Uwaga: Po opublikowaniu tego eseju w 2013 r.zaskoczyła mnie odpowiedź, jaką otrzymał — został polecony ponad 500 razy, ponownie opublikowany w największych publikacjach średnich i polecany zespołom produktowym w największych firmach projektowych na świecie. Jest teraz dostępny jako bezpłatny przewodnik do wykorzystania we własnej pracy i praktyce. Pobierz kopię skoroszytu, klikając obrazek poniżej lub przechodząc do https://www.sarahkpeck.com/ask/, aby uzyskać bezpłatny e-book. Czekamy na wasze przemyślenia i refleksje na temat eseju.

co trzeba zrobić, aby poprosić o to, co chcesz—a następnie dostać? Wydaje się, że za tworzeniem Wielkiej prośby kryje się magiczna sztuka, a wszyscy znamy historie ludzi, którzy wydają się dostawać dokładnie to, czego chcą, gdy o to pytają. Magowie, którzy pochylają się i chcą, aby świat ich drogi. Dlaczego? Co oni robią, czego nikt inny nie robi? Jak pytają o to, czego chcą i wydają się dostawać za każdym razem?

kulturowo, nie zawsze jest normą, aby prosić bezpośrednio o to, czego chcesz-lub wykonujemy okropną robotę (a kobiety stają przed znacznie większymi wyzwaniami zarówno w normach kulturowych, jak i konsekwencjach stawiania bezpośrednich zapytań; zobacz HBR i NYT po więcej). Zamiast określać, czego chcemy, podajemy pomysły, często odchodząc od wielkich rozmów bez wyraźnego wyrażania naszego przesłania, tego, co mamy nadzieję osiągnąć i jak druga osoba może nam bezpośrednio pomóc.

tworzenie wielkiego pytania (i nauka umiejętności mówienia nie) to dwie umiejętności, których ludzie sukcesu uczą się naprawdę dobrze. Gdy dobrze poprosisz, możesz szybciej uzyskać to, czego chcesz—oszczędzając czas i energię. W ciągu ostatniej dekady niektóre z rzeczy, o które prosiłem i negocjowałem, to: proszenie o wielokrotne podwyżki i konsekwentne ich otrzymywanie, negocjowanie podwyżek płac w wysokości 20% lub więcej (z kredytem dla taktyki perswazji Ramita Sethi), wygranie ponad $50,000 w stypendiach (konkursy i eseje były zaangażowane), a ostatnio zebranie $33,000 na cele charytatywne: obiecując, że popłyniemy Nago Z Alcatraz do San Francisco, jeśli zbierzemy wystarczająco dużo pieniędzy.

ponadto pomogłem klientom zrozumieć taktykę perswazji i opracować skrypty, aby prosić o to, czego chcą, w tym delikatną sztukę decydowania się na to i tak i proszenia o przebaczenie, a nie o pozwolenie. Kilka osób poprosiło mnie o zebranie moich notatek na temat tego, jak zapytać i udostępnić je publicznie. Oto moje najlepsze wskazówki, jak stworzyć świetną prośbę – aby uzyskać więcej tego, czego chcesz.

1. Po pierwsze, wiedz, czego chcesz. Jest to zbyt oczywisty krok, który często jest pomijany. Często nie zawsze jest jasne dla Ciebie (lub innych), co to jest, dokładnie, że jesteś w potrzebie. Im więcej jasności możesz mieć o tym, czego chcesz, tym lepiej. Poświęć trochę czasu, aby dowiedzieć się, dowiedzieć się, lub odkryć dokładnie to, czego chcesz. Kiedy już wiesz, czego chcesz(1 mln dolarów dofinansowania, randka z damą, nowy regał, narożny sklep spożywczy), łatwiej o to poprosić.

2. Uziemić się, dlaczego robisz to, co robisz. Zacznij od centrum serca: zanim poproszę innych, aby dołączyli lub odpowiedzieli, melduję się ze sobą, pytając sercem, umysłem i ciałem, upewniając się, że to jest to, czego chcę i że to rezonuje z tym, kim jestem i czym jestem.

Czy to jest coś, w co wierzę?

Jeśli nie chcesz, aby był w centrum twojego rdzenia, zadaj sobie pytanie, dlaczego go ścigasz. Jeśli tego chcesz, zadaj sobie pytanie, co byłabyś w stanie zrobić. Większość mojej pracy zależy od pewności siebie i dopasowania do programów, które tworzę. Jeśli i kiedy sporządzam e-mail, który nie „czuje się dobrze” lub moja intuicja mówi mi, że pochodzi z miejsca samotności, desperacji lub potrzeby—zatrzymuję się na e-mail i szkicuję go na kilka innych sposobów.Kiedy cofam się i pamiętam, dlaczego robię to, co robię, słowa przychodzą łatwiej.

