Fizykalizm jest doktryną, która twierdzi, że ostatecznie istnieją tylko fizyczne szczegóły. Podczas gdy fizykalizm i materializm są czasami uważane za równoważne, ten pierwszy jest bardziej otwarty ontologicznie, ponieważ podczas gdy materializm twierdzi, że wszystko składa się z materii, fizykalizm utrzymuje, że wszystko składa się ostatecznie z tych Bytów przyjętych w podstawowych stwierdzeniach fundamentalnej teorii fizycznej (pola, cząstki, struny, czy cokolwiek innego). Teza, że istnieją tylko te byty fizyczne, jest często określana jako fizykalizm ontologiczny.

podczas gdy fizykalizm ontologiczny jest często zakładany w dyskusji filozoficznej, pojawiają się kontrowersje dotyczące właściwości posiadanych przez te fizyczne szczegóły. Na przykład, jaki jest ontologiczny status domniemanych właściwości umysłowych? Czy można je zredukować do podstawowych właściwości fizycznych, czy też mają coś w rodzaju własnej istoty? Fizykolog redukcyjny stwierdza, podczas gdy fizykolog nieredukcyjny zaprzecza, że właściwości mentalne są „niczym innym jak” fizycznym. Szeroko pojęty fizykalizm redukcyjny twierdzi, że wszystkie właściwości niefizyczne współistnieją ze szczególnymi właściwościami fizycznymi. Fizykalizm nieredukowalny łączy natomiast nieredukowalność własności niefizycznych (dualizm własności) z fizykalizmem ontologicznym.

od lat 60.XX wieku na projekt fizykalisty redukcyjnego rzucano spore wątpliwości. W klasycznym opisie Ernesta Nagela (1901-1985) redukcja fizykalistyczna występuje wtedy, gdy niefizyczne predykaty są dwubiegunowo połączone z konkretnymi predykatami fizycznymi, tak że niefizyczna właściwość jest instancjowana wtedy i tylko wtedy, gdy dana właściwość fizyczna jest instancjowana (np. właściwość psychiczna konkretnego bólu głowy jest instancjowana wtedy i tylko wtedy, gdy dana neuro-właściwość jest). Jednak można sobie wyobrazić, że Marsjanin na bazie krzemu ma ten sam ból głowy, co ziemianin, ale z powodu odmiennej neurofizjologii Marsjanina, powstaną różne właściwości fizyczne. Ponieważ ten sam stan psychiczny wydaje się być możliwy do zrealizowania w różnych systemach fizycznych, fizykalizm redukcyjny jest kwestionowany. W konsekwencji fizykalizm nieredukowalny zastąpił fizykalizm redukcyjny w filozofii umysłu. W związku z tym, podczas gdy instancja właściwości mentalnej wyższego poziomu nie jest redukowana do instancji niższego poziomu, jest ona jednak realizowana przez jakąś właściwość niższego poziomu. Tak więc, zamiast tożsamości typu między rodzajami własności (za każdym razem, gdy własność mentalna M jest instancjowana, własność fizyczna p jest instancjowana), istnieje tożsamość symboliczna między instancją m a instancją jakiejś własności fizycznej lub innej.

w dyskusji naukowo-Teologicznej ważne są zagadnienia fizykalizmu redukcyjnego i nieredukowalnego. Jeśli, jak zakładają metodycznie Nauki przyrodnicze, tylko byty fizyczne mają moce przyczynowe, a zatem ostatecznie istnieją, to jaki sens może mieć Religia i jej mówienie o Bogu? W odpowiedzi na ten problem fizykalizm nieredukowalny wydaje się początkowo obiecujący, ponieważ utrzymuje w naukach przyrodniczych, że istnieją tylko byty fizyczne, a jednak zgadza się z religią, twierdząc, że istnieją nieredukowalne właściwości niefizyczne. Jeśli można wykazać, że nasze życie umysłowe jest nieredukowalne do neuronauki, to o ile religia dotyczy naszego życia umysłowego, to także jest nieredukowalne do fizycznego.

ale duże pytania. Czy właściwości wyższego poziomu mogą być czymś więcej niż tylko epifenomeną, jeśli są identyczne z właściwościami fizycznymi, które wykonują całą pracę przyczynową? Alternatywnie, jeśli Właściwości fizyczne nie wykonują całej pracy przyczynowej, czy można uniknąć dualizmu? Wreszcie, jeśli nieredukowalny umysł jest mimo wszystko w pełni urzeczywistniony przez fizyczność, to czy na wykresach tego fizycznego urzeczywistnienia nie proponuje się jednak redukcyjnego wyjaśnienia umysłu i jego religijnego doświadczenia?

Zobacz też: materializm; interakcja umysł-mózg; naturalizm; redukcjonizm; Superwizja

Bibliografia

beckermann, ansgar. „wstęp-fizykalizm redukcyjny i nieredukowalny.”w powstawaniu czy redukcji? essays on the prospects of nonreductive physicalism, eds. ansgar beckermann, hans flohr i Jaegwon kim. berlin i Nowy Jork: walter de gruyter, 1992.

davidson, donald. „zdarzenia psychiczne.”in essays on actions & events. oxford: clarendon press, 1980.

kim, jaegwon. umysł w świecie fizycznym: esej o problemie umysł-ciało i przyczynowości umysłowej. cambridge, mass.: mit press, 1999.

murphy, nancey. „physicalism without reduction: towards a scientifically, philosophically, and theologically sound portrait of human nature.”zygon 34 (1999): 551-572.

nagel, ernest. struktura nauki: problemy logiki naukowego wyjaśnienia. Nowy Jork: harcourt, brace, and world, 1961.

dennis bielfeldt