system drenażu łzowego składa się z puncta (górnego i Dolnego w obrębie powiek), które są otworem do górnego i dolnego kanalika. Te spotykają się na wspólnym kanaliku i otwierają się do worka łzowego (łzowego). Biegnie ona równolegle do nosa i jest oddzielona od środkowej części jamy nosowej dwiema cienkimi płytkami kostnymi. Kontynuuje się, aby stać się kanałem nosowo-łzowym (kanałem łzowym), który otwiera się na Dolny mięsień nosowy.

zapalenie pęcherza moczowego

zapalenie pęcherza moczowego jest zapaleniem worka łzowego, często w wyniku zakażenia. Może to być ostre lub przewlekłe. Ze względów anatomicznych występuje częściej po lewej stronie. Pochodzenie oczne dla zapalenia układu łzowego jest mniej powszechne niż pochodzenie nosowe.

rzadko może wystąpić wrodzone zapalenie dakryocystitis. W jednym badaniu odnotowano częstość występowania urodzeń wynoszącą 1 na 3 884.Jest to poważna choroba, ponieważ przegroda oczodołowa jest słabo ukształtowana u niemowląt i istnieje znaczne ryzyko rozprzestrzeniania się (cellulitis oczodołu i jego powikłania).

Epidemiologia

częściej występuje u kobiet. Zwykle występuje u niemowląt (niezbyt często) lub u dorosłych (znacznie częściej) w wieku powyżej 40 lat, w wieku szczytowym 60-70 lat.

Prezentacja

ostre zapalenie dakryocystitis

• objawy i oznaki występują w okolicy worka łzowego (ale mogą rozprzestrzeniać się na nos i twarz, z bólem zębów doświadczanym przez niektórych). Dlatego spójrz tylko bocznie i poniżej mostu nosa:
  • nadmiar łez (epiphora) – prawie zawsze.
  • ból.
  • zaczerwienienie.
  • opuchlizna.

pacjent może skarżyć się na zmniejszenie ostrości wzroku z powodu nadmiaru łez i nieprawidłowego składu łez.

badanie ujawni delikatny, napięty, czerwony obrzęk (±preseptal cellulitis w ciężkich przypadkach). Wydzielina mukoopurulentna może być wyrażona z punctum. Może wystąpić gorączka i podwyższona liczba leukocytów.

przewlekłe zapalenie dakryocystitis
może to oznaczać przewlekłe lub nawracające epiphora w wywiadzie i może mieć trwałe zaczerwienienie kantusa przyśrodkowego. Nie może być bezbolesne lub powtarzające się obrzęk nad workiem łzowym, i ciśnienie nad tym spowoduje refluks mucopurulent materiału przez dolnej punctum.

diagnostyka różnicowa

• cellulitis oczodołu lub twarzy (wydzielina nie może być wyrażona z punctum).
• ostre zapalenie zatok.
• Dacryocystocele (łagodne powiększenie nie zapalnego worka łzowego u niemowlęcia).

badania diagnostyczne

• w ciężkich lub nietypowych przypadkach (np. nie reagujących na antybiotyki), hodowla wyrażonej zawartości sac.
• tomografia komputerowa orbity i zatok przynosowych może być przydatna.
• dacryocystography (DCG) może być wykonana w przypadku podejrzenia nieprawidłowości strukturalnych.

choroby towarzyszące

jest to najczęściej związane z niedrożnością przewodu nosowo-łzowego, co powoduje zastój zawartości worka łzowego. Rzadziej jest to związane z anatomicznymi nieprawidłowościami worka łzowego lub z operacją nosa lub zatok. Choroby nosa można znaleźć w wielu z tych pacjentów-na przykład, różne formy nieżytu nosa, uraz lub obecność ciała obcego. Rzadko może występować guz worka łzowego.

Postępowanie

leczenie ostrego zapalenia dakryocystitis

• pacjenci zwykle są leczeni ambulatoryjnie, chyba że źle się układowo czują.
• początkowo leczenie ostrego zapalenia dakryocystitis jest za pomocą doustnych antybiotyków i analgezji. Przykłady obejmują:
  • dzieci-co-Amoxiclav lub cefaclor.
  • dorośli-co-Amoxiclav lub cefaleksyna (chociaż kierować się wynikami mikrobiologii. Chociaż Staphylococcus aureus jest nadal główną przyczyną, organizmy Gram-ujemne są coraz częściej izolowane).

  reżim jest kierowany odpowiedzią kliniczną, ale zazwyczaj wymagany jest 10 – do 14-dniowy kurs.

