Kiedy Napoleon Bonaparte nazwał historię „bajką”, mówił o swoim życiu i czasach. (1) Istnieje tak wiele mitów na temat Napoleona, że czasami trudno jest oddzielić fakt od fikcji. Oto dziesięć popularnych mitów o francuskim cesarzu.

Napoleon był krótki.

Maniac Ravings or Little Boney in a strong fit by James Gillray, 1803. Brytyjskie karykatury, takie jak ta, przyczyniły się do mitu, że Napoleon był krótki.

Napoleon był 5’6″ – 5’7″ (168-170 cm), który był nieco powyżej średniej dla ówczesnych Francuzów. Mit o krótkim Napoleonie powstał, ponieważ Brytyjczycy lubili przedstawiać swojego francuskiego wroga jako ” małego Boneya.”A ponieważ Napoleon był często otoczony przez żołnierzy ze swojej Cesarskiej Gwardii, którzy byli Powyżej średniej wysokości, wydawał się krótki w porównaniu. Podczas autopsji Napoleon mierzył 170 cm, ale był to centymetr Francuski, który był większy od centymetrów brytyjskich i Amerykańskich. Zobacz” jak wysoki (niski) był Napoleon Bonaparte ” Małgorzaty Rodenberg.

Napoleon przekroczył most w Arcole.

Napoleon prowadząc swoje wojska przez most Arcole Horace Vernet, 1826. To mit, że Napoleon przekroczył most.

w listopadzie 1796 r.w bitwie o zdobycie włoskiej wioski Arcole (Arcola) od Austriaków, siły francuskie pod wodzą Napoleona musiały przekroczyć mały drewniany most przez rzekę Alpone. Austriackie armaty zostały umieszczone w taki sposób, aby mogły strzelać do każdego, kto zbliża się do mostu. Zamiast posuwać się naprzód, przestraszone oddziały francuskie schowały się za groblą. Generał Pierre-François Augereau przejął sztandar batalionu i ruszył w kierunku wroga. Kilku odważnych ludzi podążało za nim, ale po zabiciu kilku, atak osłabł i Augereau musiał się wycofać. Napoleon chwycił flagę i próbował poprowadzić ludzi przez most, ale nie dotarł nawet na przyczółek. Część oficerów wokół Napoleona została trafiona, część śmiertelnie. Podczas odwrotu Napoleon wpadł na bagno za groblą, a jego ludzie musieli zaciągnąć go w bezpieczne miejsce. Mit powstał, ponieważ Napoleon przedstawił później bitwę w sposób sugerujący, że udało mu się zdobyć most. Fakt, że próba przekroczenia nie powiodła się, został zignorowany. Obrazy przedstawiające Napoleona z flagą na moście uwieczniły mit.

Napoleon nawrócił się na Islam.

mit ten wywodzi się również od samego Napoleona. Kiedy najechał Egipt w 1798 roku, Napoleon próbował uspokoić mieszkańców Egiptu, że przyszedł jako przyjaciel islamu. Wiedział, że musi zdobyć poparcie lokalnych muftich i przywódców religijnych. Między innymi jego sztab rozpowszechnił zapis długiej „rozmowy Bonapartego w Wielkiej Piramidzie z kilkoma imanami i muftis”, w której Napoleon powiedział: „Chwała Allahowi! Nie ma innego boga, jak tylko Bóg; Mahomet jest jego prorokiem, a ja jestem jednym z jego przyjaciół.”(2) jednak Napoleon nigdy nie wszedł do piramidy i ta rzekoma rozmowa nie miała miejsca. Jak pisze Paul Strathern:

muftis ostatecznie zgodził się wydać fatwę uznającą Francuzów za prawowitych władców Egiptu, pod warunkiem, że Napoleon i armia francuska nawrócą się na Islam. Napoleon ze swojej strony nie miał nic przeciwko temu i czuł, że z niewielką perswazją może sprzedać to swojej armii jako zwykłą formalność. … Ale muftis upierał się, że takie posunięcie powinno być czymś więcej niż formalnością: Francuzi musieliby być obrzezani i przysięgać, że powstrzymają się od alkoholu. Na tym etapie Napoleon był zmuszony przyznać, że takie posunięcie jest niemożliwe: żaden francuski żołnierz nigdy nie przysiągłby, że powstrzyma się od alkoholu. Mimo to nadal naciskał na muftich podczas ich popołudniowych spotkań, aż w końcu znaleźli drogę do odpowiednio przebiegłego ustępstwa: ponieważ Francuzi nie byli chrześcijanami, chociaż nie byli muzułmanami, mogli zostać uznani za sprzymierzeńców religii muzułmańskiej. (3)

Zobacz „Napoleon w piramidach: mit kontra fakt.”

