sztuczna inteligencja jest w punkcie zwrotnym, ze znacznym wzrostem projektów mających na celu wdrożenie wyrafinowanych form ludzkiej inteligencji w maszynach. W badaniach tych próbuje się modelować określone formy inteligencji poprzez heurystykę poszukiwań metodą brutalnej siły, a także odtwarzać cechy ludzkiej percepcji i Poznania, w tym emocje. Takie cele mają implikacje dla sztucznej świadomości, niektórzy twierdzą, że będzie to możliwe do osiągnięcia, gdy pokonamy krótkoterminowe wyzwania inżynierskie. Wierzymy jednak, że fenomenalnej świadomości nie da się zaimplementować w maszynach. Staje się to jasne, gdy rozważa emocje i bada dysocjację między świadomością a uwagą u ludzi. Chociaż możemy być w stanie zaprogramować etyczne zachowania oparte na zasadach i uczeniu maszynowym, nigdy nie będziemy w stanie odtworzyć emocji lub empatii poprzez programowanie takich systemów sterowania—będą to tylko symulacje. Argumenty przemawiające za tym twierdzeniem obejmują rozważania dotyczące ewolucji, neuropsychologicznych aspektów emocji i dysocjacji między uwagą a świadomością występującą u ludzi. Ostatecznie daleko nam do osiągnięcia sztucznej świadomości.