Problem: przyjmuje się, że intensywność dawki (DI) i maksymalna tolerowana dawka (MTD) leków przeciwnowotworowych jest czynnikiem krytycznym dla osiągnięcia optymalnych korzyści terapeutycznych. Na każdy z tych czynników może mieć wpływ harmonogram podawania leku, w szczególności podawanie dożylne lub bolus.

cel: Przegląd literatury dla wybranych leków przeciwnowotworowych w celu analizy względnego DI i MTD dla bolus vs. schematy podawania infuzyjnego.

metody: doniesienia kliniczne o bolusie i podawaniu we wlewie leków chemioterapeutycznych w kategoriach antymetabolitów, środków alkilujących, antybiotyków, alkaloidów roślinnych i analogów platyny zebrano koncentrując się na badaniach fazy i określających MTD na cykl i DI. Schematy infuzji definiowano jako ciągłe podawanie pozajelitowe przez ponad 24 godziny lub, w niektórych przypadkach, codzienne podawanie w bolusie przez jedną godzinę przez 3 do 5 dni. Schematy Bolus były definiowane jako podawanie w ciągu kilku minut do 24 godzin i w niektórych przypadkach obejmowały również dawkowanie dobowe.

wyniki: w przypadku antymetabolitów schemat podawania we wlewie zwykle zmniejsza MTD i DI w stosunku do podawania w bolusie, ale w przypadku 5-FU zarówno MTD, jak i DI zwiększają się. W przypadku środków alkilujących i analogów platyny MTD i DI dla podawania w bolusie i infuzji są na ogół porównywalne; jednak podawanie we wlewie powoduje nieznaczne zwiększenie MTD w przypadku tiotepy i ifosfamidu, MTD zwiększa się w zależności od czasu trwania infuzji. W przypadku antybiotyków i alkaloidów roślinnych MTD i DI podawania dożylnego są zmienne w zależności od specyficznego środka i czasu trwania infuzji i mogą być zwiększone, zmniejszone lub porównywalne z MTD podawania w bolusie.

wnioski: MTD i DI dla większości leków cytotoksycznych podawanych w bolusie w porównaniu do schematów infuzji jest nieprzewidywalny i zmienny i zależy od czasu trwania infuzji i odstępu między cyklami leczenia (na przykład odstępy między trzema a czterema tygodniami). MTD i DI znacznie zwiększają się wraz z podawaniem we wlewie tiotepy, 5-FU i VM26 (ten ostatni szczególnie w białaczce) i znacznie zmniejszają się dla antymetabolitów fudr, ara-C, metotreksatu i 6MP. W przypadku większości innych leków i we wszystkich czterech kategoriach leków MTD i DI są stosunkowo porównywalne, chociaż w przypadku ifosfamidu i topotekanu czas trwania infuzji określa, czy MTD i DI zwiększa się, zmniejsza lub pozostaje taki sam w stosunku do podawania w bolusie. Zastosowanie cytokin może znacząco zmienić MTD i DI, szczególnie w przypadku podawania w bolusie, ponieważ toksyczność ograniczająca dawkę jest hematologiczna dla wielu czynników.