– dyskusja:
– deformacja cavus stopy (podwyższony łuk podłużny) ze względu na stałe zgięcie podeszwowe przedniej części stopy;
– częstotliwość: anatomia deformacji stopy cavus
– głównym typem jest cavovarus;
– związane z rdzeniowym zwyrodnieniem móżdżku dz;
– deformacje związane:
– palce pazurowe
– różnicowe DX: (często związane z zaburzeniami neurologicznymi)
– asymetryczne lub deformacja jednostronna:
– porażenie mózgowe
– diastematomielia (dysrafizm rdzenia kręgowego szukać skoliozy)
– guz rdzenia kręgowego
– przewód na uwięzi
– deformacja symetryczna lub obustronna:
– dystrofia mięśniowa Beckera
– porażenie mózgowe
– wrodzony pes cavus
– ząb Charcota marie;
– PES cavus i dziedziczne neuropatie: gdy należy podejrzewać związek
– Dystonia musculorum deformans (equinovarus)
– ataksja Friedreicha
– poliomyelitis
– idiopatyczne; – egzamin:
– staw subtalarowy;
– w pes cavus, w górę osi jest zwiększona (normalny 42°) i dlatego subtalar stawów pozwala na mniej inwersji i przewrócenia (więcej rotacji wewnętrznej i zewnętrznej);
– ponieważ oś podłużna jest bliżej linii środkowej (mniej niż normalne 16-23°), mniej niż normalne zgięcie grzbietowe i zgięcie podeszwowe występuje w tym stawie;
-Test bloku bocznego (Coleman) ocenia elastyczność tylnej stopy cavovarus stóp (elastyczne stopy prawidłowe do normy);
– stopa jest oceniana klinicznie pod kątem siły mięśni i dla elastyczności, zwłaszcza Waru tylnych stóp;
– deformacja postępuje, a sztywność zwiększa się z czasem;
– Oceń skoliozę i wykonaj badanie thorogh neuro; – zdjęcia radiologiczne:
– kąt podstawiony linią narysowaną przez oś kości skokowej & pierwsze śródstopie (normalne = 0 stopni); – Pracuj:
– historia rodzinna
– badanie neurologiczne
– zdjęcia rentgenowskie całego kręgosłupa
-EMG i nerw badania przewodzenia
– mielogram MRI – leczenie wczesnej deformacji:
– leczenie polega na uwolnieniu tkanek miękkich i/lub przeniesieniu ścięgien;
– wszelkie proponowane zabiegi kostne nie mogą wpływać na wzrost stopy, takie jak OSTEOTOMIA kości piętowej i/lub śródstopia;
– uwalnianie sadzarki:
– wskazane dla pacjentów w wieku poniżej 10 lat z deformacją cavusa ze znacznym zgięciem podeszwowym pierwszego promienia;
– uwalnianie podeszwy przyśrodkowej:
– wskazane dla sztywnej stopy tylnej ze stałym kątowaniem varusa;
– obejmuje uwalnianie sadzarki wzdłuż przyśrodkowych struktur stępowych;
– uwolnione struktury przyśrodkowe obejmują torebka stawowa szponowo – stawowa, więzadło powierzchowne naramienne i ewentualnie zginacze palców długich;
– przenoszenie ścięgien:
– wskazany dla pacjentów z giętką deformacją inwersji w/ słabymi evertorami;
– warunkiem wstępnym tej procedury jest stopa plantagrade, która jest osiągana z uwolnieniem sadzarki;
– rozważ boczne przeniesienie ścięgna przedniego piszczelowego do obszaru śródstopia wzdłuż długiej osi trzeciego promienia;

-sztywna deformacja:
– stała deformacja kostna jest lepiej zarządzana przez połączenie osteotomii piętowej i śródstopia i może wymagać zastosowania AFOs;

– sztywna deformacja:
– stała deformacja kostna jest lepiej zarządzana przez kombinację osteotomii piętowej i śródstopia;
br > – osteotomia kości piętowej:
– do korekcji deformacji warg tylnych stopy & OSTEOTOMIA śródstopia do korekcji deformacji warg śródstopia i warg śródstopia były przydatne;
-OSTEOTOMIA kości piętowej nie hamuje wzrostu, ponieważ nie jest wykonywana przez powierzchnię wzrostu chrząstki;
– OSTEOTOMIA kości piętowej tylnego przemieszczenia jest skuteczna w korygowaniu deformacji kości piętowej neuropatii typu II;
– u młodych pacjentów w/ w/ łagodniejsza deformacja, przełożenie dystalnego i tylnego fragmentu kości piętowej poprzecznie bez usunięcia klina kostnego;
– OSTEOTOMIA boczna ślizgowa jest cięta lekko ukośnie, przechodząc z pozycji wyższej na powierzchni bocznej do pozycji gorszej na powierzchni przyśrodkowej;
-fragment dystalny można przetłumaczyć bocznie aż do 1/3 jego średnicy poprzecznej, umożliwiając w ten sposób konwersję łożyska wt z Waru
do położenia lekkiego koślawego;
– w/ deformacja ciężka rozważ: potrójna artrodeza

Ocena i postępowanie z pes cavus w chorobie Charcota-Marie-tooth.

Cavus deformacja stopy po złamaniu trzonu piszczelowego.

skuteczność ortezy stóp cavusa

subtelna stopa cavusa i związek z niestabilnością stawu skokowego i przeciążeniem stopy bocznej

związek niestabilności stawu skokowego i deformacji stopy

idiopatyczne cavovarus i niestabilność stawu skokowego bocznego: rozpoznawanie i implikacje leczenia związane z zapaleniem stawów skokowych.

wpływ zapalenia stawów skokowych na wynik kliniczny rekonstrukcji więzadła kostnego bocznego w stopach cavovarus

skuteczna terapia ortotyczna bolesnej stopy cavus: randomizowane, kontrolowane badanie

wpływ pes cavus na ból stopy i ciśnienie podeszwowe