istnieją historycy, którzy powiedzą, że podczas gdy była „okazjonalna” hodowla niewolników przez indywidualnych właścicieli plantacji. Nie było czegoś takiego jak „hodowla.”Mówią, że ekonomicznie nie byłoby możliwe posiadanie gospodarstwa niewolnic, które nie robiły nic poza hodowlą, nie przynosząc żadnych dochodów przez lata, jednocześnie wymagając jedzenia, odzieży i opieki zdrowotnej. Przeciętna hodowla nie podążała za tym modelem, chyba że została uzupełniona o inne źródło dochodów, takie jak więzienie dla niewolników, które dawało dostęp do mężczyzn, często tych samych dolców, których szukali, aby produkować większych, silniejszych niewolników. Cena, jaką dziecko mogło wygenerować, była częściowo oparta na wysokości i ramie. Mężczyźni i kobiety hodowcy zostali wybrani ze względu na ich cechy fizyczne nad jakimkolwiek innym czynnikiem.

w normalnym gospodarstwie hodowlanym niewolników hodowla niewolników była jak Drugorzędna linia biznesowa, choć mogła przynosić największe dochody. Niewolnicy, w tym kobiety, nadal zbierali bawełnę, uprawiali i zbierali ryż i cukier. Czasami ludzie byli wynajmowani do kolei, często wykonując niebezpieczną pracę wysadzania tuneli, inni budowali prestiżowe instytucje edukacyjne w kraju; Harvard, Brown, Georgetown i Uniwersytet Jeffersona w Wirginii. Niektóre uczelnie korzystały tylko z zysków handlarzy niewolników i właścicieli, inni sami posiadali niewolników.

kobiety często pracowały w polu aż do późnej ciąży. Może to być czynnik wysokiej śmiertelności zarówno matek, jak i dzieci, został uwzględniony jako koszt biznesu. Ogólnie rzecz biorąc, liczba niewolników domowych stale rosła, określana jako „naturalny wzrost”, jakby wynik głodu seksualnego niewolników. W rzeczywistości niewolnicy byli często zmuszani do poślubienia innych niewolników wybranych przez mistrza na podstawie cech fizycznych lub zmuszani do rozmnażania się z najtwardszymi mężczyznami lub gwałceni przez mistrza i jego przyjaciół i rodzinę. Nawet lżejsze Niewolnice powstałe z tych par miały szczególną wartość jako Służba domowa lub niektóre z kobiet stały się” upodobaniami ” do służenia jako dziewki łóżkowe według uznania mistrza lub używane jako prostytutki.

celowa hodowla niewolników w Ameryce nie była przypadkowa. Podstawą procesu była Konstytucja Stanów Zjednoczonych, wymagająca zmian w Prawie i ustawach uchwalonych przez Kongres. Wszystko to wiąże się z historią tytoniu i jego wpływem na rolników z Wirginii, w tym wcześniej cytowanym Thomasem Jeffersonem, który prowadził większość zarzutów. W czasie wojny rewolucyjnej tytoń był już malejący jako uprawa gotówki w Wirginii i pobliskich Stanach. Brak rotacji upraw i niestabilny eksport z powodu wojen z udziałem Wielkiej Brytanii ich najlepszy klient doprowadził do wielu rolników zmieniających uprawy. Kiedyś tytoń był wiodącą uprawą w Wirginii, wymagającą dużej liczby niewolników, aby go wspierać. Pod koniec 1700 roku niewolnictwo było największym eksportem Wirginii, a tytoń pozostawał daleko w tyle.

nowi niewolnicy w Ameryce pochodzili z dwóch źródeł, urodzili się innym już obecnym niewolnikom lub przybyli statkiem z Afryki lub Karaibów. Niewolnicy uprawiani w domu konkurowali z niewolnikami po niższych cenach z rynku międzynarodowego. Chociaż framersowie nigdy wyraźnie nie wspominali o niewolnictwie aż do trzynastej poprawki, Konstytucja ustanowiła ramy, które sprawiłyby, że hodowla niewolników byłaby bardziej opłacalna. Virginian odegrał znaczącą rolę w kształtowaniu Konstytucji, wymyślając Plan Wirginii, który był dokumentem, od którego rozpoczęły się negocjacje.

przypisywany głównie Jamesowi madisonowi, a następnie gubernatorowi Wirginii Edmundowi randolphowi, wydał 15 rezolucji, z których wiele stało się podstawą konstytucji. Mniejsze państwa zebrały się za planem New Jersey, który rozwiązał ich obawy. Dla celów hodowli niewolników, To właśnie Karolina Południowa, Dom największego w kraju portu przyjmującego niewolników (Charleston), wpłynęła na Konstytucję. W porozumieniu z Wirgińczykami uzgodniono, że Stany Zjednoczone utrzymają międzynarodowy handel niewolnikami przez co najmniej dwadzieścia lat od ratyfikacji Konstytucji. Wyniki tych negocjacji zostały wyrażone w art. 1, Sekcja 9; Klauzula 1.