Amanda Palmer, w wysoce obserwowanym (i równie chętnie krytykowanym) wystąpieniu TED, mówi o wrażliwości, która jest wymagana w pytaniu o to, czego chcesz. Prosić o coś jest człowiekiem; chcieć czegoś i prosić o to kogoś innego wymaga połączenia.

„poprzez sam akt zadawania ludziom, połączyłem się z nimi. A kiedy się z nimi łączysz, ludzie chcą Ci pomóc. To trochę sprzeczne z intuicją dla wielu artystów-oni nie chcą prosić o rzeczy. Nie jest łatwo zapytać. … Pytanie czyni cię bezbronnym.”

— Amanda Palmer, Sztuka zadawania pytań

3. Musisz poprosić o to, czego chcesz. To brzmi tak prosto to napisać, i prawie szalenie proste porady. Ale jest zbyt wielu ludzi, którzy nie pytają o to, czego chcą. Opowiedzą ci historię, wyślą e-maila, aby się przywitać, spędzą godziny rozmawiając w kółko o swoim pomyśle, hedge i nucą o słabym aspekcie swojego pomysłu-i w jakiś sposób mają nadzieję, że wśród wszystkich niedomówień inna osoba, z którą rozmawiają, będzie w stanie dowiedzieć się, czego chcesz i pomóc ci rozwiązać twój problem. Musisz to tam umieścić.

aby dostać to, co chcesz, musisz o to poprosić.

4. Bądź bezpośredni, jasny i konkretny na temat tego, czego chcesz. Wyjaśnij, o co prosisz. Bądź bezpośredni o tym, co chcesz, od kogo to jest, i kiedy tego potrzebujesz, i jak wygląda pożądany wynik. Im bardziej konkretny i bezpośredni możesz być, tym lepiej.

• Zdefiniuj problem. Co próbujesz rozwiązać?
• określ, co dokładnie chcesz. Jakie materiały, procesy, kroki, elementy lub ludzie są zaangażowani w jego rozwiązanie? Czy jest to zrozumiałe i łatwiejsze do odczytania niż instrukcja montażu IKEA?
• określ, ile czasu, energii, pieniędzy lub zaangażowania Twoim zdaniem to zajmie. Wyjaśnij, co dana osoba będzie musiała zrobić, aby spełnić żądanie. Jeśli jest to sprzedaż, określ, kiedy, gdzie i jak mogą uzyskać to,o co ich prosisz. Nie ma to jak zdecydować, że chcesz czegoś i zdać sobie sprawę, że osoba, która Cię zaprosiła, nie umieściła przycisku „Kup tutaj” na swojej stronie internetowej.
• bądź bezpośredni. Umieść pytanie z góry i wcześnie, i ponownie na końcu wiadomości.

5. Bądź selektywny i ukierunkowany na to, kogo pytasz. Im bardziej konkretny możesz być o kogo pytasz, tym lepiej. Zadawanie pytań wszystkim w Twojej sieci z pewnością zapewni Ci ciszę w naszym nadmiernie połączonym świecie lub aktywne anulowanie subskrypcji i anulowanie śledzenia na różnych platformach. Lepiej zapytać trzy osoby, które są bardzo dobrze wyposażone, aby odpowiedzieć na twoje pytanie niż 15 osób, które nie są zainteresowane w ogóle.

nie wysyłaj e-maila na całą listę kontaktów. Ludzie w Boulder nie są zainteresowani programem, którego uczysz w San Francisco (chyba że jest to klasa cyfrowa). Im bardziej szczegółowo dowiesz się, kto powinien otrzymywać Wiadomość, tym lepiej. Jedno bezpośrednie pytanie, które skutkuje „tak”, jest lepsze niż pytanie pięćdziesięciu osób, które nie odpowiadają (i spamują swoje skrzynki pocztowe).

To może być o wiele więcej pracy niż się wydaje. Kiedy tworzę e-maile z kampanii i zbiórek funduszy, siadam i przeglądam moją bazę kontaktów i dostosowuję listę 20, 80, 100, 200 lub 300 osób, które moim zdaniem byłyby zainteresowane moim projektem i które czuję się komfortowo wysyłając e-maile. Czasami wygłupiam się i wysyłam ludziom zbyt wiele wiadomości, ale na szczęście większość moich przyjaciół i kolegów wyrozumiała i miła w stosunku do wiadomości, które wysłałem (i odmawiam, gdy chcą). Przygotuję 10 różnych wersji e-maili, aby przejść do małych podgrup składających się z dwudziestu osób, każda grupa starannie skonstruowana w oparciu o to, kto wie kto, na czym polega pytanie, Jaka jest fabuła i jak kształtuję pytanie.

