niedawno skontaktował się ze mną stary znajomy ze szkoły średniej i poprosił mnie o napisanie o smutku z tej perspektywy: porzucenie starych przyjaźni nie z konfliktu, ale z wyniszczenia; sposób, w jaki kręgi społeczne mogą się zawężać wraz z wiekiem. Smutek, który się z tym wiąże. Niepewność. Sposób, w jaki media społecznościowe mogą sprawić, że poczujemy się jednocześnie połączeni ze starymi przyjaciółmi, ale może również ujawnić, jak nasze życie potoczyło się dalej, i spowodować, że zapytamy, czy przyjaźń jest prawdziwa, prawdziwa i wzajemnie odczuwana.

chodzi mi o pomysł w poradnictwie żałobnym zwany dwuznaczną stratą. Możesz przeczytać wiele w Internecie o niejednoznacznej stracie. Jest nawet wpis w Wikipedii o niejednoznacznej stracie . W skrócie oznacza to, że jest to strata bez zamknięcia, strata bez odpowiedzi, strata (czasami) bez zrozumienia lub uznania ze strony innych. Niejednoznaczna strata, dla mnie, najczęściej przybiera formę zmienionego związku, a nie śmierci. Teoretycznie nadal jesteś w moim życiu. W praktyce nie ma cię. Tak się dzieje w małżeństwach. Dzieje się tak z rodzicami i dorosłymi dziećmi. To się dzieje w przyjaźni. Dzieje się to na Facebooku.

konkretnie, mój przyjaciel chciał poznać moje myśli na temat opłakiwania bardzo starych przyjaciół-bliskich, przyjaciół z dzieciństwa-przyjaciół, którzy zawsze tam będą. Ale wraz z upływem czasu i przestrzenią życia w różnych miejscach, te przyjaźnie wydają się być odpuszczone. Istnieje dodatkowy dysonans poznawczy związany z oglądaniem wszystkiego o nich w mediach społecznościowych.

oto, co wyobrażam sobie dla wielu z nas: mamy przyjaźń, która kiedyś była blisko. Docieramy i zauważamy, że osoba nie sięga tak często lub jest zawodna. Czujemy się zranieni i odradzamy sobie to — ” Och, on jest po prostu zajęty. Jej mama właśnie się przeprowadziła i była tym przytłoczona. Właśnie dostał nową pracę. Właśnie urodziło im się dziecko. Od 20 lat mieszkamy w różnych miastach. Naprawdę oczekujesz, że Jim przypomni sobie twoje urodziny, kiedy nie widziałaś go twarzą w twarz przez 5 lat?”To są nasze bardzo odporne mechanizmy obronne, aby mówić o tym, że zbyt szybko jesteśmy ranni. Większość z nas stara się być rozsądnymi dorosłymi.

i wtedy odpowiadamy. Umieszczam nas ludzi w dwóch kategoriach: Reacher-outers i wycofujący. Kiedy czujesz się trochę opuszczony, możesz być kimś, kto sięga więcej. „Naprawię to” myślisz. „Będę” większą „osobą”, można powiedzieć do siebie. Lub możesz być kimś, kto wycofuje się lub przynajmniej nie wyciąga ręki. „Humph”, tak myślisz. „Poczekam i zobaczę, co zrobią dalej.”

a następnie, niezależnie od tego, w jaki sposób jesteś, oceniasz odpowiedź przyjaciela lub jej brak. Zbierasz więcej danych, aby wiedzieć, czy powinieneś być zraniony, zły, szczęśliwy lub grievous.

w przypadkach, o których mówimy dzisiaj, twój przyjaciel nadal jest bardziej nieobecny niż obecny. Mniej związani z Tobą, bardziej związani z innymi częściami ich życia.

oto kolejny wybór, jaki masz … jak o tym myśleć:

1) nasza przyjaźń się skończyła. Nie chcę, żeby to się skończyło. Jestem głęboko zraniony.

2) nasza przyjaźń się skończyła i akceptuję, że jest to część naturalnego przypływu i przepływu życia.

3) nasza przyjaźń się skończyła i jeśli jestem szczery wobec siebie, to też mi ulżyło, bo i tak byłem gotów włożyć swoje wysiłki w inne przyjaźnie.

4) nasza przyjaźń jeszcze się nie skończyła. To jest w czasie ’ oddychania pokoju. Czuję się trochę zraniona, ale szanuję potrzebę oddechu mojego przyjaciela.

5) nasza przyjaźń się nie skończyła, po prostu oboje się trochę (lub dużo) zmieniliśmy, musimy zmienić nowy sposób na bycie przyjaciółmi razem.

6) nie mam pojęcia o co chodzi z tą przyjaźnią. Chciałbym skontaktować się z tym przyjacielem i sprawdzić, czy wszystko jest w porządku.

nie ma dobrego lub złego wyboru w sposobie myślenia o tym, ale chcę tylko zaznaczyć, że są wybory. W grę wchodzą również inne, bardzo indywidualne zmienne – co oznacza dla ciebie bliska przyjaźń? Czego z tego chcesz? Jesteś ekstrawertykiem czy introwertykiem? Czy jesteś osobą, która ma tendencję do bardzo wysokich oczekiwań wobec tych w swoim życiu, czy jesteś osobą typu „Żyj i pozwól żyć”?

