ludzie często pytają, czy arabski i perski to ten sam język.

zacznę od tego: nie.

Wiele osób uważa, że arabski i perski (lub Farsi) są tym samym językiem. Istnieją prawdopodobnie trzy główne powody tego błędnego przekonania: oba są napisane pismem arabskim, są używane na Bliskim Wschodzie i są używane przez ludy, które w większości są muzułmanami. Rzeczywistość jest taka, że arabski i perski należą do dwóch różnych rodzin językowych, mają pełną inną gramatykę i wymowę, a podczas gdy perski ma wiele arabskich słów pożyczkowych, większość słów jest bardzo różna.

w rzeczywistości perski jest bliżej angielskiego niż arabskiego, ponieważ należy do indoeuropejskiej rodziny językowej. Arabski, z drugiej strony, należy do semickiej gałęzi Afro-azjatyckiej rodziny językowej, co oznacza, że arabski jest kuzynem hebrajskiego.

Jeśli nadal wydaje ci się dziwne, że te dwa języki są całkowicie ze sobą powiązane, mimo że (powierzchownie) są do siebie podobne, pomyśl o języku takim jak Fiński. Fiński jest napisany jak alfabet łaciński, podobnie jak angielski, i jeśli nie znasz żadnego z tych języków, wyglądałyby podobnie. Ale nie są nawet w najmniejszym stopniu spokrewnieni. (A jeśli nie wiesz, jak obcy jest Fiński, sprawdź to fińskie tłumaczenie słynnej mowy „Mam Marzenie”).

w dalszej części omówię nieco bardziej szczegółowo różnice między historią Perską i Arabską, ich alfabetem, sposobem ich wymowy, gramatyką i słownictwem.

zanim to zrobię, pozwolę sobie tylko wspomnieć o kilku kluczowych danych na temat tych dwóch języków:

• perski, znany również jako Farsi jest językiem Indo-irańskim z indoeuropejskiej rodziny językowej. Arabski jest językiem semickim z rodziny języków Afro-azjatyckich.
• perski ma około 70 milionów rodzimych użytkowników języka w Iranie, Afganistanie i Tadżykistanie. W Afganistanie znany jest jako Dari, a w Tadżykistanie jako Tadżykistan. Arabski jest używany przez 310 milionów native speakerów (w niektórych formach) na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej.
• podczas gdy różne dialekty perskiego są stosunkowo blisko, dialekty Arabskie są czasami uważane za odrębne Języki i nie wszystkie są wzajemnie zrozumiałe.

Wspólna – i nie tyle Wspólna – historia arabskiego i perskiego

perski i arabski były dwoma odizolowanymi językami używanymi przez dwie bardzo różne kultury aż do VII wieku, kiedy Arabowie rozpoczęli podbój dzisiejszego Iranu. Wysiłki wojenne nie były łatwe, a ponieważ Persowie byli dobrze ugruntowaną i rozwiniętą cywilizacją w tym czasie, zajęło dwa wieki, zanim terytorium perskie znalazło się pod panowaniem arabskim.

od IX wieku język arabski zastąpił średni język perski w administracji i rządzie, a wraz z wprowadzeniem islamu na ziemie perskie, stał się dominującym językiem religii.

podczas gdy zwykli Persowie nadal mówili formą środkowego perskiego, ogromna liczba arabskich słów zapożyczonych była stopniowo wprowadzana, zwłaszcza w słownictwie religijnym. Struktura gramatyczna środkowego perskiego była jednak w dużej mierze niezmieniona, a arabskie słowa zostały dostosowane, aby mogły współpracować z gramatyką Perską.

w tym samym okresie wprowadzono pismo Arabskie do zapisu języka perskiego. Zastąpił on skrypt Pahlavi, jak również Inne skrypty, które były używane w różnych regionach Persji. Skrypt arabski nie był jednak do końca odpowiedni do oddawania fonologii Farsi i wprowadzono do niego kilka modyfikacji, aby działał.

