zrozum swoją wartość laboratoryjną

osoby, u których rozwija się przewlekła choroba nerek, mogą mieć niektóre lub wszystkie z poniższych testów i pomiarów. Jeśli u pacjenta występuje choroba nerek, należy skonsultować się z lekarzem, jakie badania będą wykonywane i jak często będą wykonywane. Porozmawiaj z lekarzem o swoich wynikach. Jeśli twoje liczby nie są w normalnym zakresie, zapytaj, jak je poprawić.

stężenie kreatyniny w surowicy: kreatynina jest produktem przemiany materii we krwi, wynikającym z aktywności mięśni. Zwykle jest on usuwany z krwi przez nerki, ale gdy czynność nerek ulega spowolnieniu, stężenie kreatyniny wzrasta. Lekarz powinien wykorzystać wyniki testu stężenia kreatyniny w surowicy do obliczenia GFR.

Współczynnik przesączania kłębuszkowego (GFR): wskaźnik GFR określa czynność nerek. Może być określona na podstawie stężenia kreatyniny we krwi. Jeśli GFR spadnie poniżej 30 lat, konieczne będzie skonsultowanie się ze specjalistą ds. chorób nerek (nefrologiem), lekarz prowadzący porozmawia z pacjentem o leczeniu niewydolności nerek, takim jak dializa lub przeszczep nerki. GFR poniżej 15 wskazuje, że konieczne jest rozpoczęcie jednego z tych zabiegów.

azot mocznikowy we krwi (BUN): azot mocznikowy jest normalnym produktem odpadowym we krwi, który pochodzi z rozkładu białka z spożywanej żywności i metabolizmu organizmu. Zwykle jest usuwany z krwi przez nerki, ale gdy czynność nerek spowalnia, poziom kok wzrasta. Bułka może również wzrosnąć, jeśli jesz więcej białka, i może spaść, jeśli jesz mniej białka.

białko w moczu: gdy nerki są uszkodzone, białko wycieka do moczu. Prosty test można zrobić, aby wykryć białko w moczu. Trwałe białko w moczu jest wczesnym objawem przewlekłej choroby nerek.

mikroalbuminuria: jest to wrażliwy test, który może wykryć niewielką ilość białka w moczu.

Kreatynina w moczu: ten test szacuje stężenie moczu i pomaga uzyskać dokładny wynik białka.

stosunek białka do kreatyniny: pozwala to oszacować ilość białka wydalanego z moczem w ciągu dnia i pozwala uniknąć konieczności pobierania 24-godzinnej próbki moczu.

albumina surowicy: albumina jest rodzajem białka ciała wykonane z białka jeść każdego dnia. Niski poziom albumin we krwi może być spowodowany niewystarczającą ilością białka lub kalorii z diety. Niski poziom albumin może prowadzić do problemów zdrowotnych, takich jak trudności w zwalczaniu zakażeń. Zapytaj swojego dietetyka, jak uzyskać odpowiednią ilość białka i kalorii z diety.

nPNA: twój npna (znormalizowany wygląd azotu białkowego) to test, który może stwierdzić, czy jesz wystarczającą ilość białka. Pomiar ten pochodzi z badań laboratoryjnych, które obejmują pobieranie moczu i badania krwi. Twój dietetyk może poprosić o dokładny zapis żywności, aby przejść do tego testu.

subiektywna globalna ocena (SGA): twój dietetyk może użyć SGA, aby pomóc sprawdzić oznaki problemów z odżywianiem. Dietetyk zada Ci kilka pytań dotyczących codziennej diety i sprawdzi Twoją wagę oraz zapasy tłuszczu i mięśni na twarzy, dłoniach, ramionach, ramionach i nogach. Zapytaj dietetyka o wynik na SGA. Jeśli twój wynik jest zbyt niski, zapytaj, jak go poprawić.

hemoglobina: hemoglobina jest częścią czerwonych krwinek, które przenosi tlen z płuc do wszystkich części ciała. Poziom hemoglobiny informuje lekarza, jeśli masz anemię, co sprawia, że czujesz się zmęczony i mają mało energii. Jeśli u pacjenta występuje niedokrwistość, może być konieczne leczenie suplementami żelaza i hormonem zwanym erytropoetyną (EPO). Celem leczenia niedokrwistości jest osiągnięcie i utrzymanie poziomu hemoglobiny co najmniej 11 do 12.

Hematokryt: Twój hematokryt jest miarą czerwonych krwinek, które wytwarza twoje ciało. Niski hematokryt może oznaczać, że masz anemię i potrzebujesz leczenia żelazem i EPO. Będziesz czuć się mniej zmęczony i mieć więcej energii, gdy hematokryt osiągnie co najmniej 33 do 36 procent.

