Promy śródlądowe

Catatunk „Ferryman” (2007)

jeden nietypowy prom działa na rzece Kennebec w Caratunk, gdzie Appalachian Trail turyści są zapewnione sake przejście przez. Przekraczanie rzek było ważne dla handlu i transportu nawet w pierwszych dziesięcioleciach XX wieku. Niektóre zostały wyparte przez mosty, inne stały się przestarzałe, ponieważ nowe drogi i szybsze samochody stały się dostępne.

Ten opis o ich roli jest typowy:

promy zapewniały transport przez piaszczystą rzekę w kilku miejscach w Starks. Nazwa promu zazwyczaj odnosi się do operatora, dlatego w pewnym okresie to samo miejsce przeprawy może być znane pod kilkoma różnymi nazwami. Niektóre były Davis, u podnóża Sand Hill; Piper na farmie Clifton Quimby; Butler poniżej zapory Madison Electric; I Moore, w pobliżu ujścia rzeki na farmie Lewis Tracy. . . . Służba zakończyła się w 1930 roku i nie zbudowano żadnego mostu, który mógłby go zastąpić.

prom w Rumford Point (ok. 1940)

Days Ferry area w Woolwich był wschodnim terminalem Hockamock, który przewoził pasażerów przez rzekę Kennebec do Bath aż do budowy mostu Carleton Bridge. Linia Fairfield-Clinton operowała na promie Pishon w pobliżu Hinkley. Nie jest niczym niezwykłym, że miasto ma wioskę lub lokalizację z „promem” w nazwie. Rumford Point miał prom na rzece Androscoggin w 1930 roku. to duża wskazówka, że kiedyś było przejście w okolicy i Most istnieje w jego miejscu.

Promy przybrzeżne

dostęp do zamieszkanych wysp Maine jest w dużym stopniu zależny od promów. Należą do nich statki prywatne, jak również te z State Ferry Service, obsługiwane przez Maine Department of Transportation. Zarówno usługi publiczne, jak i prywatne mają sezonowe harmonogramy.

dla większych wysp obsługiwanych przez system państwowy (Frenchboro, Islesboro, Matinicus, North Haven, Swan ’ s Island i Vinalhaven) celem jest dostęp przez cały rok, z wyjątkiem szczególnie niebezpiecznych warunków pogodowych.

Prom sezonowy Island Romance na Casco Bay (2004)

Prom „Islander” na Cumberland terminal (2002)

prom wycieczkowy sezonowy na wyspę monhegan (2007)

Maine State Ferry in Penobscot Bay (2004)

nowy prom Penobscot Bay (2012)

Terminal promowy Rockland (’08)

State Ferry Terminal in Rockland (2008)

State Ferry Terminal in Rockland (2008) a

terminal promowy North Haven (2006)

Sea Smoke at the Ferry Terminal in Lincolnville (2013)

Portland Harbor Ferries

Casco Bay Lines jest obsługiwana przez Casco Bay Island Transit District (CBITD), quasi-miejską korporację non-profit, założoną w 1981 przez legislaturę stanową. Jego mandat do obsługi zaludnionych Wysp Casco Bay każdego dnia w roku. W szczególności obsługuje Wyspy Chebeague, Cliff, Great Diamond, Little Diamond, Long i Peaks.

Terminal lądowy znajduje się na nabrzeżu miasta, gdzie pasażerowie otrzymują rozkłady jazdy, bilety i wsiadają na statki. Peaks Island jest największym i ma własny dedykowany prom, przewożący tysiące osób dojeżdżających do pracy i turystów każdego roku.

odlot z wyspy Peaks (2014)

wewnątrz terminalu Portland (2014)

pasażerowie Wyspy (2014)

pasażerowie Wyspy (2014)

ładowanie ładunków (2014)

dodatkowe zasoby

bar Harbor and Lamoine Steam ferry company: Włączone w celu ustanowienia i utrzymania linii promowej między Sand Point, w pobliżu słynnych pieców, Mount Desert Island, A East Lamoine Point, naprzeciwko, na głównym lądzie. 1889.

Gale, Nellie Isabella. Kilka promów i zadaszonych mostów Maine. Orono, Ja. University of Maine. 1932.

Libby, Mark S. Fast Ferry Report; Phase I. Augusta, Me. Departament Transportu Maine. 1999.

Libby, Mark S. Fast Ferry Operations and Issues: Phase 2. Augusta, Ja. Departament Transportu Maine. 2003.

Dept. Rozwoju Gospodarczego. Przybrzeżne Maine pasażerów Łodzi i promów. Augusta, Ja. 1959.

Utworzenie Maine State Ferry Service. Portland, Ja. 1960.

Komitet Dwusetny Starks. Starks, Maine Bicentennial 1995 Calendar. Starks. 1994. (Uwaga katalogera: zawiera ustawę o włączeniu i Regulaminie firmy.)