Trauma zastępcza, znana również jako trauma wtórna, może być opisana jako pośrednie narażenie na traumatyczne wydarzenie poprzez relację z pierwszej ręki lub narrację tego wydarzenia. Osoby w zawodach pomagających-doradcy i terapeuci, ratownicy, policjanci, lekarze i prawnicy—mogą być narażone na traumatyzację zastępczą. Każda osoba, która ma znaczący związek z ocalałym z traumy, może również doświadczyć wtórnej traumatyzacji.

zrozumienie traumy

terapeuci i inni pomocnicy często słyszą historie traumatycznych doświadczeń w trakcie swojej pracy. Czasami słuchanie tych historii może ich przytłaczać i prowadzić do doświadczenia, w mniejszym stopniu, tych samych uczuć, z którymi borykają się osoby, które przeżyły traumę pod ich opieką. Trauma zastępcza zazwyczaj wiąże się ze zmianą światopoglądu pomocnika. Przekonania pomocnika o świecie mogą być zmienione i / lub uszkodzone przez powtarzające się narażenie na materiały traumatyczne, na przykład.

zmęczenie współczuciem i wypalenie zawodowe są pojęciami pokrewnymi, które mają pewne podobieństwa z traumą zastępczą, a osoba może doświadczyć jednego lub więcej z tych stanów w tym samym czasie.

zmęczenie współczuciem jest stanem emocjonalnego i fizycznego zmęczenia, które wynika, gdy pomocnicy czują współczucie dla tych, którym pomagają, ale nie mają odpowiedniego czasu od opieki nad innymi, aby zatankować i dbać o siebie. Różni się od traumy wtórnej tym, że nie charakteryzuje się typowo obecnością objawów związanych z traumą i niekoniecznie wiąże się ze zmianą postrzegania świata.

wypalenie zawodowe to termin czasami używany zamiennie z traumą zastępczą, ale warunek ten niekoniecznie wiąże się z elementem traumatycznym. Ludzie mogą doświadczyć wypalenia zawodowego, gdy mają toksyczne środowisko pracy lub gdy czują się wykonujący żmudne lub w inny sposób próbuje pracy bez uzyskania wystarczająco dużo czasu na odpoczynek lub odpowiedniej opieki nad sobą.

wszyscy pomagający specjaliści mogą być zagrożeni, ale ci, którzy pracują z dziećmi i osobami, które przeżyły molestowanie seksualne i napaść, mogą mieć większe ryzyko wystąpienia traumy zastępczej.

objawy traumy zastępczej

ludzie reagują na traumę zastępczą na wiele sposobów. Niektóre osoby są bardziej dotknięte niż inne i mogą doświadczać szerszego zakresu objawów, które zazwyczaj należą do jednej z pięciu kategorii:

• objawy emocjonalne mogą obejmować trwałe uczucie żalu, niepokoju lub smutku. Niektórzy ludzie mogą stać się rozdrażnieni lub źli, często rozpraszać się i / lub doświadczać zmian nastroju lub poczucia humoru. Osoba może również zacząć czuć się ogólnie niebezpieczne.
• objawy behawioralne mogą obejmować izolację, wzrost spożycia alkoholu lub substancji, zmienione nawyki żywieniowe i trudności w zasypianiu. Osoby doświadczające behawioralnych objawów traumy zastępczej mogą angażować się w ryzykowne zachowania i unikać ludzi lub zadań, lub mogą mieć trudności z oddzieleniem pracy od życia osobistego i mogą zwiększyć ich obciążenie pracą.
• objawy fizjologiczne, które wpływają na samopoczucie fizyczne, mogą pojawić się m.in. w postaci bólów głowy, wysypek, wrzodów czy zgagi.
• objawy poznawcze mogą przybrać formę cynizmu i negatywności lub prowadzić do trudności z koncentracją, zapamiętywaniem lub podejmowaniem decyzji w codziennym życiu. Pomocny profesjonalista może również mieć trudności z zatrzymaniem myślenia o traumie doświadczanej przez osobę pod jej opieką, nawet gdy nie jest w pracy.
• objawy duchowe mogą obejmować utratę nadziei, zmniejszone poczucie celu i poczucie rozłąki z innymi i światem w ogóle. Ludzie mogą stracić z oczu cel swojego życia lub poczuć się tak, jakby byli niegodni miłości lub nie zasługują na miłość.

ponieważ objawy mogą stać się wyniszczające, jeśli nie są leczone, zaleca się, aby pomoc specjalistom zagrożonym traumą zastępczą zasięgnąć pomocy specjalisty ds. zdrowia psychicznego, zanim objawy staną się poważne.

