pod koniec lat 60. wielu z przerażeniem dowiedziało się, że Anton LaVey (1930-1997) z San Francisco w Kalifornii założył Kościół poświęcony kultowi diabła. Media miały dzień polowy z różnymi wydarzeniami po założeniu kościoła 30 kwietnia 1966 roku, od pogrzebu LaVeya młodego marynarza, który zmarł w bazie Treasure Island Navy, po wykorzystanie nagiej kobiety jako ołtarza dla „statku wor” w jego domu w San Francisco. Dom, który służył jako siedziba kościoła, został całkowicie pomalowany na czarno. Po tragicznej śmierci aktorki Jayne Mansfield w wypadku samochodowym, ujawniono, że była związana z Kościołem, a LaVey czerpał pełne korzyści z jego krótkiego pojawienia się jako diabeł w filmowej wersji dziecka Rosemary.

w 1969 roku LaVey wydał pierwszą z trzech ksiąg, Biblię satanistyczną, która przedstawiała podstawowe wierzenia i praktyki kościoła. Po nim następowały: The Compleat Witch (1971) i The Satanic Rituals (1972). LaVey grał na obrazie tradycyjnego Satanisty i niewiele zrobił, aby przeciwstawić się spekulacjom wyzyskiwanej prasy, która rzadko wykraczała poza zwykłe obrażanie imienia kościoła lub miała czas, aby przyjrzeć się naukom lub praktykom kościoła. Mało kto rozumiał apel takiego Kościoła w zsekularyzowanym społeczeństwie.

w przeciwieństwie do tradycyjnego satanizmu, który działa w nadprzyrodzonym świecie aniołów i demonów, Boga i Szatana, twierdzenie LaVeya o satanizmie było początkowo oświadczeniem o niedowierzaniu w całkowicie Super-naturalizmie. Szatan nie był postrzegany jako złe przeciwieństwo Boga, ale jako postać Prometejska, która reprezentowała współczesnego człowieka świeckiego w jego najlepszym wydaniu, żyjącego w teraźniejszości z niewielkim szacunkiem dla przyszłości. Satanistyczna zasada utrzymywała, że ludzie są po prostu zwierzętami, które żyły na ziemi i powinny cieszyć się tym życiem. Powinni oni cenić sobie pobłażanie, żywotną egzystencję, nieskalaną mądrość, życzliwość dla zasługujących, zemstę, odpowiedzialność wobec odpowiedzialnych i praktykowanie tych „grzechów”, które prowadzą do umysłowego i fizycznego zaspokojenia.

rytuały Kościoła mają na celu doprowadzenie do akceptacji przez członków perspektywy skoncentrowanej na antyestablishmentarianizmie, samowystarczalności i gratyfikacji. Kościół sprzeciwia się łamaniu wszelkich praw stworzonych dla dobra wspólnego i sprzeciwia się używaniu narkotyków, które uważa za utrwalanie eskapistycznego spojrzenia na rzeczywistość.

Kościół obchodzi kilka głównych świąt. Przede wszystkim, zgodnie z perspektywą autosertywności, są własne urodziny. Obok Walpurgisnacht i Halloween, tradycyjne magiczne daty w kalendarzu rolniczym, są również obchodzone. Forma chrztu obejmuje ceremonię uwielbienia tego, który został ochrzczony. Kościół używa formy czarnej Mszy, tradycyjnie odwrotnej do Mszy Rzymskokatolickiej.

Kościół ma politykę zapisywania nowych członków z dożywotnim członkostwem; jednak aktywne członkostwo jest odnawiane co roku i nigdy nie było więcej niż kilka tysięcy. Istnieją skupiska członków w Anglii , Holandii i Danii, a Biblia satanistyczna została przetłumaczona na duński, szwedzki i hiszpański.

Kościół Szatana i jego literatura doprowadziły do powstania różnych grup szatańskich, które podążają za jego wierzeniami i praktykami, ale są administracyjnie oddzielone. Najważniejszą grupą o korzeniach w Kościele Szatana jest Świątynia Seta, kierowana przez Michaela A. Aquino, która opracowała nową teologię opartą na identyfikacji chrześcijańskiego Szatana ze starożytnym egipskim Bogiem setem.

w dniu śmierci Antona LaVeya, 29 października 1997 roku, kościół został umieszczony pod kontrolą Wysokiej Kapłanki, Blanche Barton. Adres pocztowy Kościoła Szatana to PO Box 210666, San Francisco, CA 94121. Oficjalna strona kościoła to http://www.churchofsatan.com/.

Źródła:

The Church of Satan: A History of the world ’ s Most Notorious Religion. Los Angeles: Feral House, 1992.

–. The Secret Life of a Satanist: the Authorized Biography of Anton LaVey. New York: Hell ’ S Kitchen Productions, 1990.

Kościół Szatana. http://www.churchofsatan.com/. / Align = „right” / 9 marca 2000

„Diabeł w Anton LaVey.”The Washington Post Magazine, 23 Lutego 1986, 6-17.