Last updated on 03/04/17 4 Comments

Amerykanie codziennie przemierzają wiele mil po utwardzonych drogach. Używamy dróg, aby dostać się do pracy, domu lub nocy na mieście. Pomimo tego, jak często korzystamy z dróg, rzadko myślimy o ich kolorowej przeszłości. Utwardzone drogi przeszły długą drogę, ponieważ zostały po raz pierwszy wykonane w 4000 roku p. n. e.wiele pracy włożyło się w gładkie, solidne drogi, którymi dziś jeździmy.

początek

pierwsze utwardzone drogi na świecie znajdowały się w starożytnej Mezopotamii. Były one wykonane z dużych kamieni, w przeciwieństwie do betonowych i asfaltowych dróg, z których korzystamy dzisiaj. W miarę upływu czasu ludzie zaczęli budować więcej dróg na trasach, które doświadczyły dużego ruchu. Większy ruch na niektórych drogach wymagał, aby drogi stały się silniejsze i bardziej niezawodne.

z tego powodu inżynierowie XVIII wieku zaczęli budować drogi o wielu warstwach. Drogi były wykonane w trzech warstwach, z kamieniem na samym dole i żwirem na górze. W tym czasie zaczęto budować drogi z podwyższonymi ośrodkami wspomagającymi odprowadzanie wody. W ten sposób, gdy mocno padało, woda toczyła się z podniesionego środka drogi i z boków, zapobiegając w ten sposób powodziom. System ten jest nadal szeroko stosowany do dziś.

ten styl drogi stał się bardziej powszechny z biegiem czasu. Później, gdy Ameryka została zasiedlona, w całym kraju wybudowano żwirowe i utwardzone drogi. Drogi te nie były jeszcze tak duże ani tak zaawansowane technologicznie, jak dziś, dopóki samochody nie stały się popularne. Samochody naprawdę wystartowały w 1908 roku, kiedy Henry Ford stworzył Model T. Ponieważ samochody stały się bardziej powszechne po tym, drogi stały się ważniejsze. Doprowadziło to do uchwalenia przez Kongres ustawy o drogach federalnych osiem lat później w 1916 roku. Ustawa ta dawała środki finansowe państwom na poprawę ich dróg. Było bardzo mało spójności między sposobami budowy i organizacji systemów drogowych przez różne państwa, a nadal nie było żadnych autostrad międzystanowych. Autostrady międzystanowe, z których dziś korzystamy, nie powstały łatwo.

narodziny autostrady międzystanowej

pierwszym krokiem w produkcji autostrad międzystanowych, z których obecnie korzystamy, była ustawa o autostradach federalnych z 1921 roku. To prawo upoważniło Biuro Dróg Publicznych do finansowania państwowych agencji autostradowych. Celem było zbudowanie międzystanowego systemu dwupasmowych, utwardzonych autostrad. Później, podczas Wielkiego Kryzysu lat 30., zmienił się kierunek budowy dróg. Państwa skupiły się na budowie kilku małych dróg zamiast autostrad międzystanowych, aby zapewnić jak najwięcej miejsc pracy.

ponieważ państwa zatrudniały wiele różnych osób i firm do budowy dróg, rząd potrzebował sposobu, aby zapewnić, że wszyscy uczestnicy dróg będą opłacani. Jeśli prywatne firmy płacą za coś, co ma zostać zbudowane, common law zawsze zapewniało, że prywatna agencja płaci każdemu, kto dostarcza materiały. Jednak przed 1935 r., jeśli rząd finansował projekt, dostawcy materiałów nie byli tak dobrze chronieni.

aby to naprawić, rząd federalny uchwalił ustawę Millera z 1935 roku. Ustawa ta wymaga od wykonawców zamieścić wydajność i obligacji płatności, jeśli są one budowy lub naprawy jakiegokolwiek projektu publicznego. Obligacje te gwarantują, że podwykonawcy i dostawcy są opłacani, a projekt jest ukończony bez dodatkowych kosztów dla podatników. Obligacja poręczenia chroni rząd i każdego, kto sprzedaje materiały budowlane, pociągając wykonawców do odpowiedzialności. Poręczenie obligacji zapewnia, że wykonawca zapłaci to, co są winni.

