czy obawiasz się, że Twoje dziecko jest „poza kontrolą”, gdy są: działając agresywnie, rozmawiając z innymi, chwytając się, mają trudności na zmianę lub po prostu robią rzeczy, o które prosiłeś, aby nie? Wielu rodziców jest sfrustrowanych brakiem kontroli nad sobą lub impulsem swojego dziecka, zwłaszcza gdy ich dziecko zna zasady lub konsekwencje ich złamania.

często zdarza się, że dzieci po prostu nie mają umiejętności radzenia sobie z silnymi impulsami. Dzieci zaczynają rozwijać te umiejętności w wieku od 2 do 5 lat, ale ich impulsy nie są dobrze zarządzane, ponieważ ich „racjonalny mózg”, który pozwala na planowanie, przewidywanie i rozważanie innych, nie jest w pełni rozwinięty. Dla większości małych dzieci samokontrola w tym wieku nie istnieje, w najlepszym razie jest ograniczona i jest umiejętnością, której opanowanie zajmie lata. Zdolność dzieci do samodzielnego regulowania się nie stanie się widoczna, dopóki nie zaczną zbliżać się do dojrzałej starości w wieku siedmiu lat.

temperament dziecka, lub wrodzony sposób reagowania na świat, może również uczynić go bardziej impulsywnym niż inni. Dzieci, które są łatwo przygnębione i stają się bardzo wzburzone, mogą potrzebować innego traktowania niż dzieci, które są trochę bardziej „chłodne”, aby stać się zdolne do samokontroli. Wyniki badań wykazały, że dzieci z wyższym poziomem kontroli impulsów rozwijają z czasem lepsze umiejętności akademickie, mają większe słownictwo i wyższe wyniki testów zarówno z matematyki, jak i umiejętności czytania i pisania. Niestety po drugiej stronie spektrum, dzieci z Poniżej średniej kontroli impulsów są bardziej narażone na lęk & depresja, stają się otyłe, palą i zależą od alkoholu lub narkotyków. Ale samokontrola nie jest statyczna i podobnie jak siła mięśni może być rozwijana w czasie.

więc co możesz zrobić, aby pomóc swojemu dziecku, które obecnie „wymknęło się spod kontroli”?

po prostu przyznaj, że w wielu przypadkach ich brak kontroli impulsów jest odpowiedni do rozwoju i empatii lub potwierdzenia ich uczuć. Kiedy twoje dziecko jest zdenerwowane-być może bawiło się w parku i nie chce wyjeżdżać, kiedy tego potrzebujesz – zacznij od poinformowania go, że rozumiesz, mówiąc po prostu coś w stylu „tak trudno opuścić park” lub „o rany, brzmi to tak, jakbyś naprawdę chciał zostać w parku!”Ważne jest, aby połączyć się i poinformować dziecko, że najpierw rozumiesz i akceptujesz jego uczucia, zanim powiesz lub zrobisz cokolwiek innego.

2. Użyj Coachingu Emocji.

użyj „coachingu emocji” lub podejścia do rozwiązywania problemów z dzieckiem, gdy istnieje duża emocja lub zachowanie. Badania wykazały, że dzieci z coachingiem emocjonalnym rodzice szybciej wychodzą ze stresujących sytuacji, mają mniej negatywnych emocji i rozwijają umiejętności potrzebne do samodzielnego radzenia sobie z wyzwaniami. Aby być rodzicem coachingu emocji, musisz wczuć się, pomóc dziecku zrozumieć, czego naprawdę chce lub potrzebuje, uznać swoje uczucia/potrzeby podczas ustawiania granic zachowania i poprowadzić je przez burzę mózgów i proces rozwiązywania problemów.

3. Daj dziecku spokój.

daj dziecku spokój! Wszyscy ludzie mają ograniczoną ilość samokontroli. I zużywamy energię, którą mamy do samokontroli przez cały dzień. Jeśli nadal będziemy prosić dzieci o wielokrotne wykonywanie zadań lub podążanie za naszymi prośbami, będą one coraz mniej skuteczne. Jeśli masz pracę domową i prace domowe, które musisz wykonać, pamiętaj, że małe przerwy na zabawę lub relaks pomogą Twojemu dziecku naładować się, aby kontynuować. Kiedy przerwy są częścią rutynowych dzieci będą bardziej skuteczne w osiągnięciu tego, czego potrzebujesz.

4. Graj w gry.

Graj z dziećmi w gry, które ćwiczą samokontrolę. Gry takie jak Simon Says, Red Light Green Light, czy Follow the Leader wymagają kontroli impulsów. Inną opcją jest gra Freeze. Dzięki Freeze dzieci tańczą do muzyki, a gdy Muzyka się zatrzyma, powinny utrzymać swoją pozycję, dopóki muzyka nie zacznie się ponownie. Istnieją również badania z Uniwersytetu Stanforda, które pokazują, że granie w gry pamięciowe może również poprawić kontrolę impulsów.

5. Rób, co chcesz.

modeluj i ćwicz samokontrolę, samokontrolę i powściągliwość! Wasze dzieci nie będą robić tego, co mówicie; będą robić to, co wy robicie. Jednym z obszarów, w których dorośli mają ograniczoną samokontrolę, jest korzystanie z mediów lub urządzeń. Jednym ze sposobów modelowania samokontroli lub powściągliwości jest tworzenie i egzekwowanie ograniczeń własnego korzystania z urządzeń. Istnieją aplikacje, które mogą to zrobić za Ciebie lub możesz po prostu usunąć e-mail lub Facebooka z telefonu komórkowego, aby ograniczyć impuls do niepotrzebnego sprawdzania ich. Celem jest ostatecznie, aby sprawdzić swoje urządzenia celowo, a nie impulsywnie. (Staje się to szczególnie ważne, gdy dziecko starzeje się i ma dostęp do własnych urządzeń.)

pamiętanie o tym, jak reagujesz na gniew, frustrację i rozczarowanie, ma również duży wpływ na to, jak twoje dziecko reaguje na te silne emocje. Samouczenie się jest ważną umiejętnością, którą można łatwo modelować, mówiąc takie rzeczy jak: „o stary, właśnie upuściłem sałatkę na podłogę! Jakie to frustrujące! Wezmę głęboki oddech i będę musiał posprzątać ten bałagan i zacząć od nowa.”Modelowanie mówienia o sobie, wyrażanie frustracji werbalnie i umiejętności kojenia siebie pomogą Twojemu dziecku zrobić to samo, gdy ma własne silne emocje lub reakcje.

zwiększona samokontrola rozwinie się w miarę dojrzewania dziecka. Ale jest wiele rzeczy, które możemy zrobić jako rodzice i nauczyciele, aby pomóc im rozwijać i pielęgnować te umiejętności i cechy. Zachęcamy do zapoznania się najpierw z tym, co jest, a co nie jest odpowiednie dla Twojego dziecka, a następnie wybrania jednego lub dwóch pomysłów z powyższej listy, aby wypróbować i zobaczyć, jak rzeczy rozwijają się w Twoim domu.

chcesz, aby te wskazówki były przydatne, gdy ich potrzebujesz?
pamiętaj, aby pobrać ściągawkę.