źródło: Cookie Studio/

jeden z najważniejszych postępów w naszym rozumieniu seksualności nastąpił dość niedawno, kiedy pojęcie aseksualności zostało uznane, zbadane i zaakceptowane.

aseksualiści, jak wiemy, to ludzie, którzy nie doświadczają pociąg seksualny. Amerykańskie społeczeństwo było tak zaabsorbowane seksem przez tak długi czas i tak pewne, że seks był częścią zdrowego romantycznego związku i zdrowego życia, że początkową reakcją wielu ludzi na poznanie aseksualizmu było odrzucenie go. Albo zaprzeczali, że istnieje, albo poniżali ludzi, którzy identyfikują się jako aseksualni — na przykład sugerując, że mają zaburzenia seksualne lub że ich brak zainteresowania seksem jest objawem jakiejś innej patologii. Do tej pory jednak przeprowadzono dziesięć lat badań i żadna z tych piętnujących interpretacji nie zwyciężyła. Aseksualizm to orientacja seksualna, a nie dysfunkcja seksualna.

gdy zjawisko lub grupa ludzi zostanie nowo rozpoznana, typowym następnym krokiem jest uświadomienie sobie, że nie wszyscy w grupie są podobni. Aseksualiści są różnorodną grupą, a jednym z najważniejszych sposobów, w jaki się różnią, jest to, w jakim stopniu doświadczają romantycznej atrakcji — na przykład romantyczni ludzie doświadczają niewielkiej lub żadnej romantycznej atrakcji.

Asexual + Aromantic = 4 grupy

według Asexuality Visibility and Education Network (AVEN):

• aseksualny to ktoś, kto nie doświadcza pociąg seksualny.
• romantyk to osoba, która doświadcza małego lub żadnego romantycznego zauroczenia innych.

ludzie, którzy nie doświadczają pociąg seksualny (aseksualiści), mogą lub nie doświadczać pociąg romantyczny. Podobnie ludzie, którzy nie doświadczają romantycznego przyciągania (aromatyka), mogą lub nie mogą doświadczać atrakcyjności seksualnej. Oznacza to, że mamy cztery kategorie do rozważenia:

1. Romantyczny Seks. Kiedyś myśleliśmy, że prawie wszyscy pasują do tej kategorii, tak jak myśleliśmy, że prawie wszyscy są heteroseksualni.

2. Romantyczny Aseksualizm. Romantyczne aseksualiści doświadczają romantycznego przyciągania, ale nie pociąg seksualny. W badaniu dziewięciu aseksualnych kobiet, siedem powiedziała, że romantyczny związek jest taki sam jak związek seksualny, tylko bez seksu. Pewna romantyczna aseksualna kobieta, która uczestniczyła w badaniu, powiedziała, że dla niej najważniejsza jest więź emocjonalna i jako taka opisała swój związek z aseksualnym Chłopakiem: „Dla nas chodzi bardziej o mówienie, szukanie rozwiązań i komunikowanie się … miłość jest najważniejsza.”

3. Romantyczny Seks. Romantyczni ludzie seksualni nie doświadczają romantycznego przyciągania, ale doświadczają seksualnego przyciągania. Jak powiedział inny uczestnik badania, ” uczucie bycia zakochanym … Nie doświadczam tego, gdy angażuję się w zachowania seksualne.”

4. Aromatyczny Aseksualista. Ludzie, którzy są romantycznymi aseksualistami, nie doświadczają romantycznego pociągania ani pociągania seksualnego, ale mogą bardzo dbać o relacje w większym, szerszym znaczeniu tego słowa i doświadczają miłości. Jak Buzzfeed zauważył we wspaniałym artykule na temat mitów na temat romantyzmu, ludzie, którzy są romantyczni, mogą „czuć miłość tak głęboko i intensywnie, jak romantyczni ludzie.”Mogą” kochać swoich przyjaciół, rodzinę, dzieci, zwierzęta, siebie i swoich partnerów.”Ich jest rozległą, otwartą miłością, a nie wąską, romantyczną odmianą.

uczucie fizyczne nie jest tym samym, co Seks, aromantyczni aseksualiści różnią się zainteresowaniem fizyczną intymnością. Niektórzy nie chcą żadnego dotykania. Inni mogą cieszyć się trzymaniem się za ręce, przytulaniem lub przytulaniem. Jeszcze inne są gdzieś pomiędzy.

termin „queerplatonic” jest czasem używany jako „związek, który jest czymś więcej niż przyjaciółmi, ale mniej niż romantyczny”, ale nie podoba mi się implikacja, że romans jest jakoś ponad przyjaźnią. „Squish „to podobne pojęcie z lepszą definicją:” platoński odpowiednik romantycznego zauroczenia.”

wierzyłeś w Amatonormatywność?

Kiedy po raz pierwszy usłyszałeś o aseksualności lub romantyzmie, czy Twoja natychmiastowa reakcja była negatywna? Jak zauważył artykuł Buzzfeed, jest to zrozumiały powód. Prawdopodobnie zinternalizowałeś wszechobecne i w dużej mierze niekwestionowane założenie „amatonormatywności”. Profesor Elizabeth Brake opisała to w swojej książce „Minimalizing Marriage” (którą omawiałem tutaj).

Amatonormatywność, wyjaśnia Brake, jest „założeniem, że centralny, ekskluzywny, miłosny związek jest normalny dla ludzi, ponieważ jest to powszechnie wspólny cel i że taki związek jest normatywny, w tym sensie, że powinien być skierowany w stosunku do innych rodzajów relacji.”

To nie jest to, w co wierzy Brake, tylko to, co krytykuje. Amatonormatywność, jak twierdzi, skutkuje ” poświęceniem innych związków na rzecz romantycznej miłości i małżeństwa i sprowadza przyjaźń i samotność do kulturowej niewidzialności.”

rzecz w niewidzialności jest jednak taka, że może zostać cofnięta. Ludzie, którzy milczeli o wartościowaniu bliskich przyjaźni lub relacji rodzinnych bardziej niż małżeństwa lub romansu, mogą zacząć mówić. Reporterzy zauważają i piszą historie. Blogerzy dzielą się swoimi doświadczeniami. Pojawiają się grupy Online. Książki się publikują.

to samo dzieje się z ludźmi, którzy lubią być sami. Zobacz na przykład książkę Alone: Badass Psychology of People Who Like Being Alone.

i co z tego?

rozprzestrzenianie się nowych pojęć czasami wydaje się oszałamiające. W poprzednim poście zdefiniowałem 60 terminów związanych z płcią. Praca nad tą listą sprawiła, że bolała mnie głowa. Ostatecznie jednak to, co się dzieje, jest dobrą rzeczą: ludzie nie są już zmuszani do wąskiego zestawu kulturowo zatwierdzonych opcji życia seksualnego lub życia miłosnego. Nie powiedziałbym, że cały zakres naszego człowieczeństwa został w końcu rozpoznany, ale coraz bardziej zbliżamy się do tego ideału.