Konstytucja wyznaczyła scenę, ale nadal trzeba było podjąć konkretne działania, aby wyeliminować konkurencję międzynarodowego niewolnictwa. Kongres musiał uchwalić ustawę zakazującą międzynarodowego handlu niewolnikami, czego nie mógł zrobić zgodnie z konstytucją, przed 1 stycznia 1808. Prezydent w tym czasie, Virginia niewolników Thomas Jefferson, nie tracił czasu na zapewnienie, że niewolników w Wirginii, Maryland, Delaware, i kilka innych stanów może zmaksymalizować swoje zyski poprzez wyeliminowanie konkurencji. W 1807 roku usunął wszystkie przepisy, aby zakaz międzynarodowego handlu niewolnikami mógł wejść w życie już pierwszego dnia. Ujął to w języku zakończenia łamania praw człowieka niewolników. Ale nowe prawo nie miało nic do zniesienia niewolnictwa, oferowało tylko protekcjonizm przeciwko importowi z zagranicy, wzbogacając tych, którzy sami uprawiali.

była jeszcze jedna rzecz, która umożliwiała hodowlę niewolników. W większości reszty świata, gdzie istniało niewolnictwo, dzieci niewolników rodziły się wolne. Zgodnie z angielskim common law, które wcześniej było standardem dla amerykańskich kolonii, linia krwi dzieci podążała za ojcem. Sprawiło to, że ojcowie byli odpowiedzialni finansowo za swoje dzieci i mogli być zmuszeni do zapewnienia przynajmniej nominalnego wsparcia dla swojego nieślubnego potomstwa. Już w 1662 r. zostało to zmienione w Ameryce, która przyjęła nowy standard, w którym dzieci podążały za rodowodem matki. Każde dziecko niewolnicy było automatycznie również niewolnikiem. Każdy właściciel plantacji lub ich synowie lub każdy biały człowiek, który zgwałcił niewolnika i stworzył dziecko, nie ponosi odpowiedzialności, ale ironicznie zgromadził bogactwo w wyniku. Niewolnicy byli wykorzystywani jako zabezpieczenie pożyczek i traktowani jak każdy inny składnik majątku. Te prawa, znane jako „Partus Sequitur Ventrem”, zalegalizowały gwałt i utrwalały niewolnictwo, były osobliwą amerykańską instytucją.

w amerykańskich książkach historycznych i opisach niewolnictwa można znaleźć odniesienia do „hodowców”, ale znaleźć niewiele informacji na temat ich rzeczywistego stylu życia. Jeśli zostały sparowane z partnerem i nie urodziły dziecka w rozsądnym terminie, mogą otrzymać nowego partnera, mając nadzieję na lepszy sukces. Były one nadal dostępne dla mistrza do wykorzystania jako konkubina do woli. Mistrzowie często musieli zatwierdzić małżeństwo, chcąc upewnić się, że prawdopodobnym produktem tego krycia będzie silne dziecko. W przypadku plantacji bardziej nastawionych na sprzedaż niewolników w celu optymalizacji zysków, zazwyczaj sprzedawali dzieci w wieku 8-10 lat i byli w stanie wykonywać codzienną pracę. Było to szczególnie prawdziwe w Wirginii i Maryland, których plantacje miały mniejsze zapotrzebowanie na niewolników do pracy na własnych polach ze względu na malejące zyski z tytoniu. Niewolnicy byli sprzedawani dalej na południe, wysyłani statkiem, koleją lub chodzili w kawałach z niewolnikami zakutymi parami, a następnie połączonymi długimi liniami do celu.

hodowla niewolników nie była tylko anegdotą lub plotkami, była systemowa i odgrywała wielką rolę w tym, jak Ameryka została dosłownie zbudowana i jak zdobyła swoje bogactwo, płacąc mniej za pracę niż inne narody, zapewniając bardziej opłacalny wynik. Kilka artykułów opiniotwórczych pojawiło się w czołowych publikacjach, takich jak Wall Street Journal i National Review, w obronie założycieli i ich dążeń do jak najszybszego zniesienia niewolnictwa. Prawda, która dotyczy większości z nich jest taka, że sami byli właścicielami niewolników, nie uwolnili swoich niewolników za życia (niektórzy nawet po śmierci) i wprowadzili mechanizm, który utrwalił jeden z najbardziej haniebnych czynów w historii Ameryki, przymusową hodowlę niewolników dla zysku. Podczas gdy nie było prawie żadnych gospodarstw, które hodowały wyłącznie niewolników, prawie wszystkie główne plantacje zajmowały się hodowlą niewolników, niektóre wykorzystywały niewolników do zrównoważenia swoich ksiąg pod koniec roku, sprzedając kwotę potrzebną do zapłaty podatków lub uregulowania długów.

niektórzy historycy powiedzieliby, że plantacje niewolników nie istniały. Powiedzieliby, że praktyka była rzadka i że była sprzeczna z zasadami Ameryki i jej założycieli. Mogą przyznać, że mogło to zdarzać się sporadycznie, ale że taka instytucja nie mogła mieć miejsca w wielkim kraju, takim jak nasz, założyciel o wysokich moralnościach i dyrektoriatach. W każdym z tych przypadków byłyby one błędne.