Napoleon odstrzelił Sfinksowi nos.

Widok Sfinksa Frederika Ludviga Nordena, 1737. Sześćdziesiąt lat przed tym, jak wojska Napoleona rzekomo go ostrzelały, nos Sfinksa już zaginął. Źródło: https://wellcomeimages.org/

inny mit mówi, że Napoleon był odpowiedzialny za zniszczenie nosa Sfinksa, nakazując swoim żołnierzom użycie go do ćwiczeń celowania z armatami. W rzeczywistości nos Sfinksa zniknął na lata przed przybyciem Napoleona i jego wojsk do Egiptu. W 1737 Duński kapitan marynarki Frederik Ludvig Norden wykonał szkice Sfinksa, które zostały opublikowane w 1755 i wyraźnie pokazują pomnik bez nosa. Zobacz „czy wojska napoleońskie odstrzeliły nos od Sfinksa?”autorstwa Toma Holmberga z serii Napoleon.

Napoleon spotkał księżniczkę Caraboo.

w kwietniu 1817 roku brytyjska oszustka Mary Baker przekonała mieszkańców Bristolu, że jest egzotyczną księżniczką Caraboo z Dalekiego wyspiarskiego królestwa. Po odkryciu oszustwa Baker wypłynęła do Filadelfii. 13 września 1817 roku „Bristol Journal” poinformował, że okręt został wysadzony w powietrze w pobliżu Południowoatlantyckiej Wyspy St.Helena przez sztorm. „Księżniczka Caraboo” rzekomo wskoczyła do łodzi, przecięła się dryfując i wiosłowała na brzeg, gdzie St. Helena Gubernator Hudson Lowe przedstawił ją Napoleonowi, który został uwięziony na wyspie. Napoleon „przyjął ją z każdym przejawem entuzjastycznego pochwycenia „i” dał do zrozumienia Sir Hudsonowi jego determinację, aby zwrócić się do papieża o dyspensę, aby rozwiązać jego małżeństwo z Marią Luizą i usankcjonować jego nierozerwalny związek z czarującym Caraboo.”(4) raport był żartem brytyjskiego dziennikarza. Nie ma żadnych dowodów na to, że Baker dotarł do Świętej Heleny, nie mówiąc już o spotkaniu z Napoleonem. Więcej o księżniczce Caraboo można znaleźć w „Mary Baker – The Princess Caraboo” autorstwa Geri Walton.

Napoleon uciekł ze Świętej Heleny, a jego miejsce na wyspie zajął sobowtór.

mit, że Napoleona zastąpił sobowtór François-Eugène Robeaud, pojawił się po raz pierwszy w druku w 1911 roku, „podobno pochodzi ze wspomnień agenta policji o imieniu Ledru (rzekomo opublikowanych w Liège w 1840 roku, ale nie można go znaleźć w żadnej bibliotece dzisiaj).”(5) Robeaud, rzekomo zubożały i mieszkający we francuskiej wiosce Baleycourt, podobno zniknął w 1818 roku po tym, jak rzekomo odwiedził go generał Gaspard Gourgaud, jeden z byłych towarzyszy Napoleona na St. Helena. Nie ma dowodów na to, że Robeaud kiedykolwiek istniał, ani że zastąpił Napoleona. I chociaż moja powieść Napoleon w Ameryce opiera się na ucieczce Napoleona ze Świętej Heleny, Nie ma dowodów na to, że Napoleon kiedykolwiek opuścił wyspę. Zobacz też: „czy Napoleon mógł uciec ze Świętej Heleny?”

ostatnim słowem Napoleona była Józefina.

