pełny zwięzły

spis treści rozdziału

troska Apostoła, że jego rodacy byli obcymi dla Ewangelii. (1-5) obietnice są dobre dla duchowego nasienia Abrahama. (6-13) odpowiedzi na zastrzeżenia wobec suwerennego postępowania Boga, w sprawowaniu miłosierdzia i Sprawiedliwości. (14-24) ta suwerenność polega na Bożym postępowaniu zarówno z Żydami, jak i z poganami. (25-29) niedostatek Żydów wynika z ich szukania usprawiedliwienia, nie z wiary, ale z uczynków zakonu. (30-33)

komentarz do Rzymian 9:1-5

(Czytaj Rzymian 9:1-5)

mając zamiar dyskutować o odrzuceniu Żydów i powołaniu pogan, i pokazać, że całość zgadza się z władcą wybierającym miłość Boga, apostoł wyraża zdecydowanie swoje przywiązanie do swojego ludu. On uroczyście apeluje do Chrystusa, a jego sumienie, oświecony i kierowany przez Ducha Świętego, dał świadectwo jego szczerości. Poddałby się, aby być traktowanym jako „przeklęty”, aby być zhańbionym, ukrzyżowanym; a nawet przez pewien czas był w najgłębszym przerażeniu i utrapieniu; gdyby mógł uratować swój naród przed zagładą, która przyjdzie na nich z powodu ich upartej niewiary. Bycie niewrażliwym na wieczny stan naszych bliźnich jest sprzeczne zarówno z miłością wymaganą przez zakon, jak i z miłosierdziem Ewangelii. Od dawna byli wyznawcami Jehowy. Prawo i przymierze narodowe, które było na nim ugruntowane, należało do nich. Kult świątynny był typowy dla zbawienia przez Mesjasza i dla komunii z Bogiem. Wszystkie obietnice dotyczące Chrystusa i jego zbawienia zostały im dane. On jest nie tylko nad wszystkim, jako pośrednik, ale on jest Bóg błogosławiony na wieki.

komentarz do Rzymian 9:6-13

(Czytaj Rzymian 9:6-13)

odrzucenie Żydów przez dyspensację Ewangelii nie złamało Bożej obietnicy danej patriarchom. Obietnice i groźby zostaną spełnione. Łaska nie płynie we krwi; zbawcze korzyści nie zawsze znajdują się w zewnętrznych przywilejach kościoła. Nie tylko niektórzy z nasienia Abrahama zostali wybrani, a inni nie, ale Bóg uczynił to według rady jego własnej woli. Bóg przewidział zarówno Ezawa, jak i Jakuba jako urodzonych w grzechu, z natury dzieci gniewu, jak i innych. Gdyby byli pozostawieni samym sobie, trwaliby w grzechu przez żywot; lecz z mądrych i świętych powodów, nie ujawnionych nam, on zamierzył zmienić Serce Jakuba i zostawić Ezawa jego przewrotności. Ten przykład Ezawa i Jakuba rzuca światło na Boskie postępowanie upadłego rodzaju ludzkiego. Całe Pismo Święte pokazuje różnicę między rzekomym chrześcijaninem a prawdziwym wierzącym. Zewnętrzne przywileje są przyznawane wielu, którzy nie są dziećmi Bożymi. Istnieje jednak pełna zachęta do starannego korzystania ze środków łaski, które Bóg naznaczył.

komentarz do Rzymian 9:14-24

(Czytaj Rzymian 9:14-24)