w następnych wiekach podjęto wiele prób „oczyszczenia” języka perskiego i zastąpienia arabskich słów zapożyczonych słownictwem perskim (podobnie jak miało to miejsce w przypadku tureckiego w XX wieku), ale do dziś znaczna ilość perskiego słownictwa nadal ma korzenie Arabskie.

arabski i perski mają wspólny alfabet, ale są różnice

już wspomniałem, że perski i arabski używają tego samego alfabetu, ale to tylko połowa prawdy. Podczas gdy perski ma wszystkie litery obecne w języku arabskim, wiele z nich jest wymawianych inaczej niż w języku arabskim, ponieważ dźwięki, które reprezentują, po prostu nie istnieją w języku perskim.

perski ma również kilka dźwięków, które nie są obecne w języku arabskim, co spowodowało potrzebę kilku dodatkowych liter, które zostały stworzone dla języka perskiego.

w dalszej części postaram się zestawić obok siebie Skrypty Arabskie i Farsi, aby zobaczyć, jak się porównują. Gdy litery mają inną wymowę lub nie mają odpowiednika, są pogrubione.

z powyższego, widać, że perski, lub farsi ma kilka liter, które nie istnieją w języku arabskim. Są to:

• پ – wymawiane jak „P”
• چ – wymawiane jak „CH” w „Chutney” lub „Church”
• ژ – wymawiane jak „S” W „Measure”
• گ – wymawiane jak „G” W „Good”

język perski ma również kilka liter, które brzmią tak samo jak inne litery. Są one używane głównie do pisania arabskich słów zapożyczonych. Są one następujące:

• , które są wymawiane jako a „Francuskie R”.
• ع i ء, które są wymawiane jak stop glottal, jak wtedy, gdy Brytyjczycy mówią „Butter” jako „Bu ’ er” lub kiedy mówisz „uh-oh”. Mogą być również wymawiane jak „A”.
• ز ,ز, ز, ظ, które są wymawiane jak „Z”.
• H I H, które są wymawiane jak „H”.
• ث, س, ص, które są wymawiane jak „S”.
• ت i ط, które są wymawiane jak „T”.

pod względem samogłosek, arabski i perski są stosunkowo blisko. Obie mają trzy krótkie samogłoski i trzy długie samogłoski. Krótkie samogłoski zwykle nie są pisane, podczas gdy długie są reprezentowane przez litery „ا”, „و” i „ي” w różnych odmianach.

podczas gdy powyższe porównanie alfabetu jest ważne dla perskiego i Dari Afganistanu, wariant używany w Tadżykistanie jest zapisany cyrylicą.

porównanie gramatyki arabskiej i perskiej

arabski i perski są bardzo różne pod względem gramatycznym i nie mają prawie nic wspólnego. Wynika to oczywiście z faktu, że są to dwa języki z różnych rodzin językowych, ale mogły mieć co najmniej kilka rzeczy wspólnych!

cóż, nie.

Morfologia

arabski jest dobrze znany ze swojego „tryliteralnego systemu korzeniowego”, który jest systemem morfologicznym, który buduje prawie każde słowo w całym języku z „korzeniowych” słów trzech (lub czasami czterech) liter. Najczęstszym przykładem jest rdzeń „k-t-b”, który ma do czynienia ze wszystkim na temat pisania i książek. „Kataba” oznacza „napisał „”kitaab” to „książka”, „kaatib” to pisarz, „maktab” to biblioteka, „muktabun” oznacza „podyktowany”, a lista jest długa.

koniugacja czasowników, deklinacji rzeczowników i innego rodzaju odmiany wyrazów przestrzega ścisłych zasad, a język, choć niezwykle skomplikowany, jest bardzo logiczny.

perski nie używa tego systemu i każde słowo jest tylko słowem w sposób, który wydaje się znacznie bardziej „organiczny” niż w przypadku arabskiego. Podczas gdy „książka „jest również” kitaab”, ponieważ jest to zapożyczenie z arabskiego, liczba mnoga nie podąża za arabskim wzorcem, a inne” powiązane ” słowa nie są tworzone z tego samego rdzenia.

