naukowcy odkryli dziedziczną ścieżkę mózgową, która zwiększa ryzyko lęku u małp, a jeśli badania przełożą się na ludzi, może to mieć ogromne implikacje w leczeniu przytłaczającego lęku.

chociaż prawdą jest, że zaburzenia lękowe są jednym z najbardziej wszechobecnych i wyniszczających zaburzeń psychicznych, o których wiemy – dotykających miliony ludzi na całym świecie – nie oznacza to, że w pełni je rozumiemy.

naukowcy wiedzą, że zaburzenia lękowe mogą być wywoływane zarówno przez czynniki środowiskowe, jak i genetyczne, ale jeśli chodzi o dziedziczność, nadal nie wiemy zbyt wiele o tym, jak są przekazywane z pokolenia na pokolenie.

teraz intrygujące nowe badanie na zwierzętach oferuje trochę więcej wglądu w to, jak rozwija się lęk, jak zmienia się mózg i jak jest przenoszony z rodziców na dzieci.

„Kiedy zaczęliśmy te badania, wiedzieliśmy tak mało o regionach mózgu, szczególnie u gatunków naczelnych”, powiedział jeden z naukowców, psychiatra Jonathan Oler z University of Wisconsin.

” to badanie mówi o tym, jak ważne jest badanie zwierząt, które są związane z ludźmi, ponieważ pozwalają nam dowiedzieć się o przyczynach ludzkiego lęku, a dzięki temu możemy potencjalnie opracować lepsze strategie leczenia i miejmy nadzieję zapobiegania.”

wykorzystując funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI), w badaniu zbadano mózgi setek spokrewnionych przed-młodzieńczych makaków rezusowych o różnych poziomach niespokojnych temperamentów.

skupiono się szczególnie na skrajnych temperamentach lękowych (AT), ponieważ są one istotnym czynnikiem ryzyka zaburzeń lękowych i depresji u dzieci. Pomysł polegał na stworzeniu Nie-ludzkiego modelu naczelnych AT, który jest uważany za około 30 procent dziedziczny wśród rezusów.

badając wyniki, naukowcy odkryli połączenia neuronowe między dwoma regionami ciała migdałowatego – centrum strachu w mózgu – które są związane z lękiem u makaków rezusowych w wieku przedszkolnym. Kontinuum neuronów okazało się dziedziczne i rozciąga się między centralnym jądrem ciała migdałowatego a jądrem łoża prążka końcowego w rozszerzonym ciele migdałowatym.

wyniki są dodatkowo poparte wcześniejszym badaniem tych samych autorów, które wykazało zmiany metaboliczne związane z lękiem w tym samym obwodzie przy użyciu pozytonowej tomografii emisyjnej (PET).

istnieje wiele znanych ograniczeń podczas korzystania z PET i fMRI do badania neurobiologii, ale razem, dwa badania sugerują, że te same geny leżące u podstaw łączności nowo znalezionego obwodu również leżą u podstaw.

„sposób, w jaki mierzymy tę zmianę u małp, jest bardzo podobny do metody, której używamy do pomiaru tego obwodu w naszych badaniach nad lękiem u ludzkich dzieci, więc te badania są wysoce translacyjne”, powiedział starszy autor i psychiatra biologiczny Ned Kalin.

„pierwsze spojrzenie na małpy dostarczyło nam wskazówek na temat systemów, na których powinniśmy się skupić w naszych badaniach nad zagrożonymi małymi dziećmi.”

nie oznacza to, że ten konkretny układ jest w pełni odpowiedzialny za AT. Podobnie jak zaburzenia lękowe, AT i inne pokrewne konstrukcje są kombinacją czynników dziedzicznych i środowiskowych. Ale to nie znaczy, że nowe odkrycia są trywialne.

skrajny lęk wczesny jest jednym z największych czynników ryzyka zaburzeń lękowych i depresji, ale większość obecnych metod leczenia adres objawy, a nie podstawowy problem. Im więcej naukowców dowiaduje się o patofizjologii zaburzeń lękowych, tym bardziej prawdopodobne jest, że przyszłe zabiegi mogą powstrzymać rozwój zaburzenia.

„w danych z gatunku blisko spokrewnionego z ludźmi, te odkrycia silnie wskazują na zmiany w funkcjonowaniu ludzkiego mózgu, które przyczyniają się do poziomu lęku jednostki”, powiedział Kalin.

„co najważniejsze, wyniki te są bardzo istotne dla dzieci z lękiem patologicznym i obiecują, że poprowadzą rozwój nowych metod leczenia.”

autorzy nowego badania mają nadzieję, że ich wyniki pomogą w przyszłych badaniach nad zaburzeniami lękowymi u dzieci z grupy ryzyka.

„kontynuujemy odkrywanie obwodów mózgowych, które leżą u podstaw ludzkiego lęku, zwłaszcza zmian w funkcji obwodów, które leżą u podstaw ryzyka rozwoju lęku i zaburzeń depresyjnych we wczesnym dzieciństwie”, powiedział Kalin.

badanie zostało opublikowane w Journal of Neuroscience.