cokolwiek Bóg czyni, musi być sprawiedliwe. Tam, gdzie święci, szczęśliwi ludzie Boga różnią się od innych, tylko łaska Boża czyni ich odmiennymi. W tej zapobiegającej, skutecznej, wyróżniającej łasce działa jako dobroczyńca, którego łaska jest jego własna. Nikt nie zasłużył na to; tak, że ci, którzy są zbawieni, muszą dziękować tylko Bogu; a ci, którzy giną, muszą obwiniać się tylko, Ozeasza 13:9. Bóg nie jest związany dalej, niż upodobało mu się związać się własnym Przymierzem i obietnicą, która jest jego objawioną wolą. A to jest, że on przyjmie, a nie wyrzuci, tych, którzy przychodzą do Chrystusa; ale przyciąganie dusz w celu tego przyjścia, jest uprzedzającą, wyróżniającą łaską, komu chce. Dlaczego jeszcze znalazł błąd? To nie jest sprzeciw, który ma być wniesiony przez stworzenie przeciwko swemu Stwórcy, przez człowieka przeciwko Bogu. Prawda, jaka jest w Jezusie, poniżaâ3a czâ3owieka jako nic, jako mniej ni ¿nic, i czyniâ3a Boga jako suwerennego Pana wszystkich. Któż ty jest tak głupi, tak słaby, tak niezdolny sądzić boskie Rady? Musimy mu się podporządkować, a nie odpowiadać przeciwko niemu. Czy ludzie nie pozwoliliby nieskończonemu Bogu na to samo suwerenne prawo do zarządzania sprawami stworzenia, jak garncarz ćwiczy w pozbyciu się swojej gliny, kiedy z tej samej bryły robi jedno naczynie bardziej honorowemu,a jedno podlejszemu? Bóg nie mógł uczynić nic złego, jakkolwiek mogłoby się to wydawać ludziom. Bóg sprawi, że okaże się, że nienawidzi grzechu. Tworzył też naczynia wypełnione miłosierdziem. Uświęcenie jest przygotowaniem duszy do chwały. To dzieło Boga. Grzesznicy nadają się do piekła, ale to Bóg przygotowuje świętych do nieba; a wszyscy, których Bóg planuje dla nieba w przyszłości, pasuje do nieba teraz. Czy wiemy, kim są te naczynia Miłosierdzia? Tych, których Bóg powołał, a tych nie tylko z Żydów, ale z pogan. Z pewnością nie może być niesprawiedliwości w żadnej z tych boskich dyspensacji. Ani w sprawowaniu przez Boga wytrwałości, cierpliwości i wyrozumiałości wobec grzeszników pod rosnącą winą, zanim sprowadzi na nich całkowite zniszczenie. Wina tkwi w samym zatwardziałym grzeszniku. Co się tyczy wszystkich, którzy kochają i boją się Boga, jakkolwiek takie prawdy wydają się wykraczać poza ich rozsądek, to jednak powinni milczeć przed nim. Tylko Pan sprawił, że się różnimy; powinniśmy uwielbiać jego przebaczające miłosierdzie i nową łaskę stwarzającą, i starać się uczynić nasze powołanie i wybranie pewnym.

komentarz do Rzymian 9:25-29

(Czytaj Rzymian 9:25-29)

odrzucenie Żydów i przyjęcie Pogan zostały przepowiedziane w Starym Testamencie. Bardzo skłania się do oczyszczenia prawdy, do obserwowania, jak Pismo się w niej wypełnia. Cudem Boskiej Mocy i miłosierdzia jest to, że są zbawieni; albowiem nawet ci, którzy zostali nasieniem, gdyby Bóg postąpił z nimi według ich grzechów, zginęli wraz z resztą. Tej wielkiej prawdy uczy nas Pismo Święte. Nawet wśród ogromnej liczby wyznających chrześcijan należy się obawiać, że tylko resztka zostanie zbawiona.

komentarz do Rzymian 9:30-33

(Czytaj Rzymian 9:30-33)

poganie nie znali swojej winy i nędzy, dlatego nie byli ostrożni, aby uzyskać lekarstwo. Jednak oni osiągnęli sprawiedliwość przez wiarę. Nie przez stawanie się prozelitami religii żydowskiej i poddanie się prawu obrzędowemu, ale przez przyjęcie Chrystusa, wiarę w niego i poddanie się ewangelii. Żydzi mówili wiele o usprawiedliwieniu i świętości i wydawali się bardzo ambitni, aby być faworytami Boga. Szukali, ale nie we właściwy sposób, nie w sposób pokorny, Nie w sposób wyznaczony. Nie przez wiarę, nie przez przyjęcie Chrystusa, poleganie na Chrystusie i poddanie się ewangelii. Oczekiwali usprawiedliwienia przez przestrzeganie przykazań i obrzędów Prawa Mojżeszowego. Niewierzący Żydzi mieli sprawiedliwą ofertę sprawiedliwości, życia i zbawienia, uczynili je na warunkach Ewangelii, których nie lubili i nie chcieli przyjąć. Czy staraliśmy się wiedzieć, jak możemy być usprawiedliwieni przed Bogiem, szukając tego błogosławieństwa w sposób tu wskazany, przez wiarę w Chrystusa, jako Pana Sprawiedliwości naszej? Wtedy nie będziemy zawstydzeni w tym strasznym dniu, kiedy wszystkie schronienia kłamstw zostaną zmiecione, a gniew Boży wypełni każdą kryjówkę, oprócz tego, co Bóg przygotował w swoim własnym Synu.