zamknięty sklep i otwarty sklep. Termin zakład zamknięty jest używany na określenie zakładu zatrudniającego wyłącznie członków Związku Zawodowego. Union shop, ściśle powiązany termin, oznacza firmę, w której pracownicy nie muszą należeć do Związku Zawodowego, gdy są zatrudnieni, ale są zobowiązani do przystąpienia w określonym czasie w celu utrzymania pracy. Otwarty sklep, ściśle mówiąc, to taki, który nie ogranicza swoich pracowników do członków Związku. Wśród pracowników europejskich kwestia zamkniętego sklepu nie była tak ostro kwestionowana, jak w Stanach Zjednoczonych, gdzie od około 1840 roku Polityka zamkniętego sklepu została przyjęta przez większość związków zawodowych. Orzeczenia sądowe z lat 1850-1898 zazwyczaj decydowały, że strajki prowadzone w celu zdobycia zamkniętego sklepu są nielegalne. Przez pewien czas po uchwaleniu ustawy Wagnera (zob. Krajowa Rada stosunków pracy) w 1935 roku, decyzje sądów federalnych miały tendencję do podtrzymywania legalności zamkniętego sklepu. Jednak wiele państw, zarówno na mocy przepisów, jak i decyzji sądu, zakazało zamykania sklepu. W 1947 roku ustawa Taft-Hartley labor Act uznała zamknięty sklep za nielegalny, a sklepy związkowe były również zabronione, o ile nie zezwolono na to w tajnym sondażu przez większość pracowników; została zmieniona (1951), aby umożliwić sklepy związkowe bez głosowania większości pracowników. Następnie przywódcy biznesu w niektórych branżach rozpoczęli kampanię mającą na celu uchwalenie na szczeblu państwowym tzw. prawa do pracy. Ponad jedna trzecia państw uchwaliła takie przepisy, czego skutkiem było uznanie sklepu unijnego za nielegalny. Argumentuje się na korzyść zamkniętego sklepu, że związki zawodowe mogą uzyskać sprawiedliwy zwrot za swoją pracę tylko poprzez solidarność, ponieważ zawsze jest?poza wojną?nadpodaż pracy; i że, ponieważ wszyscy pracownicy zakładu udział w korzyściach uzyskanych w drodze negocjacji zbiorowych, wszyscy pracownicy powinni przyczynić się do funduszy unijnych. Argumentami przemawiającymi za open shop jest to, że zmuszanie niechętnych pracowników do płacenia składek związkowych jest naruszeniem ich praw; że członkostwo w związku jest czasami zamknięte dla niektórych pracowników lub opłata inicjacyjna tak wysoka, że jest skuteczną barierą dla członkostwa; i że pracodawcy są pozbawieni przywileju zatrudniania kompetentnych pracowników lub zwalniania niekompetentnych.

Zobacz J. E. Johnsen, komp., The Closed Shop (1942), a summary of the arguments on both sides; J. R. Dempsey, the Operation of the Right to Work Laws (1958, repr. 1961); W. E. J. McCarthy, the Closed Shop in Britain (1964).