właściwości kliniczne

zwapnienia mogą wystąpić we wszystkich strukturach anatomicznych układu sercowo-naczyniowego. Zwapnienia osierdziowe występują wtórnie do stanu zapalnego. Zwapnienie tego typu jest zwykle bezobjawowe; jednak wyniki kliniczne obserwuje się, gdy powoduje zwężające się zapalenie osierdzia .

zwapnienia mięśnia sercowego to zwapnienia przerzutowe lub dystroficzne. Zwapnienia z przerzutami rozwijają się po upośledzeniu metabolizmu wapnia z powodu przewlekłej niewydolności nerek lub nadczynności przytarczyc. Dystroficzne zwapnienia rozwijają się w wyniku zwłóknienia mięśnia sercowego, infekcji, sarkoidozy i zdarzeń krwotocznych w mięśniu sercowym. Martwica komórek występuje w tej patologii, powodując uszkodzenie mięśnia sercowego. Ten typ zwapnienia prowadzi do miejscowego zaburzenia skurczu mięśnia sercowego, dysfunkcji rozkurczowej, arytmii i ostatecznie zastoinowej niewydolności serca .

badania epidemiologiczne wykazały silny związek między zwapnieniem i incydentem związanym z tętnicą wieńcową a śmiertelnością za pomocą punktów zwapnienia tętnic wieńcowych. Rokowanie sercowo-naczyniowe i śmiertelność można przewidzieć z tych punktacji. Zwapnienia odgrywają ważną rolę w powikłaniach zakrzepowych miażdżycy. Progresja zwapnienia tętnic wieńcowych wykazuje aktywną miażdżycę i wysokie ryzyko pęknięcia w niestabilnych blaszkach. Z drugiej strony zwapnienia w tętnicy wieńcowej powodują pewne problemy w leczeniu inwazyjnym. Podczas przezskórnej transluminalnej angioplastyki wieńcowej (PTCA) wymagane jest wysokie ciśnienie dylatacyjne ze względu na zwapnioną strukturę tętnicy wieńcowej. Trudności techniczne pojawiają się również przy regulacji położenia stentu. W rezultacie zwapnienia tętnic wieńcowych powodują rozwarstwienie, zakrzepicę i restenozę podczas PTCA . Inną kwestią jest to, że długoterminowe rokowanie pacjentów, którzy przeszli PTCA dla umiarkowanego i ciężkiego zwapnienia tętnicy wieńcowej jest również słaba .

zwapnienia wpływają również na zastawki serca. Pierścień zastawki mitralnej wpływa na zwapnienie, zwłaszcza u kobiet, starszych pacjentów iw przypadku przewlekłej niewydolności nerek, zastosowania radioterapii. Patofizjologia zwapnienia pierścienia mitralnego (MAC) jest podobna do miażdżycy. Nadmierny MAC utrudnia wykonywanie balonowych zabiegów plastyki zastawek i zabiegów chirurgicznych oszczędzających zastawki. Z drugiej strony, u pacjentów z MAC, którzy przeszli wymianę zastawki, wyciek paravalvular, circumflex uraz tętnicy wieńcowej, arytmia, i pacjenta sztucznego niedopasowania zastawki (ze względu na stan użycia zaworu małej wielkości) mogą być obserwowane . Podczas przezskórnej wymiany zastawki mitralnej, zwapnienia mogą prowadzić do niedrożności odpływu lewej komory i wycieku paravalvular .

wapniowa choroba zastawki aortalnej jest najczęstszą formą wapniowej patologii zastawki. Gdy spojrzymy na patogenezę tej choroby, pozamaciczne guzki wapnia znajdują się na powierzchni aorty zastawki aortalnej i pierścienia aorty. Częstość występowania zwapnienia zastawki aortalnej wzrasta z wiekiem. Jednak zwapnienie zastawek dwudzielnych może być postrzegane w młodym wieku. Czynniki ryzyka są podobne do innych chorób układu krążenia. Zwapnienia mogą zmniejszyć sukces operacji protezy zastawki aortalnej . W późnych stadiach wymiany zastawki dla zwężenia zastawki aortalnej zwapnienia, przetoki mogą rozwinąć się między lewą komorą a prawym przedsionkiem . W przezcewnikowych implantacjach zastawki aortalnej (TAVI) stopień zwapnienia zastawki jest rutynowo oceniany na podstawie przedoperacyjnej wieloczęściowej tomografii komputerowej. W ten sposób informacja o obecności asymetrycznego zwapnienia jest uzyskiwana przed zabiegiem . Jako powikłanie może wystąpić zator mózgowy pochodzący ze zwężenia zastawki aortalnej . Ponadto, zwyrodnienie zastawki może wystąpić wtórnie do zwapnienia u pacjentów poddawanych wymianie zastawki za pomocą zastawki bioprotetycznej .

nadmierne zwapnienie zastawki aortalnej i zwapnienia przerzutowe z powodu przewlekłej niewydolności nerek i nadczynności przytarczyc mogą wpływać na układ przewodzenia serca. Z powodu tych zwapnień można zaobserwować wiele typów arytmii, od rytmu węzłowego do bloków gałęzi .

zwapnienia w łuku i aorcie piersiowej powodują rozwój tętniaka, okluzji aorty i embolizacji dystalnej. Zwapnienia te w ścianie aorty również wpływać na sukces wewnątrznaczyniowych stentowania i interwencji chirurgicznych . Zaobserwowano, że możliwość rozwoju chromania przerywanego zwiększa się w obserwacji pacjentów z zwapnieniem aorty brzusznej .

zwapnienie tętnicy Śródczaszkowej wykazano korelację z udarem niedokrwiennym, pogorszeniem funkcji poznawczych i innymi zdarzeniami naczyniowymi poprzez gromadzenie dowodów zarówno z populacji Zachodniej, jak i azjatyckiej . Ponieważ miażdżycowe naczyniowe jest procesem ogólnoustrojowym, zwapnienie naczyń może odgrywać rolę w zdarzeniach naczyniowo-mózgowych zarówno w jakościowej, jak i ilościowej punktacji wapnia z miażdżycą wewnątrzczaszkową i zdarzeniami niedokrwiennymi . Z drugiej strony, niektóre badania wykazały, że pęknięte tętniaki wewnątrzczaszkowe mają mniejszą frakcję zwapnienia i nie mają makrokalcyfikacji niż niezakłócone tętniaki wewnątrzczaszkowe . Inne badania wykazały, że zwapnienie tętnic koreluje z hiperintensywnością materii białej i lukami .

zwapnienie rzadko występuje w układzie żylnym. Zwapnienia żylne w literaturze związane są głównie z żyłą wrotną .