RANISEN
SENOSIAIN
nazwa zwyczajowa: ranitydyna
postać farmaceutyczna i skład: każdy zagrożony zawiera: chlorowodorek ranitydyny równoważny 150 i 300mg ranitydyny. Wypełniacz C. b. p.1 tabletka. Każdy 100 ml syropu zawiera: chlorowodorek ranitydyny odpowiednik 1,5 g ranitydyny nośnika C. b. p. 100 ml każdy 100 ml roztworu doustnego zawiera: chlorowodorek ranitydyny odpowiednik 4,0 g ranitydyny nośnika C. b. p. 100 ml każda ampułka roztworu do wstrzykiwań zawiera: Chlorowodorek ranitydyny odpowiednik 50 mg ranitydyny nośnika C. b. p. 2 ml
wskazania terapeutyczne: РАНСЕН jest wskazany w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy, pooperacyjne, owrzodzenia, рефлюксного przełyku, zespół Золлингераэллисона, profilaktyki i leczenia górnych pokarmowego i zapobiegania aspiracji zespołu (Zespół Mendelssohna), zapalenia błony śluzowej żołądka lekami, uszkodzenia гастродуоденальную błonę śluzową, profilaktyki i leczenia zaburzeń żołądkowo-jelitowe wrzody pod wpływem stresu lub leki z grupy NLPZ, wrzody dwunastnicy, związane z infekcją H. pylori jest związany z antybiotykami i w stanach, w których wymagana jest skuteczna kontrola wydzielania kwasu.
farmakokinetyka i farmakodynamika: RANISEN jest antagonistą histaminy na poziomie receptora H2, który działa poprzez konkurowanie z tymi, wiążąc się z receptorami i zapobiegając działaniu histaminy, wydzielanie kwasu chlorowodorowego jest silnie hamowane. RANISEN hamuje zarówno podstawowe, jak i stymulowane pentagastryną, histaminą i pokarmem wydzielanie kwasu, będąc 4-10 razy bardziej aktywnym niż cymetydyna. Po podaniu doustnym maksymalne stężenie w osoczu krwi osiąga się w 2A-3A godziny i 15 minut, po podaniu dożylnym, pokarm nie hamuje jego wchłaniania po podaniu doustnym 150 mg stężenia w osoczu waha się od 300-500 ng / ml, biodostępność wynosi 50%, a jego objętość dystrybucji wynosi od 1.2 do 1.8 L/kg, ranisen wiąże się z 15% białek w osoczu większość dawki są wydalane z moczem, jak ranitydyna bez zmian. Po wielokrotnych dawkach okres półtrwania eliminacji wynosi od 2,1 do 3,1 godziny. W przypadku pacjentów z ciężkim uszkodzeniem nerek wydłuża się okres półtrwania eliminacji. RANISEN w połączeniu z amoksycylianem i metronidazolem niszczy H. pyloro u 90% pacjentów.
przeciwwskazania: nadwrażliwość na sól.
ogólne środki ostrożności: pacjenci z ciężką niewydolnością nerek są zachęcani do dostosowania dawki. Objawowa odpowiedź na leczenie RANISENA nie wyklucza obecności raka żołądka.
ograniczenia stosowania w czasie ciąży i karmienia piersią: RANISEN należy stosować tylko w czasie ciąży, jeśli jest to absolutnie konieczne. Udowodniono, że ranitydyna jest wydalana przez mleko matki, więc jej podawanie podczas karmienia piersią pozostaje w gestii lekarza.
działania niepożądane i działania niepożądane: ból głowy, zawroty głowy, wysypka skórna i reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli i niedociśnienie) oraz gorączka i wstrząs anafilaktyczny .
interakcje między lekami i innymi płciami: RANISEN nie oddziałuje z układem oksydacyjnym wątroby, cytochrom F-450, a zatem nie zakłóca leków metabolizowanych przez ten szlak. Wysokie dawki sukralfatu przez jednoczesne podawanie z ranitydyną mogą zmniejszać wchłanianie ranitydyny, dlatego zaleca się podawanie obu w odstępie 2 godzin.
zmiany w wynikach badań laboratoryjnych: do tej pory nie zgłoszono żadnych zalecanych dawek.
środki ostrożności dotyczące skutków karcynogenezy, mutagenezy, teratogenezy i płodności: Po podaniu RANISENU nie zaobserwowano potencjału rakotwórczego, mutagennego, teratogennego ani płodności.
dawkowanie i drogi podawania: Tabletki i syrop: u pacjentów z dwunastnicą, żołądkiem lub refluksowym zapaleniem przełyku, przewlekłą niestrawnością epizodyczną zalecana dawka wynosi 300 mg przed snem lub 150 mg dwa razy dziennie przez 4-8 tygodni; w przypadku choroby wrzodowej związanej z NLPZ należy ją przedłużyć do 12 tygodni; wrzód dwunastnicy H pylori zaleca RANISEN 300 mg w nocy lub 150 mg co 12 godzin plus 750 mg amoksycyliny i 500 mg metronidazolu co 8 godzin przez dwa tygodnie. W ciężkim przebudowanym zapaleniu przełyku dawkę można zwiększyć do 150 mg co 6 godzin przez 12 tygodni. Dawka podtrzymująca 150 mg na noc. U pacjenta zespół Zollingera-Ellisona zalecana dawka początkowa wynosi 150 mg trzy razy na dobę, jednak niektórzy pacjenci mogą wymagać częstszego podawania. U tych pacjentów maksymalne dawki, które są wskazane w zakresie od 600-900 mg / dobę, zgłaszają dobrą tolerancję. U pacjentów z ciężkim uszkodzeniem nerek (klirens kreatyniny manifestacji i leczenie przedawkowania lub przypadkowego spożycia: w tej chwili nie ma informacji na temat umyślnego przedawkowania. Jeśli tak się stanie, konieczne będzie jedynie leczenie objawowe i podtrzymujące, w tym płukanie żołądka i podawanie węgla aktywowanego.
wprowadzenie: tabletki: pudełko z 10 i 30 tabletek 300 mg. Pudełko z 20,60 i 100 tabletkami 150 mg syrop: pudełko z fiolką o pojemności 200 ml Roztwór doustny: pudełko z fiolką o pojemności 30 ml.roztwór do wstrzykiwań: pudełko z 5 ampułkami po 50 mg po 2 ml każda.
zalecenia dotyczące przechowywania: Przechowywać w temperaturze pokojowej nie większej niż 30 ° C i w suchym miejscu. Chroń się przed światłem.
legendy ochrony: ekskluzywna Literatura dla lekarzy . Nie zostawiaj się w zasięgu dzieci. Jego sprzedaż wymaga recepty od lekarza.
nazwa i adres Laboratorium: wykonane w Meksyku: laboratoria Senosiain S. A. C. V. droga do San Luis Rey nr. 221 Ex-Hacienda Santa Rita piekielny Hotel. 38137
Numer produktu: 26m83, 426m93, 205M2002 i 24M83, SSA IV
klucz IPPA: drogi-202770/RM2002, IEAR-111614 / RM2002, drogi-103762 / R2002 i drogi-202765 / RM2002
Leave a Reply