i proksymalnej cewki moczowej są wyłożone przejściowymi komórkami nabłonkowymi. Komórki te różnią się wielkością i kształtem w zależności od lokalizacji, z której pochodzą, np. te z miednicy nerkowej są bardziej ogoniaste, podczas gdy te z pęcherza są bardziej okrągłe do wielokątnych i różnią się wielkością. Komórki te naturalnie slough do moczu w dość małej liczbie, więc żaden do kilku przejściowych komórek nabłonka są widoczne w moczu od zdrowych zwierząt. Należy pamiętać, że zależy to od metody zbierania moczu, ponieważ komórki te będą sloughed (traumatycznie), gdy pęcherz jest cewnikowany.

należy odróżnić przejściowe komórki nabłonkowe od WBC, ponieważ obie mają taki sam ziarnisty wygląd. Ogólnie rzecz biorąc, przejściowe komórki nabłonkowe są większe i mają bardziej nieregularne obwódki niż WBC (które są jednolicie bardziej okrągłe; patrz zdjęcie po prawej stronie). Jednak odróżnienie małych komórek nabłonkowych od WBC w mokrym moczu może być trudne. W razie wątpliwości należy wykonać rozmaz cytologiczny osadu moczu.

keratynizowane i niekeratynizowane komórki płaskonabłonkowe w próbce moczu

komórki nabłonkowe płaskonabłonkowe

mogą być keratynizowane lub niekeratynizowane.

nie keratynizowane płaskonabłonkowe komórki nabłonkowe pochodzą z dystalnej cewki moczowej, napletka i/lub pochwy. Są większe od komórek przejściowych i mają małe jądra Centralne. Mogą być okrągłe lub mieć jedną lub więcej płaskich obramowań. Zrogowaciałe płaskonabłonkowe komórki nabłonkowe pochodzą ze skóry lub sromu i są dużymi komórkami o kanciastych granicach. Mogą mieć jądra, ale nie muszą (patrz obrazek po prawej). Jądra są bardziej widoczne w komórkach, gdy mocz jest poplamiony Sedi-plamą (patrz dolny panel drugiego obrazu po prawej stronie). W przypadku wątpliwości co do pochodzenia komórek, plamę Wrighta (rutynową plamę hematologiczną) można wykonać na osadie moczu i wykazać Centralne jądra i kanciaste granice płaskonabłonkowych komórek nabłonkowych.

komórki płaskonabłonkowe są często postrzegane jako zanieczyszczenia w pobranych próbkach moczu i mogą również zanieczyszczać próbki pobrane przez cewnikowanie. Mocz pobrany przez cystocentezę nie powinien zawierać komórek nabłonka płaskonabłonkowego.

barwione komórki płaskonabłonkowe

zauważ, że chociaż komórki te są uważane za zanieczyszczenia, duże liczby mogą reprezentować nieprawidłowe warunki moczowo-płciowe, w szczególności płaskonabłonkową metaplazję prostaty u psa. Występuje wtórnie do nadmiaru estrogenu, Zwykle wydzielanego przez guzy jąder (szczególnie guzy komórkowe Sertoliego, ale zgłaszano to również w przypadku guzów śródmiąższowych).

komórki nabłonkowe kanalików nerkowych

komórki nabłonkowe kanalików nerkowych rzadko występują w moczu i, jak wspomniano powyżej, są bardzo trudne do odróżnienia od przejściowych komórek nabłonkowych. Jeśli w moczu obserwuje się dużą liczbę mniejszych komórek nabłonkowych o jednolitym wyglądzie (wielkości i kształtu), podejrzewa się pochodzenie nerkowe tych komórek. Przejściowe komórki nabłonkowe są zwykle bardziej zmienne pod względem wielkości i kształtu (do pewnego stopnia). Śluz dużej liczby komórek nabłonka kanalików nerkowych wskazywałby na uszkodzenie kanalików nerkowych.

neoplazja

nieutwardzone i poplamione komórki nabłonka nowotworowego w moczu

komórki nowotworowe, zwykle te o przejściowym pochodzeniu nabłonkowym (rak przejściowokomórkowy lub TCC) mogą przechodzić do mocz. Obecność tych komórek może być diagnozą nowotworów układu moczowego, jednak nie zawsze są one widoczne w moczu u dotkniętych zwierząt. Tak więc, brak tych komórek w moczu nie wyklucza nowotworów.

TCC są bardziej powszechne u psów i często pochodzą z trygonu pęcherza moczowego. Cewka moczowa u samców i samic psów (Prostatyczna cewka moczowa dla mężczyzn) jest również częstym miejscem, z prostaty cewki moczowej TCC często inwazji prostaty, naśladując pierwotnego raka gruczołu krokowego. Rozpoznanie nowotworu zależy od określenia kryteriów cytologicznych nowotworu w komórkach nabłonka, np. znaczna zmienność wielkości jądra i komórki (odpowiednio anizokaryoza i anizocytoza), mnogość jąder o zmiennej wielkości w obrębie jednego jądra, wielojądrowa z wewnątrzkomórkową anizokaryozą, makronukleoli. Cechy te są niezawodnie widoczne tylko w rozmazach cytologicznych (poplamionych Plamami hematologicznymi, takimi jak diff-Quick lub Wright ’ s stain) i są trudne do zidentyfikowania z ufnością w nieutwardzonym preparacie moczu (patrz zdjęcie powyżej po prawej). Tak więc, cytologia moczu powinny być wykonywane na zwierzętach z podejrzeniem nowotworów.

chłoniak nerek (plama Wrighta)

chłoniak nerkowy (unstained)

TCC zwykle atakują ścianę pęcherza moczowego i powodują krwotok. Mogą również stać się wtórnie stan zapalny od martwicy lub nałożonej infekcji bakteryjnej. Tak więc krwiomocz i, w mniejszym stopniu, pyuria, mogą być cechami analizy moczu u zwierząt z TCC.

rzadko, inne nowotwory pochodzące z pęcherza moczowego lub nerek (np. chłoniak, rak nerki) może złuszczać się do moczu. Na zdjęciu po prawej są obrazy z nieutwardzonego i poplamionego osadu moczu Wrighta od kota z chłoniakiem nerkowym. Limfoblasty nowotworowe złuszczały się do moczu i w tym przypadku postawiły diagnozę.

nasienie

nasienie

nasienie w moczu na ogół ma znaczenie jedynie jako świadectwo nienaruszonej męskości dawcy. Mogą one być postrzegane w moczu od mężczyzn zebranych przez voiding, cewnikowanie, lub cystocenteza. Rzadko można je zaobserwować w moczu niedawno wyhodowanej samicy. Obecność plemników jest zgłaszana jako część pełnego badania osadu, którego celem jest zgłoszenie wszystkich wyników mikroskopowych.

powiązane linki

• cell quick guide: tabela kompilacji komórek, które mogą być widoczne w moczu
• Atlas moczu.