wewnątrz Smithsonian ’ s National Museum of Natural History w Waszyngtonie, wiele tysięcy ludzi odpowiedziało na pytanie napotkane w Hall of Human Origins: Co to znaczy być człowiekiem?

Rick Potts (Courtesy Human Origins Program, Smithsonian)

wydarzenia i inicjatywy publiczne zbyt wiele, aby je wymienić, wprowadziło to pytanie jako sposób na stymulowanie rozmowy o znaczeniu, jakie przypisujemy naszej starożytnej przeszłości. Odkrycia biologii ewolucyjnej i Antropologii stanowią ramy dla rozważań nad cechami naszego gatunku. Odkryłem jednak, że prawie wszyscy, którzy zajmują się tym pytaniem, są bardziej zainteresowani charakterem samych siebie jako jednostek, ich rodzin i społeczności.

Kiedy rozważamy naszą historię pochodzenia, nasze umysły skłaniają się ku pewnym fundamentalnym problemom, takim jak to, w jaki sposób ograniczamy naszą tożsamość społeczną, rzeczy, które stymulują i przyciągają naszą uwagę oraz bezpieczeństwo, jakiego oczekujemy od świata. (Odnoszę się tu do dramaturga i badacza ludzkiej kondycji, Roberta Ardreya, którego pierwsza książka o ewolucji człowieka – African Genesis-zaproponowała tę trzyczęściową esencję ludzkich potrzeb psychologicznych: bezpieczeństwa, tożsamości i stymulacji.

Co to znaczy być człowiekiem? Odpowiedzi, które otrzymaliśmy, są prawie tak różne, jak liczba osób, które odpowiedziały:

• aby być pełnym zwątpienia.
• żyć we Wspólnocie i starać się być wysłuchanym.
• doświadczyć radości—i być tego świadomym.
• poszukiwanie zrozumienia naszego wewnętrznego głosu.
• związki oparte na miłości i nienawiści, poświęceniu i złości.
• możemy unicestwić innych.
• miłość.
• posiadamy ogromny mózg, ale tak naprawdę nie wiemy, co z nim zrobić.
• bycie zdolnym do wielkich i strasznych rzeczy.
• wyobrażać sobie zarówno prawdopodobne, jak i niemożliwe.
• dążyć do życia poza zwykłym przetrwaniem i pożywieniem.
• stworzyć przyszłe niebo lub przyszłe piekło.
• przystosować się lub wyginąć.
• podpaliliśmy świat.
• żyć w tajemnicy. . .

nadal zadziwiają mnie takie prowokujące do myślenia spostrzeżenia, zarówno humorystyczne, jak i tragiczne, sprawy snów i koszmarów, wizje pełne nadziei i dystopii.

intrygujące jest to, że odpowiedzi te—głównie związane z ludzkimi aspiracjami, emocjami, powiązaniami społecznymi, poznaniem, technologią i naszym wpływem na świat—powstały w miejscu poświęconym prezentacji odkryć naukowych na temat ewolucji człowieka.

stając się człowiekiem po trochu

przez okres co najmniej sześciu milionów lat, zaczynając od teraz wymarłego wspólnego przodka naszego gatunku, wspólnego z afrykańskimi małpami, możemy badać skamieniałe wskazówki dotyczące chodzenia w pozycji pionowej; jedzenia nowych rodzajów żywności; używania narzędzi do tworzenia innych narzędzi; pokonywania niebezpieczeństw powiększonego mózgu podatnego na przegrzanie i rodzenie niebezpiecznego; komunikowania się głosowo (jak wszystkie naczelne); i ostatecznie łączenia symboli, które tworzą wielowymiarowe znaczenia i sieć umysłów.

te zmiany nie nastąpiły jednocześnie; złożoność człowieka nagromadziła się po trochu naraz. W rzeczywistości nie są to tylko wyewoluowane cechy Homo sapiens; są one dziedzictwem rodowych form życia, które już nie istnieją na Ziemi. Jesteśmy dobroczyńcami-dodaliśmy złożoność, różnorodność i zmianę kształtu planety, a wszystko to w dramatach najnowszej historii.

od wielu tysięcy lat ludzie zastanawiają się nad swoim pochodzeniem. Ich myśli na ten temat i nasze dzisiejsze myśli kształtują nasze rozumienie tego, kim jesteśmy jako ludzie. Rozumienie to określa, na kim nam zależy—w rzeczywistości, dlaczego powinniśmy dbać o siebie nawzajem i otaczający nas świat. Jesteśmy zwierzęciem opowiadającym historie, a historie, które przekazujemy o ludzkim pochodzeniu, pomagają między innymi kształtować stopień inkluzywności i pokrewieństwa, które czujemy wobec ludzi i innych form życia na planecie.