język perski ma jednak system przedrostków i przyrostków, których używa do tworzenia nowych słów i możliwe jest tworzenie dużej różnorodności słów w oparciu o te zasady.

co różni się od perskich przedrostków i przyrostków do arabskiego systemu korzeni tryliteracznych, jest to, że perski System reklamy i odejmuje elementy do lub od słów i że te elementy mają znaczenie same w sobie. Nie jest tak w przypadku Arabskiego, gdzie tylko rdzeń ma być uważany za właściwe słowo, gdzie modyfikacje są bez znaczenia, gdy są izolowane.

w języku arabskim słowa często zmieniają się wewnętrznie, jak również zgodnie z powtarzającymi się wzorami, jak złamana liczba mnoga, gdzie słowo „kitaab” (książka) staje się „kutub” (książki). Nie dzieje się tak w języku perskim, gdzie słowo „części” jest po prostu dodawane jeden po drugim.

kolejność słów

składnia lub kolejność słów jest również różna w obu językach. Podczas gdy Arabski (zaskakująco) dzieli tę samą kolejność słów, co angielski (podmiot-dopełnienie-czasownik), perski buduje zdania w kolejności SVO lub podmiot-czasownik-dopełnienie.

płeć

język arabski ma dwa rodzaje gramatyczne, trochę jak w języku francuskim. W przeciwieństwie do francuskiego, artykuł ” al „jest taki sam dla rzeczowników męskich i żeńskich (gdzie język francuski używa” le „i”la”). Rzeczowniki mogą być rodzaju żeńskiego lub męskiego, a każdy przymiotnik przyjmuje formę rodzaju męskiego lub żeńskiego, w zależności od rodzaju rzeczownika, do którego się przywiązuje.

w języku perskim nie ma płci – podobnie jak w języku angielskim.

Artykuły

podobnie jak angielski, perski używa określonych i nieokreślonych artykułów, takich jak „the” I „a”. Ale nie w ten sam sposób.

w języku perskim wszystkie rzeczowniki są po prostu określone, chyba że używany jest przedimek nieokreślony. Innymi słowy, jeśli chcesz stworzyć rzeczownik określony jak „rower”, po prostu powiedz „rower” i będzie określony. Jeśli chcesz, aby był nieokreślony, Dodaj artykuł nieokreślony (w języku angielskim „a”).

rejestry formalne i nieformalne

inną różnicą między tymi dwoma językami jest to, że perski ma zaimek „grzeczny” i „znajomy”, podobnie jak w przypadku francuskiego.

Francuski znajomy zaimek „tu” (co odpowiada „thou” w języku angielskim) to „tó” w języku Farsi, a forma grzecznościowa, którą znamy po francusku jako „vous”, to „šomā”. „Vous „i” šomā ” są również zaimkami liczby mnogiej.

podobnie jak w przypadku francuskiego, zaimek używany w języku perskim wpływa również na sposób odmieniania słów i różne koniugacje czasowników są używane niezależnie od tego, czy używasz „tó”, czy „šomā”.

z drugiej strony Arabski nie ma grzecznego i znanego zaimka. Przynajmniej nie takiego, który kiedykolwiek był używany. Niektóre źródła wspominają o możliwości użycia „antum” jako niezwykle formalnego sposobu zwracania się do pojedynczej osoby, ale jest to bardzo rzadkie.

Diglossia

język arabski jest znany ze swojej diglosji, która jest zjawiskiem dwóch form języka używanych w społeczeństwie. Z arabskim istnieje formalna, uniwersalna wersja języka o nazwie Modern Standard Arabic (MSA), która jest używana do pisania, wiadomości, polityki, ogłoszeń publicznych i wszystkiego, co „oficjalne”. Jednak w codziennym życiu Arabowie i osoby posługujące się językiem arabskim na całym świecie używają wielu różnych dialektów do komunikacji.

