uzależnienie od osoby nie jest na ogół tym, co przychodzi na myśl, gdy ludzie myślą o uzależnieniu. Zazwyczaj myślimy o uzależnieniu jako uzależnieniu od substancji, które mają uzależniające właściwości chemiczne.

jako doradca uzależnień specjalizujący się w uzależnieniach behawioralnych widziałem wiele osób uzależnionych od rzeczy, które nie są substancjami. Kilka typowych uzależnień behawioralnych obejmuje Hazard, Gry, media społecznościowe i pracę. To prowadzi do pytania: Czy można być uzależnionym od osoby?

możesz być uzależniony od osoby. Jest to również określane jako uzależnienie od relacji, uzależnienie od miłości lub współzależność. Każda z nich polega na poszukiwaniu zewnętrznej walidacji, aby zrekompensować niską samoocenę.

przyjrzyjmy się bliżej tej często pomijanej formie uzależnienia behawioralnego.

Co to znaczy być uzależnionym od kogoś

chociaż słowo „uzależnienie” jest powszechnie używane do opisania intensywnego pragnienia, kliniczne użycie tego terminu ma zastosowanie tylko wtedy, gdy coś staje się destrukcyjne. Jak stwierdzono w moim artykule, Kiedy coś staje się uzależnieniem?

coś staje się uzależnieniem, jeśli zaczyna mieć znaczący szkodliwy wpływ na inne obszary twojego życia. Ponadto Jednostka doświadcza pragnienia, utraty kontroli nad substancją lub zachowaniem i nie jest w stanie zatrzymać się pomimo tych szkód.

chociaż silne, zdrowe relacje często wiążą się z wysokim poziomem pragnienia drugiej osoby, słowo „uzależnienie” miałoby zastosowanie tylko wtedy, gdy pragnienie to stanie się destrukcyjne.

na przykład relacje współzależne często składają się z jednej osoby skupionej na pomaganiu innej osobie kosztem zaspokojenia własnych potrzeb.

wspólny scenariusz współzależny może polegać na współmałżonku osoby uzależnionej, która czuje potrzebę ciągłego trzymania wszystkiego razem. Opiekują się domem, usprawiedliwiają nieodpowiedzialne zachowanie drugiej osoby, zaniedbując własne potrzeby i tracąc poczucie własnej tożsamości.

to zachowanie może wyglądać na pomoc, ale w rzeczywistości jest formą umożliwiania. Jak opisano w moim artykule, Kiedy pomaganie staje się możliwe?:

pomaganie staje się umożliwianiem, gdy umniejszasz czyjąś odpowiedzialność, nie pozwalając jej doświadczyć naturalnych konsekwencji swojego zachowania.

prowadzi to do utrwalenia problemu, uwięzienia w cyklu męczeństwa, próby uzyskania zewnętrznej walidacji w celu przezwyciężenia niskiej samooceny.

Inne formy uzależnień od osób, takie jak związek lub uzależnienie od miłości, działają w ten sam sposób, gdy ktoś nieustannie szuka romantycznej uwagi innych.

Chociaż istnieje wiele różnych sposobów uzależnienia się od innej osoby, wspólne cechy obejmują niską samoocenę, poszukiwanie zewnętrznej walidacji i szkodliwe konsekwencje w życiu.

przyjrzyjmy się, co badania mówią o pochodzeniu tej wyjątkowej formy uzależnienia.

co powoduje uzależnienie od osoby?

ponieważ ta forma uzależnienia jest tak skoncentrowana na poszukiwaniu zewnętrznej walidacji, jest ściśle związana z doświadczeniami przywiązania we wczesnym dzieciństwie.

w badaniu zatytułowanym, psychologiczne korelaty współzależności u kobiet, stwierdzają:

wykazano związek między współzależnością a alkoholizmem rodzicielskim lub znęcaniem się w dzieciństwie, lub oba te czynniki.

te wczesne doświadczenia z dzieciństwa mogą zwiększyć prawdopodobieństwo rozwoju współzależnych relacji. Wczesne zamieszanie może zaszczepić głębokie poczucie nieufności i niepewności relacyjnej.

psychologowie określają ten styl relacyjny jako niespokojne przywiązanie. Niespójne okazywanie uczuć w dzieciństwie może spowodować, że dziecko będzie ogólnie niespokojne, obawiając się potencjalnego porzucenia. W wieku dorosłym skutkuje to nieufnością innych, a jednocześnie pragnieniem intymności.

brak bezpiecznego przywiązania może powodować, że osoby są bardzo zależne od związków, często zaniepokojone porzuceniem przez partnera romantycznego. Zamiast dotrzeć do źródła problemu, osoby z tego typu uzależnieniem relacyjnym szukają krótkoterminowego zabezpieczenia kosztem długoterminowego relacyjnego zdrowia i bezpieczeństwa.

niektóre z tych krótkoterminowych zachowań obejmują następujące:

• próba zaimponowania innym, aby uzyskać ich aprobatę
• próba naprawienia innych
• robienie rzeczy, aby być postrzeganym jako „bohater”
• nadmierne dawanie prezentów
• ciągłe dostosowywanie się do „dopasowania”

podobnie jak uzależnienie od substancji, te krótkoterminowe zachowania radzenia sobie skutkują długoterminowymi konsekwencjami. Przyjrzyjmy się bliżej, jak ten rodzaj uzależnienia jest podobny do innych uzależnień.