• można rozważyć nacięcie i drenaż, jeśli infekcja rozszerza się poza worek i powstaje powierzchowny ropień skóry. Wiąże się to jednak z ryzykiem utworzenia przetoki, w wyniku czego łzy spływają bezpośrednio na powierzchnię skóry.
• po ustąpieniu zakażenia i w przypadkach przewlekłych wykonuje się dacryocystorhinostomię (DCR).

przewlekłe zapalenie pęcherza moczowego leczenie

• leczenie niechirurgiczne polega na ciepłych okładach, masażu i sondowaniu przewodu nosowo-łzowego.
• sondowanie polega na włożeniu cienkiej metalowej sondy przez system punctum i kanalikowy i przejściu jej do worka nosowo-łzowego, obok przeszkody. Często można to zrobić bez znieczulenia ogólnego. W przypadku ostrej infekcji procedura jest zwykle odroczona na kilka dni, dopóki antybiotyki nie zaczną działać.
• Jeśli nie jest to skuteczne, leczenie chirurgiczne jest DCR (patrz ramka poniżej).
• dakryoplastyka balonowa stała się popularna w ciągu ostatnich kilku lat, ale może mieć niższe wskaźniki sukcesu w dłuższej perspektywie. Jest odpowiedni dla pacjentów z ogniskowymi zwężeniami lub niedrożnościami przewodu nosowo-łzowego.

wrodzone leczenie dakryocystocele

• w jednym z badań stwierdzono, że leczenie zachowawcze, polegające na delikatnym masażu worka łzowego, ciepłych okładach i antybiotykach ogólnoustrojowych, było skuteczne we wszystkich przypadkach.
• sondowanie i nawadnianie może rozwiązać niedrożność.
• należy pamiętać, że ciężkie zakażenie może rozwinąć się szybko.

Zobacz także osobny artykuł wrodzona niedrożność przewodu nosowo-łzowego.

powikłania

polegają one głównie na ryzyku rozprzestrzeniania się, które może być powierzchowne (np. zapalenie tkanki łącznej), Głębokie (np. zapalenie tkanki łącznej oczodołu, ropień oczodołu, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych) lub uogólnione (np. posocznica).Powikłania te występują rzadko i zwykle występują u osób z obniżoną odpornością oraz w przypadkach wrodzonego zapalenia dakryocystitis.

operacje wewnątrzgałkowe – takie jak operacje zaćmy – należy odroczyć do czasu leczenia zapalenia pęcherza (ostrego lub przewlekłego), ponieważ istnieje znaczne ryzyko wystąpienia zapalenia wnętrza gałki ocznej. Jednak istnieją komplikacje związane z DCR zbyt:

• nieudana procedura.
• blizny skórne.
• krwawienie z nosa.
• Cellulitis.
• płyn mózgowo-rdzeniowy (jeśli przestrzeń podpajęczynówkowa zostanie przypadkowo wprowadzona).

rokowanie

jest to dobre, jeśli jest szybko zarządzane i operacja nie jest opóźniona po ustąpieniu ostrej fazy. Jednak wrodzone zapalenie dakryocystydy może być bardzo poważne i wiąże się ze znaczną zachorowalnością i śmiertelnością, jeśli nie jest leczone szybko i agresywnie.

przewlekłe zapalenie kanalików

jest to niezbyt częste schorzenie, w którym kanaliki ulegają przewlekłemu zakażeniu. Często zgłaszanymi patogenami są Staphylococcus spp., Streptococcus spp., Actinomyces spp. oraz Propionibacterium spp.

Prezentacja

objawy

• przewlekłe mukopurulentne zapalenie spojówek (oporne na zwykłe leczenie).

objawy

• obrzęk kanalika: Szukaj obrzęku na przyśrodkowym końcu górnej lub dolnej powieki.
• ’Pouting’ punctum: to się okazało i jest widoczne.
• delikatne ściskanie kanalików powoduje ekspresję konkrecji: stały, bladożółty materiał tłuszczowy.

badanie

biomikroskopia ultradźwiękowa o wysokiej rozdzielczości może być pomocna.

diagnostyka różnicowa

• zapalenie pęcherza moczowego.
• niedrożność przewodu nosowo-łzowego.
• zapalenie spojówek.

Postępowanie

• usuwanie konkrecji niedrożnościowych (poprzez ich ekspresję przez punctum) i miejscowych antybiotyków (np. cyprofloksacyna qds przez 10 dni) może być w niektórych przypadkach skuteczne.
• operacja (kanalikulektomia lub punctoplastyka) jest często wykonywana, często z ekspresją konkrecji z kanału i nawadnianiem antybiotykami lub roztworem jodu. Czasami potrzebna jest bardziej rozległa operacja.
• jedno z badań sugerowało, że antybiotyki wewnątrzanalikowe mogą być pomocne jako alternatywa dla operacji.

niedrożność kanalików łzowych

niedrożność kanalików łzowych może być wrodzona (patrz osobny artykuł o wrodzonej niedrożności przewodu nosowo-łzowego) lub nabyta. Nabyte przyczyny to uraz, blizny, stany zapalne, miejscowe guzy, porażenie Bell, radioterapia i niektóre leki-np. docetaksel.

prezentującymi się cechami są nadmierne łzawienie, lepka wydzielina i podrażnienie.

badania diagnostyczne

• test barwnika Fluoresceinowego Jonesa.

leczenie

• leczenie infekcji, jeśli występuje.
• można użyć strzykawek i sond, ale ryzykują one uraz przewodu i mogą pogorszyć stan.
• leczenie chirurgiczne-istnieją różne metody leczenia, w tym punctoplastyka, wstawianie rurki silikonowej, trephination, balon canaliculoplastyka, endocanalicular laser surgery, conjunctivodacryocystorhinostomy (CDCR) i canalicodacryocystorhinostomy (canaliculo-DCR). Laser lub Ballon canaliculoplastyka może być dobrze tolerowane i dobrą alternatywą dla CDCR.