w moich nastoletnich latach, odkryłem w sobie potężną fascynację pochodzeniem człowieka, gdy uświadomiłem sobie, że ciekawość może odkryć rzeczy nigdy wcześniej nie znane o tym, jak narodziła się ludzkość. Ta fascynacja jest przypadłością, która nigdy mnie nie opuściła. Dziwne dla niektórych moich kolegów, to dążenie do zrozumienia naszej ewoluującej natury doprowadziło mnie również do inspirujących historii stworzenia, które po raz pierwszy opowiedzieli ludzie tysiące lat temu.

poszukiwanie istoty naszego pochodzenia

Dlaczego historie tworzenia? Niezależnie od ich pierwotnej intencji, wszystkie takie narracje przekładają serię wydarzeń na kody kulturowe. Społeczne kody tożsamości i rozróżnienia. Kodeksy środowiskowe o przywilejach i pysze, pokorze i trosce. Kodeksy moralne definiujące Sprawiedliwość i niesprawiedliwość. Wiele innych rodzajów kodeksów, praw, sądów i potężnych kondensacji kultury jest również przekazywanych przez relacje stworzenia. Wszystkie one starają się zdefiniować istotę świata w jego pierwotnym stanie.

w książce dlaczego Religia? (2018, HarperCollins), Elaine Pagels pisze: „historie stworzenia mówią, jak świat miał być, lub jak powinien być—jak był na początku.”(Wielu uczonych powtórzyło ten punkt o tym, jak konta kreacyjne pomagają kształtować tożsamość kulturową.)

ta forma historii jest realna psychicznie i społecznie, ponieważ wpisuje się w kulturę podstawowe obserwacje i wyjaśnienia relacji, które uważa się za leżące w sercu ludzkiego życia. Historia jest również metaforyczna i mityczna, tworząc autentyczną moc, która prowadzi i oferuje barierę w życiu ludzi, umożliwiając w ten sposób społeczeństwo istnieć tak, jak jest znane i rozumiane przez narratorów.

moje zainteresowanie opowieściami o stworzeniu-w tym studiowanie Księgi Rodzaju od 1 do 3: 24, Hioba 38-41, Psalmu 104 i wierzeń o pochodzeniu poza biblijnym (patrz William P. Brown ’ s the Seven Pillars Of Creation) – skłonił mnie do zastanowienia się nad pracą mojego życia, pochłoniętą poszukiwaniami naukowymi, które starają się gromadzić nowe wskazówki, rozwijać nowe pomysły, zrewidować własne myślenie i być może ostatecznie zmienić sposób, w jaki możemy zrozumieć ogromną podróż naszego gatunku.

poszukiwanie sensu

to wszystko stanowi trudne pytanie, być może nawet zakazane pytanie dla niektórych moich kolegów: jakie znaczenie naszego życia można wyciągnąć z obecnego zbioru odkryć dotyczących ludzkiej przeszłości? Innymi słowy, jakie wnioski mogą wynikać z badania ludzkiego pochodzenia—konsekwencji, które potencjalnie mogłyby zainspirować do rewizji naszego krajobrazu kulturowego?

oto kilka rzeczy do przemyślenia:

• ludzkość—Homo sapiens—jest częścią ogromnej genealogii gatunków, drzewem pokrewieństwa, a nie końcem prostej linii postępu.
• jesteśmy również częścią rambunctious sfery ekologicznych połączeń i wymiany, które rozciągają się na wszystkie inne formy życia.
• ewolucyjne pojawienie się nas samych i innych form życia było uwarunkowane szczególnymi wydarzeniami, siłami i zbiegami okoliczności ziemskiego klimatu, historii tektonicznej i biotycznej, które miały wpływ na wyniki.
• należymy do blisko spokrewnionej różnorodności gatunków ludzkich: Wszyscy ci ewolucyjni kuzyni i nasi przodkowie posiadali pewne zjednoczenie cech, które dzisiaj odróżniają ludzi—wysoki stopień socjalizmu, inteligencji i emocji, zręczną umiejętność manipulowania rzeczami i komunikowania się, wśród innych elementów definiujących, które zazwyczaj ograniczamy do siebie.
• ludzkość jest dziś jedyną pozostałą z tej ewolucyjnej różnorodności gatunków: jesteśmy ostatni dwunożny Stojący; wszystkie inne sposoby życia w naszej grupie ewolucyjnej wyginęły.
• wszyscy ludzie na naszej planecie dzielą dziś trwające 6 milionów lat dziedzictwo stawania się ludźmi, co jest wspólną cechą znacznie głębszą niż czas, w którym rozwinął się podział etniczny, podejrzenie oparte na wyglądzie fizycznym i wojna między narodami. Uniwersalia kondycji ludzkiej bledną więc w porównaniu z historią najnowszą, zazwyczaj kilkusetletnią, a czasem tylko dziesięcioletnią, w czasie której powstały nasze różnice.
• wiele rzeczy leżących u podstaw ludzkiego doświadczenia pojawiło się na długo przed powstaniem naszego gatunku. Nasza linia początków sugeruje o wiele głębsze korzenie, niż sobie wyobrażaliśmy, na przykład w odniesieniu do dzielenia się między sobą pokarmem, okazywania opieki nad osobami starszymi i niedołężnymi oraz spowolnienia tempa wzrostu niemowląt i dzieci, które wymagało stałej rodzicielskiej energii i oddania. (Korzenie tych zachowań, z których wszystkie są fundamentalnymi aspektami obecnego ludzkiego życia, zostały odkryte już 2 miliony lat temu , 1,8 miliona lat temu i jako rozwój w ciągu ostatnich 1 miliona lat . Aby podsumować, zobacz książkę R. Pottsa i C. Sloana Co to znaczy być człowiekiem? i ta strona.]

