źródło: Victor Trovo Afonso zdjęcie/Licencja Creative Commons

im więcej informacji naukowcy odkryją na temat zachowania psów, tym wyraźniej staje się, że istnieje wiele podobieństwo między zachowaniem młodych ludzkich dzieci i psów. Podczas gdy większość badań koncentrowała się na zdolnościach umysłowych dzielonych przez dzieci i psy, teraz dowiadujemy się, że pewne problemy behawioralne są również dzielone przez młodych ludzi i kły. Jednym z tych możliwych problemów zachowania jest zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD).

ADHD jest stanem behawioralnym, który został szeroko przebadany u ludzi, w szczególności u dzieci. Objawy u dzieci zazwyczaj obejmują nadpobudliwość, rozpraszanie uwagi, niezdolność do zwracania uwagi przez dłuższy czas, impulsywność, słabo dostosowane zachowania społeczne, a czasami zgryźliwe lub agresywne reakcje, chociaż nie jest konieczne, aby żadna osoba miała wszystkie te objawy w tym samym czasie. ADHD znacznie zmniejsza zdolność jednostki do uczenia się, szczególnie w środowisku edukacyjnym, i żyć w harmonii z innymi.

najnowszy konsensus wśród badaczy jest taki, że psy, zwłaszcza te, które wydają się być konsekwentnie poza kontrolą, mogą cierpieć na ADHD. Jest to obsługiwane przez fakt, że psy mają takie same markery chemiczne, jak ludzie chorzy zrobić, takie jak niski poziom fosfolipidów we krwi. U psów stado objawów może również obejmować lęk i wrażliwość na hałas, co dodaje impulsywności i nadpobudliwości może być koszmarem dla ich właścicieli. Niektóre z predyspozycji do ADHD wydaje się być natury genetycznej, ponieważ dane pokazują, że niektóre rasy, takich jak owczarki niemieckie, są bardziej prawdopodobne, że problem. Jeden z treserów psów, którego znam, twierdzi, że jeśli chodzi o niego, wszystkie teriery rodzą się z predyspozycjami do ADHD.

nowe badania opublikowane w czasopiśmie Veterinary Medicine Open Journal wykazały również niedawno, że niektóre aspekty doświadczenia i środowiska psów mogą prowadzić do nasilenia objawów, które wyglądają jak ADHD. Zespołem badawczym kierował Nikolai Hoppe w Instytucie Biologii i Nauk o Środowisku Uniwersytetu Carla von Ossietzky ’ ego w Oldenburgu w Niemczech. Wiązało się to z obszernym zestawem ankiet, które zostały przekazane właścicielom psów. W ankietach ankietowych analizowano osobowość psów, a także czynniki społeczne i warunki życia.

raport z badań zawiera sporo analiz, a tutaj mogę tylko poruszyć najważniejsze kwestie. Nic dziwnego, jeśli chodzi o środki osobowości, psy, które są najbardziej prawdopodobne, aby pokazać objawy ADHD są te, które są oceniane jako mniej spokojny ogólnie. Te psy są również oceniane jako mniej trenować i mniej towarzyski.

bardziej interesujący jest fakt, że pewne warunki środowiskowe i społeczne wpływają na pojawienie się objawów ADHD. Psy, które mają wiele kontaktów społecznych z innymi psami i wiele interakcji z ludźmi wydają się wykazywać mniej objawów ADHD. Im bardziej fizycznie łączysz się z psem i bawisz się z nim, tym mniej problemów. Psy, które są pozostawione same przez dłuższy czas są również bardziej narażone na objawy nadpobudliwości po powrocie. Innym ciekawym Związkiem, jaki odkryli naukowcy, jest to, że psy, które śpią samotnie (odizolowane od właściciela lub innych psów) mają więcej problemów. Wreszcie, samce psów, które zostały wykastrowane są bardziej narażone na objawy ADHD.

Czy Jest jakiś sposób, aby mieć pewność, że twój pies ma ADHD? Pamiętaj, że niektóre psy (jak zauważył mój przyjaciel trener na temat terierów) są naturalnie bardziej aktywne, sprężyste i rozpraszające niż inne. Prawdziwy test ADHD jest dać psa przepisany stymulant w kontrolowanych warunkach klinicznych, a następnie monitorować zmiany w tętno, częstość oddechów, i zachowanie. Dla psa z ADHD, stymulant zmniejszy objawy. Tak, dobrze przeczytałeś-paradoks polega na tym, że środek pobudzający może rzeczywiście uspokoić psa (lub osobę), który ma ADHD.

aby zobaczyć, dlaczego środek pobudzający może pomóc zmniejszyć objawy ADHD, rozważmy sytuację, w której mamy do czynienia z dzieckiem cierpiącym na ten problem. Dziecko jest stale samostymulujące. Poruszają się i drgają, ciągle rozmawiają i wydają się robić wszystko, oprócz podążania za wskazówkami. Kiedy dajesz stymulant takiemu dziecku, nie ma już tak pilnej potrzeby samostymulacji, co oznacza, że są one bardziej skłonne do słuchania i podążania za wskazówkami, niż angażowania się w zachowania, które obejmują wiele ruchów i odpowiedzi na wszelkiego rodzaju zakłócenia w ich otoczeniu. To samo wydaje się być prawdą dla psów z ADHD. Tak więc zastosowanie środka pobudzającego wydaje się być najlepszym testem i często jest również leczeniem przepisywanym przez lekarzy weterynarii, aby pomóc zmniejszyć problem.

wszystkie te badania mają tendencję do wspierania istniejącego przekonania, że choroby ludzi i psów oraz warunki psychiczne są podobne, co sugeruje, że psy mogą służyć jako doskonałe modele dla różnych ludzkich problemów, lub odwrotnie, ludzie mogą służyć jako doskonały model dla zrozumienia psich warunków psychicznych i chorób.