Po tych wszystkich przemyśleniach i pytaniach, Załóżmy teraz, że naprawdę postanowiłeś porzucić tę przyjaźń. Że jest zbyt bolesne dla ciebie, aby nadal mieć nadzieję na połączenie, gdy ta druga osoba i on / ona wyraźnie ruszyła naprzód lub ma bardzo mało do zaoferowania. Jak Facebook i Instagram zasmucają ich, gdy wciąż tam są, a ty wciąż widzisz ich szczęśliwą twarz?

jednym prostym pomysłem do rozważenia jest blokowanie ich lub nieprzyjazne. Jeśli to boli, aby zobaczyć tę osobę, może nie trzeba widywać ich tak często.

ale to tylko zmiana poziomu powierzchni. Pójdę trochę głębiej, jeśli nie masz nic przeciwko:

w czasie, gdy po raz pierwszy rozstałam się z byłym mężem, moja ciotka, która jest owdowiała powiedziała do mnie: „myślę, że to, przez co przechodzisz, jest gorsze niż to, przez co ja przeszłam.”I bardzo uczciwy, rozsądny terapeuta część mnie pomyślała,” naprawdę nie możemy zmierzyć trudności jednej osoby lub żalu przeciwko innej osobie. to wszystko jest względne. To wszystko jest strasznie smutne „i inna część mnie – moja nieprofesjonalna myśl:” tak. To, przez co przechodzę, jest gorsze niż śmierć.”I Wiem, że czułam się w ten sposób, ponieważ jak wszyscy rozwiedzeni ludzie z dziećmi, wiedziałam, że mój ówczesny mąż będzie w moim życiu po rozwodzie. Codziennie przypominano mi o stracie mojej rodziny, jaką znałam.

jedną z sugestii terapeuty, która okazała mi się bardzo pomocna, było napisanie mowy pogrzebowej dla mojego małżeństwa. Byłem na wielu pogrzebach — jak wiecie – więc to był pomysł, o którym już wiele myślałem. Najlepsze mowy pochwalne, jakie słyszałem, to te, które uchwyciły esencję osoby, która zmarła. Napisałem mowę pochwalną dla mojego małżeństwa, tylko dla siebie-co, kto i dlaczego moje małżeństwo było w najlepszym wydaniu? Jaka była w nim najpiękniejsza esencja? To był namacalny i oczyszczający sposób, aby to uznać i zacząć odpuszczać.

możesz zrobić to samo, gdy odpuścisz ważną przyjaźń lub inną dwuznaczną stratę.

sugerowałbym również przeczytanie prawie wszystkiego przez Pemę Chodrona, buddyjską zakonnicę, która jest moim wzorem do naśladowania w kwestii akceptacji. Tracimy ludzi w naszym życiu, ale oni wciąż tam są. Tracimy to, kim byli dla nas. Tracimy miłość, troskę, wychowanie, zabawę itp., które kiedyś otrzymaliśmy z tego związku. To smutne. Nie ma mowy, żeby to nie było smutne. Nie ma nic złego w tym, żeby było smutno.

mój przyjaciel, który napisał do mnie, również nawiązywał do wieku i miejsca, w którym przyjaźnie z dzieciństwa trzymają się w naszych sercach i co to znaczy „odpuścić”? Czy Mogę mieć głębokie uczucie i nostalgię za tym, co kiedyś mieliśmy, bez bólu, wiedząc, że to przeszłość?

myślę, że to zależy od tego, na co liczysz i czego potrzebujesz. Czy polegasz na tych przyjaźniach dla intymności i wrażliwości? To może być bolesne i nierealne.

ale osobiście znalazłem nieoczekiwany komfort z tych połączeń w mediach społecznościowych. Zamiast myśleć o „odpuszczaniu” tych związków, doświadczam uczucia uhonorowania ich. I może właśnie w ten sposób się rozpaczam (napisałam w końcu mowę pochwalną za moje małżeństwo). Myślę o chłopcu, w którym się podkochiwałam w trzeciej klasie, który jest moim przyjacielem na Facebooku (David Crane, jeśli to czytasz, mówię o Tobie.) David nauczył mnie, jak robić backdive w Saxony pool i był bardzo miły dla mojej młodszej siostry, więc są to dobre powody do zauroczenia się w trzeciej klasie. Lubię widzieć jego szczęśliwą rodzinę na Facebooku, mimo że nie jesteśmy bliskimi przyjaciółmi. Daje mi to dobre poczucie bycia połączonym z latem w moim dzieciństwie i wiedząc, że ludzie, o których czule myślę, mają się dobrze. Szanuję moją przeszłość, naszą wspólną przeszłość, i mały jasny punkt chłopca, który poświęcił czas, aby nauczyć mnie robić backdive.

na koniec powiem tak … wiele z naszych ludzkich mózgów chce jasnych odpowiedzi. Jeśli przyjaźń lub jakikolwiek związek jest toksyczny, okrutny, wszystko bierze i nie daje, mówię, opłakuj to i odpuść. Ale jeśli jest to dwoje ludzi dobrej woli, którzy właśnie się rozrosli, polecam spróbować być ok w szarej strefie.