uzależnienie od osoby jest jak inne uzależnienia

nowe związki często mają wiele cech uzależnienia, w tym pragnienie, euforię i wycofanie. W opracowaniu zatytułowanym, intensywna, namiętna, Romantyczna miłość autorzy pytają, czy miłość jest naturalnym uzależnieniem. Za pomocą skanów mózgu fMRI znaleźli następujące:

…uczucia intensywnej miłości romantycznej angażują regiony „układu nagrody” mózgu, w szczególności regiony bogate w dopaminę, w tym brzuszny obszar nakrywki, aktywowany również podczas uzależnienia od narkotyków i / lub behawioralnego. Tak więc, ponieważ doświadczenie romantycznej miłości dzieli ścieżki nagrody z szeregiem uzależnień od substancji i zachowań, może wpływać na reakcję uzależnienia od narkotyków i/lub behawioralnego.

ponieważ miłość romantyczna wywołuje podobną aktywność mózgu do innych uzależnień, prowadzi to do pytania, kiedy kliniczne użycie słowa „uzależnienie” jest właściwe.

nie byłoby właściwe określenie każdej osoby wchodzącej w nowy związek jako „uzależnionej”, ponieważ słowo to ma zastosowanie tylko wtedy, gdy substancja lub zachowanie ma coraz bardziej negatywny wpływ na twoje życie.

w badaniu nad przeżywanym doświadczeniem współzależności naukowcy dzielą się doświadczeniami osoby, która porównała poczucie obowiązku pozostania w dysfunkcyjnym związku z poczuciem obowiązku wojskowego:

byłbym w związkach niezdrowych, nierównych, Umm nieprzyjemnych umm i zostałbym w nich, wiesz, bez względu na wszystko, jak marine, umm … to mój obowiązek, Bóg dał mi życie, które jest dla mnie ważne. to!

inny uczestnik opisuje swoje poczucie niestabilnej tożsamości jako następujące:

…To jest jak kameleon, wiesz, starając się dopasować do każdej sytuacji, a nie pozwalając sobie być tym, kim jestem…

pytanie „kim jestem” jest często bez odpowiedzi wśród osób w tej sytuacji, ale jest to ważny obszar do rozważenia podczas próby odzyskania kontroli.

wychodząc z uzależnienia od osoby

jeśli zmagasz się z tego typu uzależnieniem, pomocne może być skontaktowanie się z psychologiem lub doradcą specjalizującym się w tej dziedzinie.

jeśli zmagasz się z współzależnością, możesz znaleźć lokalne wsparcie w wyszukiwarce Psychology Today.

Jeśli chcesz skorzystać z porad internetowych, odwiedź BetterHelp.com. ich główną zaletą są niższe koszty i wysoka dostępność dzięki aplikacji mobilnej.

Jeśli chcesz skorzystać z bezpłatnej wersji próbnej, wypełnij tutaj wniosek online, a następnie wybierz opcję informującą, że nie możesz sobie pozwolić na doradztwo, przed wprowadzeniem informacji o płatności.

kluczowym obszarem, który należy wziąć pod uwagę podczas odzyskiwania współzależności, jest pytanie: „Czego chcę?”

zrozumienie swoich wartości pozwala odzyskać własne poczucie celu, budując poczucie niezależnej tożsamości. O wartościach pisałam w artykule Jak przestać żyć w głowie, gdzie dzielę się ćwiczeniem wykorzystywanym w terapii akceptacji i zaangażowania (ACT):

wyobraź sobie, że masz urządzenie do czytania w myślach, które może powiedzieć ci myśli kogoś bliskiego. Dostroić się do tego, co ta osoba myśli o Tobie. Co oni myślą o tym, za czym stoisz? Jakie są Twoje mocne strony? Co masz na myśli dla tej osoby? W idealnym świecie, w którym jesteś osobą, którą chcesz być, o czym myślisz?

Jaki motyw widzisz?

wymyśl kilka podstawowych wartości i trzymaj je przy sobie przez cały następny tydzień, pamiętając o tym, jak informują o twoich działaniach.

niektóre przykłady wartości obejmują współczucie, kreatywność, autentyczność, społeczność, porządek, sprawiedliwość, odwagę, ciekawość i lojalność.

Jeśli czujesz się pociągnięty do doceniania współczucia, ważne jest, aby również rozważyć, czy twoje próby pomagania innym są naprawdę współczujące.

współczucie można zdefiniować jako formę dawania na rzecz drugiej osoby. Współzależne ” pomaganie „często nie jest współczujące, ponieważ ma przynieść korzyść pomocnikowi poprzez zewnętrzną walidację, często umożliwiając drugiej osobie kontynuowanie destrukcyjnej ścieżki, pozwalając na ciągły cykl „pomagania”.”

mój artykuł ” kiedy pomaganie staje się możliwe?”dogłębnie analizuje dynamikę pomagania a włączania, pozwalając ci lepiej zrozumieć, jak naprawdę wyrażać współczucie, próbując komuś pomóc.