te dialekty są tak różne od MSA w niektórych przypadkach, że niektórzy uważają je za odrębne języki. Dotyczy to zwłaszcza dialektów używanych w Afryce Północnej lub Maghrebie, gdzie języki mówione są pod silnym wpływem lokalnych języków berberyjskich, a także francuskiego, hiszpańskiego i innych języków, oprócz stopniowych zmian, które uległy z czasem.

dyglosja języka arabskiego stanowi poważną przeszkodę dla osób uczących się języka arabskiego, ponieważ jeśli chcesz opanować zarówno konwersację, jak i słowa pisane, musisz skutecznie nauczyć się dwóch form języka. Jest jeszcze pytanie, którego dialektu się nauczyć, ponieważ poszczególne dialekty arabskie nie zawsze są wzajemnie zrozumiałe.

natomiast język perski nie ma tego problemu. Chociaż istnieją różne dialekty języka, nie tylko między różnymi krajami, które mówią różnymi wariantami perskiego, ale także regionalnie, różnice są dalekie od bycia tak wielkim, jak są w języku arabskim.

słownictwo w języku arabskim i perskim

więc jak arabski i perski porównują się pod względem słownictwa?

oba języki mają wiele wspólnych słów, ale Arabski loan-words w języku perskim jest znacznie bardziej powszechny niż perski loan-words w języku arabskim.

chociaż trudno jest uzyskać dokładne liczby, codzienny perski prawdopodobnie używa około 10% słów pochodzenia arabskiego. Na piśmie, jest to prawdopodobnie bliżej 20%, a im bardziej formalne i akademickie pismo, tym wyższa liczba rośnie. W tekstach religijnych prawie połowa używanych słów jest pochodzenia arabskiego.

arabskie słowa nie są importowane bezpośrednio do perskiego „tak jak są” jednak. Większość słów pochodzenia arabskiego zostanie zmodyfikowana i dostosowana do pracy z gramatyką Perską i pomimo, że arabskie słowa są oparte na tryliteralnym systemie korzeniowym, w którym koniugacja i tworzenie nowych słów podążają za bardzo konkretnymi zasadami, w perskim są uważane za pojedyncze słowa, które mogą być modyfikowane tylko przez perski system przedrostków i przyrostków.

oprócz słów zapożyczonych, jednak perski i arabski nie mają nic wspólnego ze słownictwem. Podstawowe słownictwo w obu językach nie jest ze sobą powiązane i nie ma wspólnego przodka, co sprawia, że dwa wyraźnie różne języki są słownikowe.

wniosek: jak podobne są te dwa języki?

więc ile perski i arabski mają ze sobą wspólnego?

niewiele! Jedyne podobieństwo wydaje się być skrypt i arabskie słowa pożyczki, które można znaleźć w języku perskim. Gramatyka jest zupełnie inna ,nie ma związku między leksykonem (poza zapożyczeniami), a wymowa nie ma więcej wspólnego niż miałoby to miejsce między dwoma językami.

innymi słowy: nie ma dobrego powodu, aby porównywać arabski i perski w pierwszej kolejności. To jak porównywanie jabłek i pomarańczy, a poza wspólną historią, w której te dwa języki powierzchownie oddziaływały na siebie, nie są zbyt podobne.

więc czy znajomość perskiego nie byłaby zaletą, gdyby na przykład uczyć się arabskiego?

Cóż, im więcej znasz języków, tym łatwiej jest nauczyć się każdego nowego języka – ogólnie. I oczywiście-jeśli znasz kilka arabskich słów z pożyczki-słów już obecnych w języku perskim, może Ci się trochę łatwiej nauczyć równoważnych arabskich słów. Ale to nie pomoże, jak tylko będziesz musiał użyć tych słów.

i znajomość skryptu jest świetna, ale nadal będziesz musiał nauczyć się go wymawiać tak, jak jest wymawiane po arabsku, co nie jest małym wyczynem. Nauka pisania to jedno z najłatwiejszych zadań podczas nauki języków obcych.

wniosek: arabski i perski są bardzo różne i zdecydowanie nie są tym samym językiem!