Ten marmurowy posąg jest wzorowany na jednym wyrzeźbionym przez Antonio Canovę dla cesarzowej Józefiny w latach 1813-1816. Nazywany trzema łaskami, przedstawiał łaski lub Dobroczynności starożytnej mitologii greckiej.

łaskami były córki Zeusa i Hery lub Eurynome. Ich raison d ’ être była przyjemnością – były boginiami zabawy, szczęścia i relaksu, uroku i piękna, natury, kreatywności i płodności: wszystko to było dobre. Byli związani z Muzami i byli towarzyszami Afrodyty. Mieszkali na górze Olimp, gdzie organizowali spotkania, aby zabawiać bogów olimpijskich i boginie, śpiewając i tańcząc do liry Apolla.

nazwy Łask różnią się w zależności od źródła, podobnie jak cechy, które reprezentowały. Powszechnie znane są jako Aglaea (piękno/Splendor/jasność/elegancja), Euphrosyne (dobry nastrój/radość/radość) i Thalia (młodość/piękno/rozkwit/Święta).

niezależnie od ich tożsamości, siostry były zawsze przedstawiane razem i stały się ikonicznymi symbolami radości życia i piękna. Łaski okazały się szczególnie inspirujące dla artystów. Podróżnik Pauzaniasz (ok. 110 – ok. 180) mówi nam, że siostry były pierwotnie przedstawiane jako Ubrane, ale w czasach jego pisania artyści Zwykle przedstawiali je jako nagie.

w okresie renesansu kontynuował tę tradycję w malarstwie Trzy Gracje (ok. 1503-1505):

Botticelli jednak drapował łaski w swojej pracy Primavera (Wiosna), datowanej na koniec lat 1470 lub początek lat 1480:

Ten obraz, wraz z narodzinami Wenus Botticellego, jest jednym z najbardziej znanych na świecie. Biorąc pod uwagę, że łaski były ściśle związane z Muzami i uważano, że tchną artystów i pisarzy w twórczego ducha, możemy założyć, że Botticelli został pobłogosławiony przez trzy siostry, gdy ustawił pędzel na płótnie. Z pewnością, wydaje się, że był wypełniony boskim natchnieniem.