Trauma zastępcza i zdrowie psychiczne

Trauma zastępcza może mieć znaczący wpływ na zdrowie psychiczne danej osoby. Pomocnicy i inni dotknięci traumą zastępczą mogą zauważyć problemy emocjonalne, takie jak uczucie niepokoju, gniewu i/lub smutku związane z słyszeniem relacji traumatycznych doświadczeń.

zgodnie ze zmienionymi kryteriami diagnostycznymi stresu pourazowego w podręczniku diagnostycznym i statystycznym (który został rozszerzony o „powtarzane narażenie na awersyjne szczegóły” traumatycznego zdarzenia), niektórzy z tych, którzy doświadczają zastępczego urazu, mogą być również diagnozowani z PTSD. Osoba z PTSD może być dotknięta natrętnymi myślami o traumie, unikać rzeczy, które powodują wspomnienia traumatycznego doświadczenia i mają zwiększone fizjologiczne pobudzenie/reaktywność.

terapia jest ogólnie zalecana osobom dotkniętym traumą zastępczą. Terapeuta może zapewnić czas i przestrzeń dla osób, aby omówić, w jaki sposób doświadczenia osób, które przeżyły traumę, miały wpływ. W terapii pomaganie specjalistom może również uczyć się i wykorzystywać umiejętności radzenia sobie z objawami zastępczej traumy i rozwijać praktyki samoopieki, aby zapobiec nawrotom w przyszłości.

praktyki samoopieki w celu zmniejszenia ryzyka traumy zastępczej

ludzie w zawodach pomagających mogą podjąć konkretne kroki w celu zmniejszenia ryzyka traumatyzacji zastępczej. Ponadto powszechnie uważa się, że jest to niezbędne dla tych, którzy są często narażeni na materiały traumatyczne, aby otrzymać odpowiednie szkolenie i nadzór. Wielu specjalistów zdrowia psychicznego zaleca również łączenie się z innymi specjalistami, którzy rozumieją doświadczenie pracy z traumą.

jednym ze sposobów pomagania specjalistom w zmniejszeniu ryzyka urazu jest upewnienie się, że poświęcają wystarczająco dużo czasu na opiekę nad sobą. Kiedy terapeuci i inni ludzie, którzy są pośrednio narażeni na traumę, poświęcają czas na czynności związane z samoopieką-Dziennikarstwo, odpoczynek od pracy, słuchanie muzyki, spędzanie czasu z bliskimi, Uprawianie hobby i tak dalej—mogą lepiej odnieść się do doświadczenia zastępczej traumy.

chodzenie na terapię może być również formą samoopieki, ponieważ sesja terapeutyczna pozwala skupić się na własnych myślach i uczuciach oraz jest bezpiecznym miejscem do ich zbadania.

utrzymanie rozsądnego poziomu równowagi, zarówno w pracy, jak i poza nią, może być również pomocne. Na przykład terapeuci, którzy często napotykają traumę podczas swojej pracy, mogą chcieć zmieniać rodzaje pracy, które wykonują codziennie lub co tydzień, i unikać przepracowania się.

1. (n. d.). Źródło:https://www.livingwell.org.au/professionals/confronting-vicarious-trauma
2. diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych: DSM-5. (5th ed.). (2013). Washington, D. C.: American Psychiatric Association.
3. Mathieu, F. (2013). Czym jest zmęczenie współczuciem? Źródło:https://www.tendacademy.ca/what-is-compassion-fatigue
4. Pearlman, L. A.,& Saakvitne, K. W. (1995). Leczenie terapeutów z traumatyzacją zastępczą i wtórnymi zaburzeniami stresu traumatycznego. In Figley, C. R. (Ed.), Zmęczenie współczuciem: radzenie sobie z wtórnym zaburzeniem stresu traumatycznego u tych, którzy leczą Traumatyzowanych (S. 150-177). Nowy Jork NY: Brunner / Mazel.
5. Pross, C. (2006). Wypalenie zawodowe, traumatyzacja i jej zapobieganie. Tortury, 16(1), 1-9.
6. kto jest dotknięty traumą zastępczą? (n. d.). Źródło: http://www.vicarioustrauma.com/affected.html

Ostatnia aktualizacja:14-07-2016