Napoleon zmarł na Świętej Helenie 5 maja 1821 roku w wieku 51 lat. W relacjach naocznych świadków z jego ostatnich godzin istnieją różnice dotyczące jego ostatnich słów. Jest powszechna zgoda, że Napoleon powiedział (po francusku; nie mówił po angielsku) coś o „armii”, być może ” szef armii.”Według dwóch świadków Napoleon powiedział także „Francja” i ” mój syn.”Tylko jeden świadek, generał Charles de Montholon poinformował, że Napoleon powiedział” Józefina.”Montholon zapisał to dopiero 20 lat po śmierci Napoleona, kiedy został uwięziony w twierdzy z Louisem-Napoléonem (przyszłym Napoleonem III), który był synem brata Napoleona Ludwika i córki Józefiny hortensji. Montholon i Louis-Napoléon zostali schwytani podczas jednego z zamachów stanu. Nie jest nierozsądne podejrzewać, że Montholon chciał uhonorować swojego przyjaciela i pomóc Francuzom w sprawie Louisa-Napoléona, pokazując, że ostatnia myśl Napoleona była dla babci Louisa-Napoléona. Tak więc, chociaż „Józefina” jest często cytowana jako jedno z ostatnich słów Napoleona, jest to w rzeczywistości najmniej prawdopodobne z nich. Zobacz ” jakie były ostatnie słowa Napoleona?”

Napoleon został otruty.

podczas sekcji zwłok przeprowadzonej dzień po śmierci Napoleona lekarze doszli do wniosku, że Napoleon zmarł z powodu nowotworowego wzrostu żołądka (patrz ” co się stało z ciałem Napoleona?”). Jednak wkrótce pojawiły się pogłoski, że Napoleon został otruty. Zostały wskrzeszone w 1961 roku przez szwedzkiego dentystę Stena Forshufvuda i szeroko rozpowszechnione przez kanadyjskiego biznesmena Bena Weidera. Forshufvud i Weider oskarżyli Montholona o otrucie Napoleona arszenikiem. Inni twierdzili, że Napoleon został zabity przez wysoki poziom arsenu w tapecie Longwood House, jego domu Świętej Heleny. Jednak twierdzenie, że Napoleon został zabity przez arszenik, zostało przekonująco obalone w wielu badaniach naukowych. W szczególności w badaniu opublikowanym w 2007 roku amerykańscy, szwajcarscy i kanadyjscy naukowcy wykorzystali nowoczesne techniki medyczne do analizy historycznych relacji o chorobie, śmierci i autopsji Napoleona. Nie znaleźli śladów zatrucia arszenikiem. Zamiast tego doszli do wniosku, że Napoleon zmarł na zaawansowany przypadek raka żołądka. (6)

Brytyjczycy podstawili kolejne ciało Napoleona.

otwarcie trumny Napoleona na Świętej Helenie w październiku 1840 r.przez Nicolasa-Eustache Maurina

mit zastępczy, po raz pierwszy opracowany przez francuskiego fotografa i dziennikarza Georges 'a de Rétif de la Bretonne w 1969 r., twierdzi, że rząd brytyjski potajemnie usunął ciało Napoleona ze Świętej Heleny w 1828 r. i zastąpił zwłoki jego korsykańskiego maître d’ hôtel, Jean-Baptiste Cipriani Franceschi, który zmarł na wyspie w lutym 1818 r.. Domniemany Brytyjski motyw? Aby ukryć, że Napoleon zmarł w wyniku zatrucia arszenikiem, na wypadek gdyby ciało zostało ekshumowane. Teoria opiera się na rzekomych rozbieżnościach między stanem ciała Napoleona a trumnami w 1821 roku, a także na tym, jak pojawiły się, gdy jego ciało zostało wywiezione do Francji w 1840 roku. Fakt, że grób Ciprianiego nigdy nie został znaleziony, jest również przedstawiony jako dowód, podobnie jak różnice między maskami śmierci Napoleona. Jednak liczne osoby, które były obecne na pierwotnym pogrzebie Napoleona, potwierdziły, że w 1840 r.nadal był on w grobowcu. Zobacz „co się stało z ciałem Napoleona?”

penis Napoleona trafił do Stanów Zjednoczonych.