niektóre inne odkrycia potencjalnie pełne są sensu: życie początkowo powstało od podstaw; nowe stworzenia wyłoniły się z wcześniej wyewoluowanych elementów świata żywego; natura ciągle się zmienia i nigdy nie była doskonała; życie od samego początku przetrwało wyginięcie; jesteśmy jednym gatunkiem wśród zdumiewającej Rzeszy-to tylko niektóre z elementów naszej nowej i wyłaniającej się historii stworzenia. Badanie wpływu procesów natury na ludzkość nie musi umniejszać naszego poszukiwania sensu. Raczej odkrywanie zwrotów akcji prehistorycznego życia nigdy nie przestaje dodawać nowych fal podziwu i zastanawiać się nad tym, że żyjemy. Naukowa Praca detektywistyczna rzeczywiście celowo ogranicza się do natury empirycznej, jej ukrytych śladów i testowania idei skupionych wyłącznie na naturalnych procesach. Jednak cuda ewolucji—jej różnorodność, powszechne pokrewieństwo wszystkich żywych istot, jej dramaty, a nawet wszechobecne wymieranie-mogą inspirować do tworzenia znaczenia, które jest niezbędne dla wyobraźni kulturowej, a tym samym dla ludzkiego życia, jakie znamy. Zobaczymy, jak te percepcje mogą, jeśli w ogóle, napędzać nowe kody kulturowe, które informują o naszych przekonaniach o nas samych.

te główne odkrycia biologii są prawie zawsze uważane za toksyczne dla narracji stworzonych po raz pierwszy opowiedzianych tysiące lat temu. Jednak, jeśli rozważa się to z troską jako podstawę humanitarnej rozmowy, znaczenie historii ewolucyjnej może zaoferować możliwości dyskusji z rodziną, przyjaciółmi i nieznajomymi, którzy są zaangażowani w tworzenie, jak wspierane przez dłuższe konta.

to trudny projekt, ale warto go realizować. Ktoś mógłby zapytać, po co się trudzić? Publiczne rozumienie nauki zaczyna się w tym ujęciu od publicznego rozumienia siebie nawzajem. Wymaga to wspólnego zrozumienia nie tylko tego, czym jest ewolucja, ale także tego, co ewolucja reprezentuje dla ludzi, którzy nie są naukowcami.

w tym poglÄ … dzie, podszywanie siÄ ™ pod szacunek moĹĽe stopniowo zaczÄ … Ä ‡ przeĹ 'oĺľaä ‡ najbardziej wymowne implikacje naukowe na temat naszego pochodzenia na rosnÄ … cÄ … kulturowÄ … Ĺ „wiadomoĹ” Ä ‡ co to znaczy byÄ ‡ czĹ ’ owiekiem.

paleoantropolog Rick Potts kieruje Smithsonian ’ s Human Origins Program i posiada krzesło Peter Buck w Human Origins w National Museum of Natural History. Od czasu dołączenia do Smithsonian w 1985 roku, Potts poświęcił swoje badania, aby zebrać razem zapis zmian środowiskowych na Ziemi i adaptacji człowieka. Potts, który jest współautorem książki, Co to znaczy być człowiekiem?, jest przedstawiona na początku tej historii w ośrodku badawczym w Kenii. (Zdjęcie dzięki uprzejmości Jasona Nicholsa.)