TSAT i surowicy ferrytyny: Twój TSAT (wymawiane tee-sat) i surowicy ferrytyny (wymawiane ferrytyny) są miarą żelaza w organizmie. Stężenie TSAT powinno przekraczać 20%, a stężenie ferrytyny w surowicy powinno przekraczać 100. To pomoże Ci zbudować czerwone krwinki. Lekarz zaleci suplementy żelaza w razie potrzeby, aby osiągnąć docelowe poziomy.

parathormon (PTH): wysokie stężenie parathormonu (PTH) może wynikać ze złej równowagi wapnia i fosforu w organizmie. Może to powodować choroby kości. Należy zapytać lekarza, czy stężenie PTH mieści się w odpowiednim zakresie. Lekarz może zamówić specjalną formę recepty witaminy D, aby zmniejszyć PTH. Uwaga: nie przyjmuj witaminy D bez recepty, chyba że zaleci to lekarz.

wapń: wapń jest minerałem, który jest ważny dla mocnych kości. Należy zapytać lekarza, jakie powinno być stężenie wapnia u pacjenta. Aby zrównoważyć ilość wapnia we krwi, lekarz może zalecić przyjmowanie suplementów wapnia i specjalnej formy witaminy D. należy przyjmować tylko suplementy i leki zalecane przez lekarza.

fosfor: wysoki poziom fosforu może prowadzić do osłabienia kości. Należy zapytać lekarza o stężenie fosforu. Jeśli twój poziom jest zbyt wysoki, lekarz może poprosić Cię o zmniejszenie spożycia pokarmu o wysokiej zawartości fosforu i przyjmowanie leku zwanego spoiwem fosforanowym wraz z posiłkami i przekąskami.

potas: potas jest minerałem we krwi, który pomaga prawidłowo pracować sercu i mięśniom. Zbyt wysoki lub zbyt niski poziom potasu może osłabiać mięśnie i zmieniać bicie serca. To, czy trzeba zmienić ilość potasowych pokarmów w diecie, zależy od stadium choroby nerek. Należy zapytać lekarza o stężenie potasu. Dietetyk pomoże ci zaplanować dietę, aby uzyskać odpowiednią ilość potasu.

masa ciała: utrzymanie zdrowej wagi jest ważne dla ogólnego stanu zdrowia. Jeśli jesteś utraty wagi, nawet nie próbując, może nie być coraz prawo odżywiania, aby zachować zdrowie. Dietetyk może zasugerować, jak bezpiecznie dodać dodatkowe kalorie do diety w razie potrzeby. Z drugiej strony, jeśli powoli przybiera na wadze zbyt dużo, może być konieczne zmniejszenie kalorii i zwiększenie poziomu aktywności. Nagły przyrost masy ciała może być również problemem. Jeśli towarzyszy mu obrzęk, duszność i wzrost ciśnienia krwi, może to być oznaką zbyt dużej ilości płynu w organizmie. W przypadku zauważalnej zmiany masy ciała należy skonsultować się z lekarzem.

ciśnienie krwi: zapytaj lekarza, jakie powinno być ciśnienie krwi. Jeśli twoje ciśnienie krwi jest wysokie, upewnij się, że wykonaj wszystkie kroki w przepisanym leczeniu, które mogą obejmować przyjmowanie leków na wysokie ciśnienie krwi, zmniejszanie ilości soli w diecie, utratę nadwagi i po regularnym programie ćwiczeń.

Cholesterol całkowity: Cholesterol jest substancją podobną do tłuszczu znajdowaną we krwi. Wysoki poziom cholesterolu może zwiększyć szanse na problemy z sercem i krążeniem. Dla wielu pacjentów dobry poziom cholesterolu całkowitego wynosi poniżej 200. Jeśli stężenie cholesterolu jest zbyt duże, lekarz może zalecić wprowadzenie pewnych zmian w diecie i zwiększenie aktywności fizycznej. W niektórych przypadkach stosuje się również leki.

Cholesterol HDL: cholesterol HDL jest rodzajem „dobrego” cholesterolu, który chroni serce. U wielu pacjentów docelowy poziom cholesterolu HDL wynosi powyżej 40.

Cholesterol LDL: Cholesterol LDL jest rodzajem” złego ” cholesterolu. Wysoki poziom LDL może zwiększyć szansę na problemy z sercem i krążeniem. U wielu pacjentów docelowy poziom cholesterolu LDL wynosi poniżej 100. Jeśli stężenie LDL jest zbyt wysokie, lekarz może zalecić wprowadzenie pewnych zmian w diecie i zwiększenie aktywności fizycznej.

trójglicerydy: trójgliceryd jest rodzajem tłuszczu występującym we krwi. Wysoki poziom trójglicerydów wraz z wysokim poziomem cholesterolu całkowitego i LDL może zwiększyć szansę na problemy z sercem i krążeniem.