w 1927 roku obiekt opisany jako „zmumifikowane ścięgno pobrane z ciała Napoleona podczas sekcji zwłok” został wystawiony w Museum of French Art w Nowym Jorku. „Ścięgno”, rzekomo będące penisem Napoleona, zostało rzekomo odcięte przez lekarza Napoleona, Dr François Antommarchi, podczas autopsji Napoleona i przekazane Korsykańskiemu księdzu, Ange-Paulowi Vignali. Po śmierci Vignali został przekazany przez jego rodzinę i ostatecznie sprzedany różnym kolekcjonerom, aż w 1977 roku został nabyty przez amerykańskiego urologa Johna K. Lattimera. Po śmierci Lattimera obiekt odziedziczył jego syn. Katalog z 1924 r. twierdził:

autentyczność tego niezwykłego reliktu została ostatnio potwierdzona przez publikację w Revue des Deux Mondes pośmiertnego pamiętnika autorstwa St.Denisa, w którym wyraźnie stwierdza, że on i Vignali zabrali małe kawałki zwłok Napoleona podczas sekcji zwłok. (7)

co właściwie mówi pamiętnik napoleońskiego parkingowego Louisa Étienne ’ a Saint-Denis, że Vignali otrzymał kawałek z żebra Napoleona. (8) nigdzie Saint-Denis ani żadna z 16 innych osób obecnych na autopsji nie twierdzi, że penis Napoleona został usunięty. Trudno uwierzyć, że tak znaczna część anatomii Napoleona mogła zostać odcięta bez zauważenia i w końcu powiedzenia czegoś na ten temat.

podziękowania dla Paula Maneya, którego ulubione mity Napoleona zainspirowały ten artykuł.

Możesz również cieszyć się:

10 ciekawych faktów o Napoleonie Bonaparte

10 ciekawszych faktów o Napoleonie

10 rzeczy, których Napoleon nigdy nie powiedział

fałszywe wiadomości o Napoleonie Bonaparte

czy Napoleon był przesądny?

czy historyczna dokładność miejsca ma znaczenie?

1. Emmanuel-August-Dieudonné de Las Cases, Mémorial de Sainte Hélène: Journal of the Private Life and Conversations of the Emperor Napoleon at Saint Helena, Vol. 4, Cz. 7 (Londyn, 1823), S. 250-255.
3. A. Bingham, a Selection from the Letters and Despatches Of The First Napoleon, Volume I (London, 1884), s. 222.
4. Paul Strathern, Napoleon in Egypt (New York, 2007), s. 140.
5. „Księżniczka Caraboo”, Milwaukee Daily Journal, 13 maja 1884.
6. Michał Sibalis, ” spisek na Świętej Helenie? (Mis)remembering Napoleon 's Exile,” French History and Civilization, Vol. 4 stycznia 2011 r., s. 96.
7. Zobacz UT „Tajemnicza śmierć Napoleona zdemaskowana.”ScienceDaily. / Align = „Right” / 16 Stycznia 2007 sciencedaily.com/releases/2007/01/070116131630.htm Alessandro Lugli et al., „Rak żołądka Napoleona Bonaparte: clinicopathologic approach to staging, pathogenesis, and etiology, ” Nature Clinical Practice Gastroenterology & Hepatology, Vol. 4 (2007), s. 52-57. http://www.nature.com/nrgastro/journal/v4/n1/full/ncpgasthep0684.html Zobacz też: J. Thomas Hindmarsh i John Savory, „śmierć Napoleona, rak czy arszenik?”Clinical Chemistry, Vol. 54, nr 12 (grudzień 2008), s. 2092-2093. http://www.clinchem.org/content/54/12/2092.full studium przypadku Napoleona przedstawionego jako nowoczesna konferencja kliniczno-patologiczna, zob. Robert E. Gosselin,” ekshumacja Bonaparte”, Dartmouth Medicine, Vol. 27, nr 3 (Wiosna 2003), s. 38-47, 61.
8. Description of the Vignali Collection of Relics of Napoleon (Philadelphia and New York, 1924), s. 5.
9. „Souvenirs de Saint-Denis dit Ali Second Mameluck de l’ Empereur; V – La Mort et les Funérailles de l ’ Empereur,” Revue Des Deux Mondes, Vol. 65, nr 5 (Wrzesień-Październik 1921), s. 40.