ustawa Millera z 1935 r.chroni agencje zaangażowane w federalne projekty, ale nie ma zastosowania do projektów publicznych finansowanych przez rządy stanowe. Z tego powodu wiele państw uchwaliło „Little Miller Acts” w latach następujących po 1935 roku. Ustawy te działają tak samo jak pierwotna ustawa Millera, ale mają zastosowanie do projektów finansowanych przez Państwo, w którym ustawa została uchwalona. Ze względu na oryginalną ustawę Millera i następujące Małe ustawy Millera, prawie każdy projekt Robót Publicznych, w tym budowa utwardzonej drogi, wymaga poręczenia. Wykonawcy nawierzchni nadal są zobowiązani do umieszczenia tych historycznych obligacji poręczenia.

wpływ Roosevelta na system autostrad

po uchwaleniu ustawy Millera w 1935 roku, masowy system autostrad międzystanowych zaczął wydawać się możliwy. Teraz rząd może bezpiecznie sfinansować budowę wielu autostrad, zapewniając, poprzez ustawę Millera, że wszyscy otrzymają za nie zapłatę. Ta nowa możliwość spowodowała, że prezydent Franklin D. Roosevelt uchwalił Federal-Aid Highway Act z 1938 roku. Ustawa ta stworzyła grupę do badania możliwości systemu autostrad międzystanowych. Ogólnie Rzecz Biorąc, amerykańska opinia publiczna poparła ideę nowego systemu autostrad międzystanowych. Niestety, przeciwnicy polityczni Roosevelta tego nie zrobili. Postrzegali Plan autostrady jako kolejną formę słynnego systemu gospodarczego „Nowego Ładu” Roosevelta. Następnie, w 1941 roku, budowa systemu autostrad międzystanowych została ponownie odsunięta w czasie, gdy USA bardziej zaangażowały się w II Wojnę Światową. Zamiast budować autostrady, które chciały społeczeństwo, wszystkie środki rządu były przeznaczone na budowę dróg, których potrzebowało wojsko.

do czasu zakończenia wojny drogi powszechnie używane przez społeczeństwo były w ruinie. Zatory drogowe stały się ogromnym problemem. W rezultacie Roosevelt chciał przyspieszyć budowę autostrad po wojnie. Uważał również, że rozpoczęcie tak dużego projektu robót publicznych sprawi, że powracający żołnierze będą mogli znaleźć pracę przy budowie dróg. Niestety, nie poszło zgodnie z planem. Nie przeprowadzono wystarczających badań, aby pomyślnie zbudować autostrady. Ludzie nie mogli się zgodzić, czy drogi będą budowane na obszarach wiejskich, czy miejskich. Nie uporządkowano też finansowania dróg. W końcu nic się nie zmieniło. System autostrad międzystanowych, o którym marzyła tak duża część amerykańskiej społeczności, pozostał tylko tym: marzeniem.

kontynuowano badania nad tym, jak stworzyć system autostrad. Kiedy USA przystąpiły do wojny koreańskiej w 1950 roku, program autostrad został pominięty. Ponownie środki na budowę dróg przeznaczono niemal w całości na potrzeby wojskowe. Jedyną poprawą dokonaną w tym czasie było uchwalenie przez prezydenta Trumana ustawy o autostradach federalnych z 1952 roku. Ustawa ta dostarczyła 25 milionów dolarów stanowym agencjom na budowę autostrad. W planie Trumana autostrady międzystanowe byłyby finansowane w połowie przez stany, w których zostały zbudowane, a w połowie przez rząd federalny. Niestety, jego plan miał wiele wad. 25 milionów dolarów przekazanych na tę sprawę nie wystarczyło na zbudowanie czegoś znaczącego. Ponadto państwa, które nie odczuwały tak silnej potrzeby systemu autostrad, były mniej skłonne do finansowania kosztownego przedsięwzięcia. Inne państwa uważały, że ponieważ był to projekt narodowy, rząd federalny powinien zapłacić za jego większą część. W rezultacie system autostrad międzystanowych nie mógł tak naprawdę rozpocząć budowy aż do 1953 roku. To właśnie wtedy Eisenhower, Bohater autostrad, objął urząd 34. prezydenta Stanów Zjednoczonych.

Posted in obligacje Federalne, Performance Bonds.Tagged with: utwardzone drogi,wykonawcy nawierzchni