6. Wykorzystaj dowód społeczny, tworząc mikro-grupy i mini-mózgi. Kiedy wysyłasz wiadomość e—mail do wystarczająco małej grupy, obecność jednej początkowej odpowiedzi często skłania innych do odpowiedzi-tworząc bezwładność trwającej rozmowy, zamiast cofać się i niepokoić więcej osób. Kiedy wysyłam e-maila do grupy pięciu osób, które bardzo szanuję i proszę ich o dołączenie do rozmowy, staram się włączyć kogoś, kogo wiem, że jest świetny w szybkim reagowaniu. Generuje to ciągłą rozmowę.

gdy grupa jest wystarczająco mała, rozmowa staje się na tyle prywatna i osobista, że jest jak grupa mikro-mastermind z treściami na tyle bogatymi, że są warte tysiące dolarów. Czasami po dniu w wątku wiadomości Ludzie odpisywali do mnie prywatnie i mówili: „ta rada jest warta złota-dziękuję bardzo za włączenie mnie do tej grupy. Tyle się nauczyłem!”

przykład, który łączy te wszystkie:

jakiś czas temu napotkałem problem z konkretnym typem klienta, który miał problemy z zamknięciem—i zamiast tego spędziłem tygodnie w e-mailach, kontynuując opisywanie produktu, zamiast dokonywać sprzedaży (i idealnie kierując mojego korespondenta do rozwiązania jego problemu). Nie mogłem rozgryźć, czy to ślepy zaułek, czy moje pisanie generuje nadmierne rozmowy.

pomyślałem—może Poproszę o radę kilku moich odnoszących sukcesy przyjaciół w biznesie?

zastanawiałem się, kto może być dobrą osobą, aby odpowiedzieć na pytanie, skierowałem wiadomość e-mail do trzech osób, skopiowałem każdą z nich na jeden e-mail i napisałem następującą prośbę:

przykładowy skrypt do poproszenia mini-zespołu ekspertów o pomoc w rozwiązaniu problemu:

Dear John, Susie, i Rob:

mam nadzieję, że masz się dobrze. Mam pewien punkt zwarcia w moim rurociągu klienta i szukam opinii-i myślę, że jesteś idealną osobą, która mi pomoże, ponieważ jestem prawie pewien, że jesteś profesjonalistą w radzeniu sobie z tego typu żądaniami klientów w Twojej firmie.

Ten e-mail prawdopodobnie zajmie ci około 10-15 minut,aby przeczytać i odpowiedzieć.byłbym niezmiernie wdzięczny za Twoją prostą radę. Przewiduję, że dokładnie wiecie, jak sobie z tym poradzić, dlatego kontaktuję się z każdym z was.

Jeśli ktoś z Was jest dziś zawalony robotą lub jest w środku czegoś, co wymaga waszej uwagi, proszę usunąć tego maila lub wysłać szybkie „przepraszam, nie mogę”, więc wiem, że nie będę wam więcej przeszkadzać. Idealnie, będziesz znać świetny zasób (książkę lub link), który odpowiada na ten problem i może szybko przemyśleć to ze mną. Z góry wielkie dzięki za błyskotliwość.

oto sytuacja: … chciałbym wymyślić świetną odpowiedź, która zmienia odpowiedź, którą otrzymuję (poniżej) w odpowiedź, która zamienia się w sprzedaż. Ten łańcuch e-mail poniżej jest dla mnie typowy … (a tutaj nadal opisujesz otrzymany e-mail i kopiujesz dokładnie wiadomości, które otrzymujesz i e-maile, które wysłałeś wcześniej.)

podsumowując: kiedy Proszę ludzi o pomoc, wybieram jedną lub kilka osób, do których należy się zwrócić, definiuję problem, nakreślam, w czym chciałbym, aby mi pomogli lub co chciałbym, aby zrobili dla mnie, i mówię im, ile czasu powinno to zająć, i daję im wystarczająco dużo informacji, aby łatwo było odpowiedzieć. Jako uprzejmość lubię również pozwalać ludziom zrezygnować, jeśli są w ruchliwym punkcie swojego życia.